Αναζητά "θαύμα" η ΑΕΚ!!

Δεν περνά ημέρα, που να μην εμφανίζεται και ένας σκόπελος στην οικογένεια της ΑΕΚ, στην προσπάθεια της να βρεθεί στην εκκίνηση του νέου πρωταθλήματος. Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος.

Μπορεί οι άνθρωποί της να καταβάλουν κάθε, ανθρωπίνως δυνατή, προσπάθεια για να φέρουν εις πέρας την αποστολή, το εμπόδιο όμως, που λέγεται ρευστότητα, δεν λέει να «χαμηλώσει». Τι να κάνεις τις καλές προθέσεις και την αφοσίωση των ανθρώπων στον στόχο, όταν καθημερινά κάνεις ταμείο και τα μηδενικά δεν βγαίνουν;
Όσοι ποδοσφαιριστές και εάν πωλήθηκαν, αποδεικνύεται στην πράξη, ότι τα λεφτά δεν φτάνουν. Και δεν μιλάμε για τα 6-8 εκατομμύρια, που θα χρειαστούν για να βγει η χρονιά. Αυτά έρχονται σε 2ο πλάνο. Μιλάμε για τις άμεσες ανάγκες του Δικεφάλου, για την πολυπόθητη αρχικά εξασφάλιση φορολογικής ενημερότητας και μετά για τα υπόλοιπα «ανοιχτά μέτωπα», με δάνεια, άρθρα 44, υποχρεώσεις προς ποδοσφαιριστές και τρίτους…
Και μέσα σε όλα ξεχνάμε, πως μιλάμε για μία ποδοσφαιρική ομάδα και όχι για μια επιχείρηση, που αν πετύχει την οικονομική της εξυγίανση, έστω «ματώνοντας», μπορεί να βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον της. Ας υποθέσουμε ότι θα καταφέρουν να βρεθούν τα χρήματα, έστω και στο φινάλε. Τι ομάδα θα παρατάξει τελικά ο δικέφαλος; Ένα σύνολο ελάχιστα ανταγωνιστικό, που θα παλέψει να κρατηθεί στην ζωή. Εάν μάλιστα δεν υπήρχε η φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος και η στήριξη του κόσμου, θα ξέραμε από τώρα έναν υποψήφιο για υποβιβασμό.
Και αποδεικνύεται έτσι, πόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα με τα νέα παιδιά, και πόσο έχουν καθυστερήσει όλες οι ομάδες μας, να στραφούν εδώ και καιρό προς αυτή την κατεύθυνση. Η βίαιη προσαρμογή, που θα απαιτηθεί (και όχι μόνο από την ΑΕΚ, αλλά και τις περισσότερες όπως φαίνεται ομάδες), θα έχει μεγάλο κόστος αγωνιστικό. Και θα καταφέρουν να επιβιώσουν, μόνον εκείνοι οι σύλλογοι, που τα προηγούμενα έτη, έστω και με λάθη, πόνταραν πάνω στις υποδομές τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΠΑΟΚ, που μοιάζει να διαθέτει μια καλή φουρνιά νέων ποδοσφαιριστών, που θα μπορέσουν να ανεβούν σταδιακά στην πρώτη ομάδα. Φοβούμαι βέβαια, πως αν ήταν στην θέση της ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, θα αντιμετώπιζε τις ίδιες δυσκολίες. Τώρα όμως, που το κάνει σταδιακά, είναι πολύ πιο κοντά στον στόχο της επιτυχίας του εγχειρήματος. Διότι είχαν διορατικότητα κάποιοι άνθρωποί του.
Άλλωστε σας τα είχα γράψει και πολύ καιρό πριν. Από την εποχή της πώλησης του Βιεϊρίνια, που κάποιοι ΠΑΟΚάρχες «καταδίκαζαν» στο «πυρ το εξώτερον»: ο Ζαγοράκης, όπως και ο Βρύζας τώρα, γνώριζαν πολύ καλά, το πώς παίζεται το σύγχρονο παιχνίδι. Έχεις λεφτά; Αγοράζεις και ξοδεύεις ως κροίσος. Ή πιο μετρημένα, εάν βλέπεις και το μέλλον. Δεν έχεις; Είσαι υποχρεωμένος να πουλήσεις, την κατάλληλη μάλιστα στιγμή, με το μεγαλύτερο δυνατό όφελος. Και όχι να κάνεις συμβόλαια εντυπωσιασμού του εκατομμυρίου στον Γκούντγιονσεν, που ήξερες εκ των προτέρων, ότι δεν θα μπορέσεις να καλύψεις…
Αλλά σάμπως, θα λογοδοτήσει κανείς από τους «τεχνοκράτες», που βύθισαν το καράβι της ΑΕΚ, μόνο και μόνο για την λεζάντα τους;
Πηγή: pamesports.gr