Ολα αυτά και κάμποσα ακόμα συνέβησαν και δεν υπάρχει περίπτωση να μην επαναληφθούν από τον Λουίς Σουάρες που τώρα βγαίνει και ζητάει εμμέσως πλην σαφώς μεταγραφή. Η πρώτη συναισθηματική σκέψη των οπαδών είναι... ΟΧΙ, δεν πρέπει να πωληθεί. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το κυνικό-επωφελές για το σύλλογο. Στα 26 του και ενώ βρίσκεται στα καλύτερα του, ο Ουρουγουανός επιθετικός έχει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται μεγαλεία. Εάν δεν παίξει δηλαδή τώρα στο Τσάμπιονς Λιγκ, πότε θα το κάνει; 'Η μήπως μπορεί να του εγγυηθεί κανείς πως οι Κόκκινοι θα κουνήσουν την επόμενη ή την μεθεπόμενη σεζόν το αστεράτο σεντόνι; Εξάλλου η Ρεάλ τον καλεί και όχι η Μίντλεσμπρο.
Οταν λοιπόν έχεις έναν τέτοιο σημαντικό ποδοσφαιριστή με όνειρα, δεν μπορείς να τον κλειδώσεις στο χρυσό κλουβί σου. Εάν τον κρατήσεις, το πιο πιθανό θα είναι να έχεις ένα καναρίνι με την πιο ωραία φωνή που όμως δεν θα κελαηδάει εξαιτίας της «αιχμαλωσίας» του. Το πιο πιθανό είναι να αισθάνεται έτσι εάν δεν φύγει. Δίνοντας τον, γλυτώνεις αρχικά τις τιμωρίες. Ηδη μετράει συνολικά 18 αγωνιστικές στον... τάκο. Είσαι η Λίβερπουλ και θέλεις να συνεχίσεις σε ένα ίματζ fair play και έχεις έναν τύπο που δεν σέβεται τους κανόνες του αθλήματος, αλλά και της ιστορίας σου.
Ο Ουρουγουανός είναι το μεγάλο αστέρι αυτής της ομάδας, για να μην πούμε το μοναδικό. Και αυτός θέλει να φύγει επειδή δεν καλύπτονται οι φιλοδοξίες του. Αυτή είναι η μία μεγάλη ψυχολογική χασούρα της Λίβερπουλ. Η επόμενη είναι ότι ακόμα και εάν ήταν διατεθειμένη να δώσει τα χρήματα που θα πάρει από την πώληση του, σε έναν επιθετικό αντίστοιχου επιπέδου, δεν θα έβρισκε ανταπόκριση. Π.χ. θεωρώ πως οι 15 κορυφαίοι επιθετικοί είναι οι (χωρίς σειρά και Μέσι, Κριστιάνο) Ιμπραϊμοβιτς, Ιγουαΐν, Μπενζεμά, Λεβαντόφσκι, Γιόβετιτς, Φαν Πέρσι, Ρούνεϊ, Μπαλοτέλι, Μάριο Γκόμες, Αγουέρο, Τέβες, Φαλκάο, Καβάνι, Τόρες, Ετό. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως κάποιος από αυτούς θα επιθυμούσε να πάει αυτή τη στιγμή στο «Ανφιλντ»;
Τον πουλάς λοιπόν όσο πιο ακριβά μπορείς και βγαίνεις κερδισμένη με έξυπνες κινήσει δια της πλαγίας οδού και σε καμία περίπτωση φανταχτερές. Παίρνεις το λιγότερο 40 εκατ. ευρώ και επενδύεις, για να καλύψεις όλα σου τα κενά. Μένεις στην επίθεση με τους Κοουτίνιο (ως εξτρέμ), Στάριτζ και τον Μπορίνι που επιστρέφει και κάνεις μία καλή αγορά. Από τον μπαρουτοκαπνισμένο Βίγια (12 εκατ.) έως τον σούπερ ταλαντούχο Ιάγο Ασπας (8-10 εκατ.) της Θέλτα και γεμίζεις τη γραμμή κρούσης σου. Κλείνεις τρύπες στο κέντρο της άμυνας (γιατί όχι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος) και ψωνίζεις έναν καλό αμυντικό μέσο τύπου Ετιέν Καπού της Τουλούζ και σου μένει και κάβα από φράγκα.
Επειδή όμως η Λίβερπουλ είναι επιρρεπής τα τελευταία χρόνια στις λάθος μεταγραφικές κινήσεις, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να δοθούν υπέρογκα ποσά τύπου Κάρολ (41 εκατ.), Ντάουνιγνκ (20 εκατ.), Χέντερσον (16 εκατ.) στην ακριβή εσωτερική αγορά του Νησιού. Θα χρειαστεί πολύ προσεκτικός σχεδιασμός. Κοιτώντας λίγο παραπέρα από την υπόθεση Σουάρες, οι Κόκκινοι βρίσκονται σε μία κρίσιμη απόφαση που μπορεί να τους κοστίσει τη μεγαλύτερη σύγχρονη ήττα τους: σε ένα σταυροδρόμι σταδιακής ανάκαμψης ή παραμονής στη μετριότητα της 7ης φετινής θέσης.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου