Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το άδικο “χρέωμα” που έφαγε ο προπονητής, λόγω δικού του λάθους, στη συνείδηση των φανατικών οπαδών και για την ανάγκη του ΠΑΟΚ να μιλήσει ο Σαββίδης.
Σε μια από τις πρόσφατες συνομιλίες μας με έναν συνάδελφο, στην εκπομπή του σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης συνειδητοποίησα, στα μέσα της περασμένης εβδομάδας πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Γιώργος Δώνης με μια σημαντική μερίδα φίλων του ΠΑΟΚ λόγω Πάμπλο Γκαρσία. Οπως μου συμβαίνει κάθε φορά τον τελευταίο καιρό, μου έβαζε μπροστά την ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα, για να με βοηθήσει να διαπιστώσω ότι παραμένει μεγάλο, αν δεν έχει μεγαλώσει, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Δώνης.
Οπως το αντιλαμβάνομαι, από την απόσταση των χιλιομέτρων, η αποχώρηση του Γκαρσία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ενας προπονητής που δεν “έπεισε” από την αρχή, επειδή δεν είχε ερείσματα στην κοινωνία του ΠΑΟΚ, είχε την ατυχία να πληρώσει καταρχήν τις συνέπειες που είχε στην ομάδα η μείωση του κόστους του ρόστερ και κατά δεύτερον το “φτωχό” ποδοσφαιρικό θέαμα που παρουσιάζει. Από μόνα τους αυτά δεν θα ήταν αρκετά για να φτάσουν να τον “καταδιώκουν” οι ΠΑΟκτσήδες. Και δεν θα τον “κυνηγούσαν” αν δεν φαινόταν ότι εκείνος έδειξε την πόρτα της εξόδου στην “ιερή αγελάδα” των οργανωμένων φίλων του ΠΑΟΚ, σε έναν εκ των πιο αγαπητών, στην πλατιά μάζα των ΠΑΟΚτσήδων, ποδοσφαιριστών όλων των εποχών.
Το ξέρουν και οι πέτρες του Λευκού Πύργου ότι δεν “έφαγε” μόνος τον Γκαρσία ο Δώνης. Συμβαίνουν όμως δύο πράγματα στην υπόθεσή μας, για τα οποία την πληρώνει ακριβά ο προπονητής: 1. Κανείς δεν βαράει το γαϊδούρι, παρά μόνο τα σαμάρια. 2. Ο Δώνης έκανε το λάθος να μη καταλάβει ότι δεν έπρεπε να δει ο ήλιος μόνο το δικό του πρόσωπο στην υπόθεση Γκαρσία. Οι πιο έμπειροι κάθισαν πίσω, ο προπονητής βγήκε μπροστά όπως ο νεοσύλλεκτος που την πατά και βγαίνει μπροστά απ' τη γραμμή όταν ακούει ότι ο διοικητής γυρεύει κάποιον με ειδικές γνώσεις, και τώρα ζει εκτεθειμένος στα συνθήματα και το “κυνήγι” των ακραίων. Ο Δώνης πληρώνει την επιλογή να το πάρει πάνω του και να μιλά ευθαρσώς, δημοσίως για την υπόθεση, αντί να βάζει στην κουβέντα και την διοίκηση ώστε να “προκαλέσει” τη στήριξη. Πληρώνει δηλαδή το ότι στην υπόθεση Γκαρσία είπε φωναχτά τη δική του αλήθεια.
Αν εξετάζαμε το ζήτημα στενά αγωνιστικά, πολλοί από εμάς θα συμφωνούσαν ότι ακόμη και στην κατάσταση που βρισκόταν φέτος ο Γκαρσία θα ήταν πολύτιμος στην παρούσα φάση σε έναν ΠΑΟΚ με τόσο μεγάλα προβλήματα στην ανάπτυξη από τον άξονά του. Θα ήταν πολύτιμος αν κάποιος μπορούσε να τον κουλαντρίσει. Ο Δώνης πιθανόν σε αυτό έκανε λάθος, αν και δεν μπορεί κανείς να καταλήξει προτού ακούσει την δική του αλήθεια, τον απολογισμό που θα κάνει εκ των υστέρων. Ακόμη και αν δεν τον χρειαζόταν όμως αγωνιστικά, ο Δώνης θα έπρεπε να είχε καταλάβει την θέση που έχει συναισθηματικά ο Γκαρσία για τους ΠΑΟΚτσήδες. Αυτή ήταν μια απόφαση που έπρεπε να παρθεί από τον Ιβάν Σαββίδη, όχι από τον Δώνη.
Εδώ που βρίσκεται ο ΠΑΟΚ, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ελπίζει ότι η σημερινή διοίκηση θα βρει το θάρρος να εξηγήσει στον Σαββίδη πόσο μεγάλο είναι το ρίσκο και ο κίνδυνος να πάθει ζημιά στα πλέι οφ και το Κύπελλο η ομάδα επειδή ο προπονητής της αναγκάζεται να ζει με τόσο οξύ εκνευρισμό, λόγω του τσαμπουκά διαρκείας με φανατικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ. Αν δεν του το εξηγήσουν πειστικά, δηλαδή αν ο Σαββίδης, ο ίδιος ο Σαββίδης, δεν παρέμβει δημοσίως για να ζητήσει, το λιγότερο, προσωρινή παύση πυρών, μέχρι την λήξη της σεζόν, περισσότερο χαμένος από τον Δώνη θα βγει ο ΠΑΟΚ.