... και την παραπομπή του στον ανακριτή μετά τον έλεγχο που έκανε το
ΣΔΟΕ στην τετραετία της διοίκησής του στον ΠΑΟΚ. Δεν εκπροσωπώ εν
προκειμένω τίποτα περισσότερο από τον εαυτό μου και ποτέ δεν έχω κρύψει
ότι και στα καλά και στα άσχημα θεωρώ τον Θοδωρή φίλο.
Θέλω να ανακεφαλαιώσω εν τάχει την ιστορία της δίωξης του Ζαγοράκη, για
να κάνω κατανοητό τι έχει συμβεί σε όσους δυσκολεύονται να το
καταλάβουν. Στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, εν όψει της μεταβίβασής της στον Ιβάν
Σαββίδη, έγινε προ μηνών οικονομικός έλεγχος με εντολή του Ερασιτέχνη,
που ήταν και παραμένει ενεργός μέτοχος.
Ο έλεγχος δημιούργησε εντυπώσεις για τη διαχείριση της διοίκησης
Ζαγοράκη: στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν συζητήσεις για κάποιες «τρύπες». Οι
συζητήσεις έγιναν πρωτοσέλιδο σε διάφορα έντυπα της συμπρωτεύουσας. Τα
πρωτοσέλιδα προκάλεσαν παρέμβαση του ΣΔΟΕ. Το ΣΔΟΕ έβγαλε ένα πόρισμα
και ο εισαγγελέας με βάση το πόρισμα έστειλε τον Ζαγοράκη στον ανακριτή.
Επειτα από αυτή την εξέλιξη ο «Ζαγόρ»... κρεμάστηκε στα μανταλάκια και
ουκ ολίγοι, χάρη σε διάφορα δημοσιεύματα, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι
πρόκειται για κλέφτη.
Πόρισμα
Πρώτα πρώτα ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: σε κανένα πόρισμα δεν αναφέρεται ότι
ο Ζαγοράκης έβαλε χρήματα στην τσέπη. Αυτό που οι έλεγχοι κατέδειξαν
είναι ότι για ένα ποσό της τάξης των 300 και κάτι χιλιάδων ευρώ δεν
υπήρξαν παραστατικά. Στους ελέγχους για τα συγκεκριμένα χρήματα δεν
υπήρξαν αποδείξεις -κανείς δεν γνωρίζει πώς σπαταλήθηκαν. Κάποιος που
ακούει το ποσό αυτό σήμερα μπορεί και να σκανδαλίζεται: στις μέρες μας
αυτά τα χρήματα δεν είναι και λίγα. Μόνο που προσοχή: μιλάμε για χρήματα
που αντιστοιχούν σε μια χρονική περίοδο τεσσάρων χρόνων. Ουσιαστικά
μιλάμε για κάτι λιγότερο από 80 χιλιάρικα τον χρόνο, δηλαδή για κάτι
περισσότερο από 6 χιλιάδες ευρώ τον μήνα, δηλαδή για σχεδόν 200 ευρώ τη
μέρα! Τι βρήκε δηλαδή ο έλεγχος; Οτι στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ ξοδεύονταν κατά μέσο
όρο 200 ευρώ τη μέρα για τα οποία δεν κόβονταν αποδείξεις!
Τι μπορεί να αντιπροσωπεύουν αυτά τα 200 ευρώ; Μπορεί να 'ναι τα
ταξίδια κάποιων σκάουτερ στη βόρειο Ελλάδα, μπορεί ένα γεύμα στον
μάνατζερ ή στους συγγενείς κάποιων ποδοσφαιριστών, μπορεί να είναι
χρήματα που ξοδεύτηκαν για διαμονές παικτών σε ξενοδοχεία ή ακόμα και
ενοικιάσεις αυτοκινήτων στο εξωτερικό. Αλλά ακόμα και αν το σύνολο των
300 χιλιάδων ευρώ ξοδεύτηκε σε τρεις ή πέντε περιπτώσεις, και πάλι δεν
μιλάμε για κάτι συγκλονιστικό: μπορεί να αντιπροσωπεύει χρήματα που
δόθηκαν «μαύρα» σε μάνατζερ ποδοσφαιριστών ή για αμοιβές ομάδων σε
φιλικά ματς ή για τραπεζώματα παραγόντων που η ΠΑΕ φιλοξενούσε.
Ελεγχοι
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι οι ΠΑΕ δεν είναι κομμωτήρια για να
κόβουν αποδείξεις σε ό,τι αγοράζουν: αν γίνονταν έλεγχοι του ΣΔΟΕ σε
όλες τις ΠΑΕ, είμαι βέβαιος ότι οι αντίστοιχες χωρίς αποδείξεις σπατάλες
θα ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που βρέθηκαν στον ΠΑΟΚ. Το να
ξοδεύεις 5.000 ευρώ τον μήνα χωρίς αποδείξεις δεν είναι σίγουρα
κακούργημα. Αυτό που πρέπει να εξεταστεί πολύ είναι το είδος της σχέσης
με τον Ηλία Βιολίδη: σε αυτή την περίπτωση είναι φανερό ότι ο Βιολίδης
έκανε κάποιες διευκολύνσεις στην ΠΑΕ και έλαβε κάποια χρήματα ως
αντάλλαγμα. Καλό είναι να ανακαλύψουν οι ανακριτικές αρχές τα πώς και τα
γιατί αυτής της ιστορίας, που μοιάζει πιο μπερδεμένη και σύνθετη. Η
άλλη, αυτή του Ζαγοράκη, δεν είναι τίποτα: ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΟΚ
σπιλώνεται από όσους χρησιμοποιούν τις εισαγγελικές κλήσεις για να
δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Τίποτα
Αυτή η βιομηχανία εντυπώσεων στήθηκε πολύ ωραία και το καλοκαίρι του
2011 στην ιστορία των «στημένων». Αφού φαντασιώσαμε λίγο-πολύ όλοι ότι
θα δούμε τους μισούς προέδρους των ελληνικών ομάδων με χειροπέδες,
σήμερα μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ακόμα και για αυτούς που
συνελήφθησαν, νέα στοιχεία ενάμιση χρόνο μετά δεν βρέθηκαν. Αλλαξαν οι
ανακριτές, προφυλακίστηκαν και οι Ψωμιάδηδες, ξετινάχθηκαν οι
λογαριασμοί του Μπέου κι ακόμα δεν υπάρχει τίποτα: ακόμα κι ο Μάκης θα
ήταν έξω, αν δεν είχε κάνει την κουταμάρα να το σκάσει στο εξωτερικό,
ενώ τα προβλήματα που αντιμετωπίζει για τη διαχείριση που έκανε στην ΑΕΚ
είναι μεγαλύτερα από αυτά που έχει για την ιστορία των «στημένων» -για
τους οποίους αγώνες χρήματα δεν βρέθηκαν και μαρτυρίες δεν υπάρχουν. Κι
αν στο τέλος βγουν όλοι καθαροί, θέλω να δω τι διάβολο θα λέμε όλοι
εμείς που ακόμα περιμένουμε τα πορίσματα της εισαγγελίας της
Θεσσαλονίκης, για τα οποία εισαγγελείς διαβεβαίωναν ότι περιέχουν
στοιχεία σοκ. Σοκ στην προκειμένη περίπτωση είναι το απόλυτο τίποτα.
«Big Σαμ»
Xρειάστηκε η είσοδος του Γιώργου Σαμαρά για να αλλάξει η εικόνα της
Εθνικής και να φτάσει η ομάδα του Σάντος σε μία δύσκολη, αλλά σημαντική
νίκη στη Ρίγα. Στο πρώτο ημίχρονο η ενδεκάδα είχε βασιστεί σε μια
απλοϊκή σκέψη: ο Σάντος έβαλε τρεις αμυντικούς χαφ, τον Κατσουράνη, τον
Μανιάτη και τον Τζιόλη, να τρέχουν για τρεις δημιουργικούς παίκτες, τον
Φορτούνη, τον Μήτρογλου και τον Γκέκα. Η Εθνική ήταν προσεχτική πίσω και
περίμενε την ευκαιρία: θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ με τον Μανιάτη
στο 34', όταν αυτός σημάδεψε το δοκάρι. Ηταν όμως αργή, όπως οι πιο
πολλές ομάδες του Σάντος, και υπερβολικά διστακτική στο να πάρει κάποιο
ρίσκο. Αυτή την κοντρόλ και χωρίς γκάζι εμφάνιση τιμώρησαν οι Λετονοί με
το πέναλτι-γκολ στο 41': όταν μία καλή ομάδα παίζει λίγο, μία χειρότερη
ομάδα μπορεί να έχει ελπίδες νίκης.
Το γκολ που η ομάδα δέχτηκε ήταν χρήσιμο: ο Σάντος έριξε στο ματς τον
Σαμαρά και αυτός με ένα πλήθος από ατομικές προσπάθειες από τα αριστερά
τρόμαξε τους γηπεδούχους και τους ανάγκασε να πάνε πολλά μέτρα πίσω. Το
δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε με ματς μποξ, όπου ο μποξέρ που χάνει στα
σημεία πρέπει να στριμώξει τον αντίπαλο για να κερδίσει με νοκ άουτ.
Ετσι κι έγινε: από τη στιγμή που η ομάδα πήγε όλη μπροστά, υπήρχε πεδίο
δόξης λαμπρό και για τον φορ Φάνη Γκέκα (που έχει λυσσάξει τους Λετονούς
στα γκολ) και για τον αμυντικό Νίκο Σπυρόπουλο που ισοφάρισε με ένα από
τα ωραιότερα γκολ της καριέρας του.
Η νίκη είναι σημαντική και οδηγεί και σε ένα συμπέρασμα: η καλή
διαχείριση των παικτών μπορεί να δώσει πάλι την πρόκριση, αρκεί αυτή,
όπως χθες ο «big Σαμ» να έχουν εξάρσεις...
Τέλος εποχής
Με τη φυγή του Σοφοκλή Πιλάβιου από την ΕΠΟ θα πρέπει να ξεχάσουμε την
αβάντα των διαιτητών στα ματς της Εθνικής, νομίζω. Ο Πιλάβιος με την
καλή δουλειά που είχε κάνει, πριν να γίνει πρόεδρος και ακόμα ως
υπεύθυνος διεθνών σχέσεων στη θέση του Θόδωρου Θεοδωρίδη, ήταν ο
καλύτερος εκπρόσωπος της Ελλάδας στο εξωτερικό: «Ο μόνος πολιτισμένος
άνθρωπος που μπορούσε να συναντήσεις στην Ελλάδα από τότε που έφυγε για
την Ελβετία ο Τέο», λένε στην ΟΥΕΦΑ. Φεύγοντας ο ψηλός, η χώρα θα πάρει
την περίοπτη θέση της μεταξύ των μπατιρισμένων χωρών της Βαλκανικής...
Πηγή: SportDay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου