O Kώστας Βασιλόπουλος γράφει για τον τελικό που ήρθε... πιο κοντά
για τον ΠΑΟΚ, σχολιάζει την διαιτησία του Μάνταλου και αναφέρει ποιος
παίκτης θα ταίριαζει πάρα πολύ στο ματς της Τούμπας!
Προβάδισμα έστω και μικρό απέκτησε από το βράδυ της Τετάρτης για την
πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας ο ΠΑΟΚ με την αγχωτική νίκη
που πέτυχε επί του Αστέρα Τρίπολης. Ο Δικέφαλος για μια ακόμα φορά
παρουσίασε δυο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα επιτρέποντας στον
αντίπαλο του να διατηρήσει ελπίδες ενόψει της ρεβάνς.
Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο από το ξεκίνημα όντας άριστα στημένος στον αγωνιστικό χώρο. Το ασφυκτικό πρέσινγκ των παικτών του Δικεφάλου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου δημιούργησε τεράστια προβλήματα στους Αρκάδες τόσο δημιουργικά όσο και ανασταλτικά.
Η στατιστική ανάλυση του α΄ ημιχρόνου είναι ο καθρέφτης της απόδοσης των δυο ομάδων. Ο ΠΑΟΚ δημιούργησε τουλάχιστον 10 ευκαιρίες για γκολ ενώ ο Αστέρας μόλις και μετά βίας μια όταν ο Σανκαρέ βρέθηκε μόνος του μέσα στην περιοχή του Ιτανζ αλλά δεν εκμεταλλεύτηκε την πλεονεκτική του θέση.
Το 1-0 του α΄ ημιχρόνου φαντάζει φτωχό σε σχέση με την απόδοση του Δικεφάλου που θα μπορούσε να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ. Μια εξέλιξη που θα άλλαζε τις ισορροπίες και θα αποτελούσε ισχυρό χτύπημα στην ψυχολογία του αντιπάλου του.
Ως δια μαγείας όλα τα θετικά στοιχεία που με τόσο μεγάλη άνεση παρουσίασε η ομάδα του Γιώργου Δώνη στο α΄ μέρος εξαφανίστηκαν στην επανάληψη. Από το πρώτο σφύριγμα φάνηκε ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν είχαν την ίδια αυτοπεποίθηση. Οι φιλοξενούμενοι που φυσιολογικά θα αναζητούσαν την ισοφάριση στηριζόμενοι στην ταχύτητα των παικτών στα άκρα και του γεγονότος ότι είναι μια πολύ καλά δουλεμένη ομάδα πήραν μέτρα στο γήπεδο και άρχισαν να απειλούν.
Ο Δικέφαλος παρουσιάστηκε αδιάβαστος. Ματιαγμένος -επιτρέψτε μου την έκφραση-. Έχασε την εκρηκτικότητα του, την συνοχή του και τα αλλεπάλληλα λάθη στο χώρο της μεσαίας γραμμής από την πίεση που άσκησαν οι αντίπαλοι έβαζαν σε τακτά χρονικά διαστήματα τους παίκτες του Αστέρα στην περιοχή του Ιτανζ.
Το γκολ της ισοφάρισης –ανεξάρτητα από τον περιπετειώδη τρόπο που επιτεύχθηκε- αποσυντόνισε τελείως τον ΠΑΟΚ. Για σχεδόν 15΄ οι γηπεδούχοι έχασαν την ταυτότητα τους σαν ομάδα και κινδύνεψαν να βρεθούν πίσω στο σκορ. Η αντικατάσταση του Αποστολόπουλου με τον δραστήριο Κωνσταντινίδη που έδωσε ζωντάνια στη δεξιά πλευρά της ομάδας καθώς επίσης και το γεγονός ότι η Τούμπα ξαναζεστάθηκε μετά το μούδιασμα της ισοφάρισης έδωσε την ευκαιρία στον Δικεφάλο να απειλήσει ξανά και σε μια από τις φάσεις που δημιούργησε να σκοράρει για δεύτερη φορά.
Ο ΠΑΟΚ ναι μεν κέρδισε αλλά δεν έθεσε γερές βάσεις πρόκρισης στον τελικό. Είναι υποχρεωμένος να δώσει «μάχη» στην Τρίπολη για να υπερασπιστεί το 2-1 που όπως αναφέρω και στο ξεκίνημα του δίνει ένα ελαφρύ προβάδισμα αλλά δεν του επιτρέπει να αισθάνεται άνετος. Ωστόσο κρατά την τύχη στα χέρια του. Για να κυριολεκτήσω από τα πόδια των παικτών του εξαρτώνται όλα. Και στην Τρίπολη ο Δικέφαλος μπορεί να πανηγυρίσει την πρόκριση του στον…παράδεισο του τελικού.
Υ.Γ. 1 Δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να ασχοληθώ και σήμερα με τον διαιτητή. Ο Μάνταλος εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή του αγώνα. Η διάθεση του να κοντράρει τον ΠΑΟΚ χωρίς να εκτεθεί δεν είχε αποτέλεσμα. Ο ρέφερι εκτέθηκε στην προσπάθεια του να αποτελέσει δεκανίνι του Αστέρα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο γκολ. Υπάρχουν αρκετές φάσεις στις οποίες έδειξε τις προθέσεις του. Δυο φορές χαρίστηκε στον Καλατζή που σε δυο περιπτώσεις έπρεπε να δεχθεί κίτρινη κάρτα. Στις περισσότερες αμφισβητούμενες φάσεις σφύριξε υπέρ των φιλοξενούμενων ενώ για το γκολ του Αστέρα τα λόγια είναι περιττά.
Ο Μάνταλος σφυρίζει οφ σαιντ (από την υπόδειξη του βοηθού που σήκωσε την σημαία) άρα η φάση θεωρείται ως μη γενόμενη. Δέχομαι ότι η μπάλα έφθασε στον Ναβάρο από επέμβαση του Αποστολόπουλου άρα δεν υπάρχει οφ σαιντ και κακώς σήκωσε την σημαία ο βοηθός. Από τη στιγμή που ο Μάνταλος παρασύρθηκε από την υπόδειξη και σφύριξε δεν του επιτρέπεται να κατοχυρώσει το γκολ. Αν έπαιρνε πρωτοβουλία να αφήσει τη φάση να εξελιχθεί χωρίς να σφυρίξει, τότε το γκολ θα ήταν κανονικό. Τέλος στο τελευταίο λεπτό ο βοηθός που ήλεγχε την περιοχή του ΠΑΟΚ επιτρέπει στον Σανκαρά που είναι σε θέση οφ σαιντ να δημιουργήσει φάση με το σουτ στο δοκάρι.
Υ. Γ. 2 Φαντάζομαι τι θα γίνει στην Τρίπολη με δεδομένα όλα όσα συνέβησαν στην Τούμπα.
Υ.Γ. 3 Καταπληκτική εμφάνιση από τον Σίλντεφελντ. Ο Κροάτης ήταν αλάνθαστος σε όλες τις επεμβάσεις του στο α΄ ημίχρονο απαγορεύοντας στους παίκτες του Αστέρα ακόμα και να σκεφτούν ότι μπορούν να σκοράρουν.
Υ. Γ. 4 Σ΄ αυτό το παιχνίδι χρειαζόταν όσο κανένας άλλος ένας παίκτης που με την παρουσία του στο χώρο της μεσαίας γραμμής θα άλλαζε τις ισορροπίες. Ο Πάμπλο Γκαρσία.
Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο από το ξεκίνημα όντας άριστα στημένος στον αγωνιστικό χώρο. Το ασφυκτικό πρέσινγκ των παικτών του Δικεφάλου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου δημιούργησε τεράστια προβλήματα στους Αρκάδες τόσο δημιουργικά όσο και ανασταλτικά.
Η στατιστική ανάλυση του α΄ ημιχρόνου είναι ο καθρέφτης της απόδοσης των δυο ομάδων. Ο ΠΑΟΚ δημιούργησε τουλάχιστον 10 ευκαιρίες για γκολ ενώ ο Αστέρας μόλις και μετά βίας μια όταν ο Σανκαρέ βρέθηκε μόνος του μέσα στην περιοχή του Ιτανζ αλλά δεν εκμεταλλεύτηκε την πλεονεκτική του θέση.
Το 1-0 του α΄ ημιχρόνου φαντάζει φτωχό σε σχέση με την απόδοση του Δικεφάλου που θα μπορούσε να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ. Μια εξέλιξη που θα άλλαζε τις ισορροπίες και θα αποτελούσε ισχυρό χτύπημα στην ψυχολογία του αντιπάλου του.
Ως δια μαγείας όλα τα θετικά στοιχεία που με τόσο μεγάλη άνεση παρουσίασε η ομάδα του Γιώργου Δώνη στο α΄ μέρος εξαφανίστηκαν στην επανάληψη. Από το πρώτο σφύριγμα φάνηκε ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν είχαν την ίδια αυτοπεποίθηση. Οι φιλοξενούμενοι που φυσιολογικά θα αναζητούσαν την ισοφάριση στηριζόμενοι στην ταχύτητα των παικτών στα άκρα και του γεγονότος ότι είναι μια πολύ καλά δουλεμένη ομάδα πήραν μέτρα στο γήπεδο και άρχισαν να απειλούν.
Ο Δικέφαλος παρουσιάστηκε αδιάβαστος. Ματιαγμένος -επιτρέψτε μου την έκφραση-. Έχασε την εκρηκτικότητα του, την συνοχή του και τα αλλεπάλληλα λάθη στο χώρο της μεσαίας γραμμής από την πίεση που άσκησαν οι αντίπαλοι έβαζαν σε τακτά χρονικά διαστήματα τους παίκτες του Αστέρα στην περιοχή του Ιτανζ.
Το γκολ της ισοφάρισης –ανεξάρτητα από τον περιπετειώδη τρόπο που επιτεύχθηκε- αποσυντόνισε τελείως τον ΠΑΟΚ. Για σχεδόν 15΄ οι γηπεδούχοι έχασαν την ταυτότητα τους σαν ομάδα και κινδύνεψαν να βρεθούν πίσω στο σκορ. Η αντικατάσταση του Αποστολόπουλου με τον δραστήριο Κωνσταντινίδη που έδωσε ζωντάνια στη δεξιά πλευρά της ομάδας καθώς επίσης και το γεγονός ότι η Τούμπα ξαναζεστάθηκε μετά το μούδιασμα της ισοφάρισης έδωσε την ευκαιρία στον Δικεφάλο να απειλήσει ξανά και σε μια από τις φάσεις που δημιούργησε να σκοράρει για δεύτερη φορά.
Ο ΠΑΟΚ ναι μεν κέρδισε αλλά δεν έθεσε γερές βάσεις πρόκρισης στον τελικό. Είναι υποχρεωμένος να δώσει «μάχη» στην Τρίπολη για να υπερασπιστεί το 2-1 που όπως αναφέρω και στο ξεκίνημα του δίνει ένα ελαφρύ προβάδισμα αλλά δεν του επιτρέπει να αισθάνεται άνετος. Ωστόσο κρατά την τύχη στα χέρια του. Για να κυριολεκτήσω από τα πόδια των παικτών του εξαρτώνται όλα. Και στην Τρίπολη ο Δικέφαλος μπορεί να πανηγυρίσει την πρόκριση του στον…παράδεισο του τελικού.
Υ.Γ. 1 Δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να ασχοληθώ και σήμερα με τον διαιτητή. Ο Μάνταλος εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή του αγώνα. Η διάθεση του να κοντράρει τον ΠΑΟΚ χωρίς να εκτεθεί δεν είχε αποτέλεσμα. Ο ρέφερι εκτέθηκε στην προσπάθεια του να αποτελέσει δεκανίνι του Αστέρα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο γκολ. Υπάρχουν αρκετές φάσεις στις οποίες έδειξε τις προθέσεις του. Δυο φορές χαρίστηκε στον Καλατζή που σε δυο περιπτώσεις έπρεπε να δεχθεί κίτρινη κάρτα. Στις περισσότερες αμφισβητούμενες φάσεις σφύριξε υπέρ των φιλοξενούμενων ενώ για το γκολ του Αστέρα τα λόγια είναι περιττά.
Ο Μάνταλος σφυρίζει οφ σαιντ (από την υπόδειξη του βοηθού που σήκωσε την σημαία) άρα η φάση θεωρείται ως μη γενόμενη. Δέχομαι ότι η μπάλα έφθασε στον Ναβάρο από επέμβαση του Αποστολόπουλου άρα δεν υπάρχει οφ σαιντ και κακώς σήκωσε την σημαία ο βοηθός. Από τη στιγμή που ο Μάνταλος παρασύρθηκε από την υπόδειξη και σφύριξε δεν του επιτρέπεται να κατοχυρώσει το γκολ. Αν έπαιρνε πρωτοβουλία να αφήσει τη φάση να εξελιχθεί χωρίς να σφυρίξει, τότε το γκολ θα ήταν κανονικό. Τέλος στο τελευταίο λεπτό ο βοηθός που ήλεγχε την περιοχή του ΠΑΟΚ επιτρέπει στον Σανκαρά που είναι σε θέση οφ σαιντ να δημιουργήσει φάση με το σουτ στο δοκάρι.
Υ. Γ. 2 Φαντάζομαι τι θα γίνει στην Τρίπολη με δεδομένα όλα όσα συνέβησαν στην Τούμπα.
Υ.Γ. 3 Καταπληκτική εμφάνιση από τον Σίλντεφελντ. Ο Κροάτης ήταν αλάνθαστος σε όλες τις επεμβάσεις του στο α΄ ημίχρονο απαγορεύοντας στους παίκτες του Αστέρα ακόμα και να σκεφτούν ότι μπορούν να σκοράρουν.
Υ. Γ. 4 Σ΄ αυτό το παιχνίδι χρειαζόταν όσο κανένας άλλος ένας παίκτης που με την παρουσία του στο χώρο της μεσαίας γραμμής θα άλλαζε τις ισορροπίες. Ο Πάμπλο Γκαρσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου