Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει γιατί πρέπει οι παίκτες του Παναθηναϊκού να ντρέπονται, αλλά και την απάντηση του Τοτσέ με ένα... slo-gun για τον slo-gun!
Το πρώτο σουτ του Τοτσέ κόντρα στον ΟΦΗ έφτασε στη στρατόσφαιρα. Θα ήταν σίγουρα γκολ στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο κι ακόμα πιο σίγουρα θα αποτελούσε έμπνευση για ένα ακόμα slo-gun. Ήταν η μέρα όμως, που θα ανατρέπονταν τα καθιερωμένα, που θα συμβούν όλα τα μαγικά στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός θα σκόραρε τρία γκολ (10 μήνες μετά την τελευταία φορά), θα κέρδιζε εντός έδρας (τρεις μήνες μετά...) και ο Τοτσέ θα σκόραρε δυο φορές. Ο slo-gun σε ένδειξη πένθους σίγησε (για λίγες ώρες προφανώς)... Και εντάξει, αυτή είναι μια καθαρά χιουμοριστική στήλη, ασχέτως που υπάρχουν ορισμένοι περιορισμένων νοητικών δυνατοτήτων που την λαμβάνουν σοβαρά... Να ήταν βέβαια, μόνο το slo-gun που «πειράζει» τον Χοσέ;
Ο Ισπανός έχει χλευαστεί όσο κανείς, έχει γίνει «ανέκδοτο» αλλά η τύχη του είναι ότι δε μιλάει ελληνικά. Κανείς δεν θα μπορούσε να αντέξει όχι την πλάκα, αλλά... τόση πλάκα! Σε social media, Μέσα Ενημέρωσης, comments, καφενεία και κυρίως απ' την εξέδρα... Αλλά ο φουκαράς είναι πάντα εκεί. Δεν εντυπωσιάζει, δεν ντριμπλάρει, δεν σπριντάρει, σχεδόν κανείς δεν θα τον χρίσει καν MVP στη νίκη επί του ΟΦΗ κι ας σκόραρε δύο φορές.
Και σε πρόσφατη συνέντευξή του στον OTE TV δεν δήλωσε... γκολτζής ολκής όπως όλοι οι φορ, αλλά εργάτης του ποδοσφαίρου και αφοσιωμένος. Μεγάλο προσόν η αυτογνωσία... Κι έτσι σήμερα, όσο δηλαδή τον παίρνει μέχρι να χάσει την πρώτη ευκαιρία, μπορεί να γλεντάει αυτός το slo-gun και το... 99% που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο με οποιοδήποτε ιδιότητα και από μία ως περισσότερες φορές τον πέρασαν και θα τον ξαναπεράσουν πριονοκορδέλα επειδή είναι αντιτουριστικός ή και λίγος για βασικός σε έναν κανονικό Παναθηναϊκό.
Πέρα από την πλάκα, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού δεν σηκώνει σοβαρές αναλύσεις, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των αγώνων πρωταθλήματος. Αν υπάρχει κάτι που προκύπτει ως γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι παίκτες του τριφυλλιού έτρεχαν σαν κάποιος να τους είχε βάλει νέφτι. Πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα, δεν έχασαν μονομαχία, είχαν αλληλοκάλυψη, συνεργασίες. Κι αν ο λόγος είναι η προειδοποιητική επίσκεψη των οπαδών στην Παιανία και ο φόβος που φυλάει τα έρμα, αυτό δεν τους τιμά καθόλου... Μάλλον να ντρέπονται πρέπει που έφτασαν σε αυτό το σημείο, ολόκληροι μαντράχαλοι να «χρειάζονται» απειλές για να τρέξουν έτσι...
ΥΓ1. Πολλοί κάνουν λόγο από χθες για έγκλημα του Φάμπρι με τον Φουρλάνο επειδή τον έκανε αλλαγή στο 36’. Κι έχουν δίκιο ότι «εγκλημάτισε». Πρέπει να είδε όνειρο το προηγούμενο βράδυ για να βάλει βασικό τον πιτσιρικά και να αφήσει έξω τον Ζέκα. Η λογική «είναι νέος, θα τον κάψει» δεν υπάρχει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μόνο έτσι ωριμάζουν οι νέοι αθλητές. Με κριτική κι όχι ύμνους σαν αυτούς που έκαναν τον Φετφατζίδη από νέο Μέσι να ψάχνει ελληνική ομάδα για να πάει δανεικός. Με ύφος μπλαζέ και τρεξίματα παλαίμαχου και πολύ άργησε που έφτασε στο 36’ για να τον αντικαταστήσει.
ΥΓ2. Αν τα γκολ που έβαλε ο «Έλληνας Ρούνεϊ» Σαλπιγγίδης (σε μαλλιά, σωματοδομή και... τεχνική) τα είχε σκοράρει ο κανονικός Γουέιν θα έπεφτε ο... server του youtube από τις αλλεπάλληλες προβολές... Μαγκιά του!
ΥΓ3. Τι θα έγραφε ο Τοτσέ αν είχε για μια μέρα τον «χώρο» του slo-gun; «Τι ποσοστό επιτυχίας έχει ο slo-gun όταν με γλεντάει; Ίδιο με το ποσοστό ευστοχίας που έχω κι εγώ μέσα στην περιοχή». Κι όχι μόνο αυτό αλλά και... αυτό: «Αν κάθε φορά που διέψευδα τον slo-gun σκόραρε ο Φουρτάδο, τώρα θα ‘χε κερδίσει το χρυσό παπούτσι»...