Δεν είναι ποτέ εύκολο να ασκήσεις δύσκολη και σκληρή κριτική σε κάποιο
μέλος της οικογένειάς σου , ιδιαίτερα αν αυτό έχει συνδεθεί με τόσες
μεγάλες χαρές . Δυστυχώς , όμως , κάποιες φορές είναι αναγκαίο . Αφορμή
για να το κάνω αυτό στάθηκε , για ακόμα ένα παιχνίδι , η » χορηγική »
εμφάνιση του τερματοφύλακα της αγαπημένης μας ομάδας της Μπαρτσελόνα ,
Βίκτορ Βαλντέζ
Είναι γεγονός , ειδικά για αυτούς που με γνωρίζουν καλύτερα , ότι δεν τρέφω σπουδαία εκτίμηση στα αγωνιστικά προσόντα του Βαλντέζ . Για την ακρίβεια τον θεωρώ ως μια από τις ελάχιστες παραφωνίες σε ένα κατά τα άλλα καλοκουρδισμένο σύνολο , που παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο μπροστά από την εποχή του και μαγεύει τα πλήθη ανά την υφήλιο . Έχοντας συμπληρώσει πια περισσότερα από 280 παιχνίδια υπερασπιζόμενος την εστία των Μπλαουγκράνα και διανύοντας αισίως το τριακοστό έτος της ηλικίας του , θα περίμενε κανείς , πως η βελτίωση του θα ήταν τέτοια που παιδαριώδη λάθη όπως αυτά με την Κορούνια χθες , αλλά και στο τελικό του Σούπερ Καπ Ισπανίας κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης θα ήταν μακρινή ανάμνηση των πρώτων χρόνων της καριέρας του , όταν οι «γκάφες » του ήταν παροιμιώδεις και έγραφαν ιστορία , και όχι αγωνιστική καθημερινότητα για την ομάδα . Σε κάθε περίπτωση δεν είναι μόνο τα λάθη που χαρακτηρίζουν την αγωνιστική του παρουσία και ταυτότητα στην ομάδα , αλλά και το γεγονός πως δεν εμπνέει σιγουριά σχεδόν σε κανένα στοιχείο που πρέπει να διαθέτει ένας τέτοιου επιπέδου τερματοφύλακας , που καλείται να υπερασπιστεί το τέρμα της κορυφαίας ομάδας του πλανήτη τα τελευταία χρόνια . Κακός με την μπάλα στα πόδια , μέτριος στις εξόδους του , χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες στο παιχνίδι μακριά από το τέρμα του , με ανεπτυγμένα είναι η αλήθεια ρεφλέξ στο παιχνίδι κοντά στον κορμό του σώματος του και όχι μακριά από αυτό , χωρίς μεγάλες εκτινάξεις , χωρίς κάτι ξεχωριστό στην αντιμετώπιση των πέναλτι , μέτριος στην διεύθυνση της άμυνας του ή στην τοποθέτηση του τοίχους του , χαρακτηριστικό παράδειγμα το φάουλ – γκολ της Κορούνια , όπου και λάθος έχει τοποθετήσει τους αμυντικούς του και το τρώει στη δική του γωνία ευθύνης . Πραγματικά σε πιάνει μελαγχολία αναλογιζόμενος τι κυκλοφορεί στην «αγορά » των πορτιέρο ανά την υφήλιο και σίγουρα θα μπορούσε να αποτελεί μέλος της Μπαρτσελόνα στη θέση του συμπαθούς , αλλά μέτριου Βίκτορ . Ονόματα , όπως, αυτά των Μπουφόν , Νόιερ , Μανταντά και άλλων ακόμα και από το ισπανικό πρωτάθλημα είναι εύκολο να τα απαριθμήσει κανείς σε έναν ατελείωτο κατάλογο . Το αναφέρω αυτό , γιατί συγκριτικό μέγεθος για τον Βαλντέζ πρέπει να αποτελούν οι κορυφαίοι στη θέση του , αφού έχει την τιμή να βρίσκεται κάτω από τα γκολπόστ της κορυφαίας ομάδας στον πλανήτη και όχι κάποιας τραχανοπλαγιάς που όλα συγχωρούνται .
Μοιάζει κάποιες στιγμές να διατηρείται στο ρόστερ από καπρίτσιο ή για να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ για τους άλλους . Ποιος ξεχνάει την αστεία αντίδραση του στο πρώτο γκολ του Ραμίρεζ της Τσέλσι πέρυσι στον δεύτερο ημιτελικό στο Καμπ Νου που στοίχισε την πρόκριση στον τελικό και στέρησε από την ομάδα την δυνατότητα να πάρει ένα συνεχόμενο τρόπαιο και να ισοφαρίσει έτσι το ρεκόρ της μεγάλης Μίλαν του Αρίγκο Σάκι , που κρατάει από τα μέσα της δεκαετίας του 90 . Και το αναφέρω αυτό γιατί η αντίπαλη ομάδα που πήγε στον τελικό του Μοναχου και τελικά κατέκτησε το βαρύτιμο κύπελλο είχε υπερασπιστή των διχτυών της έναν πραγματικό κορυφαίο τον Τσεχ , που αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο για την επικράτησή της . Ομάδα πραγματικά μεγάλη και σε διάρκεια φτιάχνεις με παίκτες κορυφαίους σε θέσεις του άξονα, αλλιώς κάποια στιγμή θα το πληρώσεις όπως εμείς πέρυσι . Δεν γίνεται να έχεις στον άξονα Πουγιόλ – Πικέ – Τσάβι – Ινιέστα – Μεσι – Βίγια και να καταλήγεις στον Βαλντέζ . Μοιάζει σαν να φοράς κοστούμι με σαγιονάρες .Δεν είναι κακό μια ομάδα , ακόμα και αν αυτή είναι η Μπάρτσα να παραδέχεται την έλλειψη σε μια κομβική θέση της ενδεκάδας της και να προχωράει σε μια δαπανηρή μεταγραφή αντάξια του μεγέθους της . Δεν μπορώ να καταλάβω , πραγματικά ποιο είναι το πρόβλημα της αγοράς ενός αξιόπιστου γκολκίπερ αντί του Βίκτορ , ενώ αγοράζονται με ευκολία παίκτες για την επιθετική και μεσαία γραμμή της ομάδας . Εν κατακλείδι δεν τα παράγει όλα η Λα Μασία ας το παραδεχτούμε .
Πηγή:blaugrana.gr
Είναι γεγονός , ειδικά για αυτούς που με γνωρίζουν καλύτερα , ότι δεν τρέφω σπουδαία εκτίμηση στα αγωνιστικά προσόντα του Βαλντέζ . Για την ακρίβεια τον θεωρώ ως μια από τις ελάχιστες παραφωνίες σε ένα κατά τα άλλα καλοκουρδισμένο σύνολο , που παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο μπροστά από την εποχή του και μαγεύει τα πλήθη ανά την υφήλιο . Έχοντας συμπληρώσει πια περισσότερα από 280 παιχνίδια υπερασπιζόμενος την εστία των Μπλαουγκράνα και διανύοντας αισίως το τριακοστό έτος της ηλικίας του , θα περίμενε κανείς , πως η βελτίωση του θα ήταν τέτοια που παιδαριώδη λάθη όπως αυτά με την Κορούνια χθες , αλλά και στο τελικό του Σούπερ Καπ Ισπανίας κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης θα ήταν μακρινή ανάμνηση των πρώτων χρόνων της καριέρας του , όταν οι «γκάφες » του ήταν παροιμιώδεις και έγραφαν ιστορία , και όχι αγωνιστική καθημερινότητα για την ομάδα . Σε κάθε περίπτωση δεν είναι μόνο τα λάθη που χαρακτηρίζουν την αγωνιστική του παρουσία και ταυτότητα στην ομάδα , αλλά και το γεγονός πως δεν εμπνέει σιγουριά σχεδόν σε κανένα στοιχείο που πρέπει να διαθέτει ένας τέτοιου επιπέδου τερματοφύλακας , που καλείται να υπερασπιστεί το τέρμα της κορυφαίας ομάδας του πλανήτη τα τελευταία χρόνια . Κακός με την μπάλα στα πόδια , μέτριος στις εξόδους του , χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες στο παιχνίδι μακριά από το τέρμα του , με ανεπτυγμένα είναι η αλήθεια ρεφλέξ στο παιχνίδι κοντά στον κορμό του σώματος του και όχι μακριά από αυτό , χωρίς μεγάλες εκτινάξεις , χωρίς κάτι ξεχωριστό στην αντιμετώπιση των πέναλτι , μέτριος στην διεύθυνση της άμυνας του ή στην τοποθέτηση του τοίχους του , χαρακτηριστικό παράδειγμα το φάουλ – γκολ της Κορούνια , όπου και λάθος έχει τοποθετήσει τους αμυντικούς του και το τρώει στη δική του γωνία ευθύνης . Πραγματικά σε πιάνει μελαγχολία αναλογιζόμενος τι κυκλοφορεί στην «αγορά » των πορτιέρο ανά την υφήλιο και σίγουρα θα μπορούσε να αποτελεί μέλος της Μπαρτσελόνα στη θέση του συμπαθούς , αλλά μέτριου Βίκτορ . Ονόματα , όπως, αυτά των Μπουφόν , Νόιερ , Μανταντά και άλλων ακόμα και από το ισπανικό πρωτάθλημα είναι εύκολο να τα απαριθμήσει κανείς σε έναν ατελείωτο κατάλογο . Το αναφέρω αυτό , γιατί συγκριτικό μέγεθος για τον Βαλντέζ πρέπει να αποτελούν οι κορυφαίοι στη θέση του , αφού έχει την τιμή να βρίσκεται κάτω από τα γκολπόστ της κορυφαίας ομάδας στον πλανήτη και όχι κάποιας τραχανοπλαγιάς που όλα συγχωρούνται .
Μοιάζει κάποιες στιγμές να διατηρείται στο ρόστερ από καπρίτσιο ή για να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ για τους άλλους . Ποιος ξεχνάει την αστεία αντίδραση του στο πρώτο γκολ του Ραμίρεζ της Τσέλσι πέρυσι στον δεύτερο ημιτελικό στο Καμπ Νου που στοίχισε την πρόκριση στον τελικό και στέρησε από την ομάδα την δυνατότητα να πάρει ένα συνεχόμενο τρόπαιο και να ισοφαρίσει έτσι το ρεκόρ της μεγάλης Μίλαν του Αρίγκο Σάκι , που κρατάει από τα μέσα της δεκαετίας του 90 . Και το αναφέρω αυτό γιατί η αντίπαλη ομάδα που πήγε στον τελικό του Μοναχου και τελικά κατέκτησε το βαρύτιμο κύπελλο είχε υπερασπιστή των διχτυών της έναν πραγματικό κορυφαίο τον Τσεχ , που αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο για την επικράτησή της . Ομάδα πραγματικά μεγάλη και σε διάρκεια φτιάχνεις με παίκτες κορυφαίους σε θέσεις του άξονα, αλλιώς κάποια στιγμή θα το πληρώσεις όπως εμείς πέρυσι . Δεν γίνεται να έχεις στον άξονα Πουγιόλ – Πικέ – Τσάβι – Ινιέστα – Μεσι – Βίγια και να καταλήγεις στον Βαλντέζ . Μοιάζει σαν να φοράς κοστούμι με σαγιονάρες .Δεν είναι κακό μια ομάδα , ακόμα και αν αυτή είναι η Μπάρτσα να παραδέχεται την έλλειψη σε μια κομβική θέση της ενδεκάδας της και να προχωράει σε μια δαπανηρή μεταγραφή αντάξια του μεγέθους της . Δεν μπορώ να καταλάβω , πραγματικά ποιο είναι το πρόβλημα της αγοράς ενός αξιόπιστου γκολκίπερ αντί του Βίκτορ , ενώ αγοράζονται με ευκολία παίκτες για την επιθετική και μεσαία γραμμή της ομάδας . Εν κατακλείδι δεν τα παράγει όλα η Λα Μασία ας το παραδεχτούμε .
Πηγή:blaugrana.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου