FC: Το μεγάλο στοίχημα του Νίκου Νταμπίζα!!

Καλό θα είναι να κρίνουμε τον Νταμπίζα από τη δουλειά που θα κάνει και όχι από την ομάδα που έπαιξε κάποτε.

Σχολιάζει ο Κώστας Βαϊμάκης για το Fight Club.

Δεν χρειάστηκε να ακούσω όσα είπε ο Νίκος Νταμπίζας στην παρουσίασή του για να καταλάβω ότι είναι άνθρωπος συγκροτημένος και σοβαρός: όποιος τον έχει ακούσει να μιλάει τα προηγούμενα χρόνια, είτε μετά από ματς είτε ως καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή, το έχει διαπιστώσει. Σε μια ατέλειωτη θάλασσα παπαρολογίας και κλισέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπου παίκτες, προπονητές και λοιποί παράγοντες λένε συνήθως διαδικαστικές μπούρδες με βαρύγδουπο ύφος, αποθεώνουν τον υπέροχο κόσμο, πουλάνε οπαδιλίκι και σπατουλάρουν τον εκάστοτε Πρόεδρο, ο Νταμπίζας ξεχώριζε. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν που φεύγοντας από Ελλάδα πήγε στην Αγγλία: εκεί το ποδόσφαιρο καλοδέχεται τους εγκεφαλικούς παίκτες κι όχι μόνο αυτούς που κλωτσάνε καλά το τόπι. Ο άσχετος ή ο εμπαθής, θα τον μνημονεύει για την ντρίπλα που του έσκασε ο Ντένις Μπέργκαμπ. Όποιος όμως σκαμπάζει από μπάλα, θα θυμηθεί ότι ο Νταμπίζας έκανε καριέρα στο Νησί, παίζοντας για χρόνια σε υψηλό επίπεδο.

Αυτός ο μυαλωμένος και σοβαρός άνθρωπος, επέλεξε να μείνει στο χώρο του ποδοσφαίρου όταν κρέμασε τα παπούτσια του, αλλά όχι από το «εύκολο» πόστο του προπονητή, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Εύκολο, διότι όλο και μια καρέκλα προπονητή βρίσκεις στην ομάδα όπου δοξάστηκες ή στην ευρύτερη περιοχή λόγω ένδοξου παρελθόντος, ακόμα κι αν νομίζεις ότι overlap είναι προσπέραση στην Εθνική Οδό. Επίσης ο Νταμπίζας δεν προσέγγισε τον Ολυμπιακό, όπως θα μπορούσε να κάνει μια που ήταν παίκτης της ομάδας παλιά, ώστε να βρει μια θεσούλα κάπου κάπως κάποτε, όπως τόσοι και τόσοι παλιοί παίκτες της ομάδας, με ενδεχόμενο στο μέλλον να πάει με μια καλή συστατική επιστολή ως προπονητής μιας επαρχιακής ομάδας, με καλές σχέσεις με τους ερυθρόλευκους. Ο Νταμπίζας επέλεξε τον δύσκολο ρόλο του Τεχνικού Διευθυντή, όπου μια κακή επιλογή ή ένας παίκτης που σου έμοιαζε καλή περίπτωση αλλά αποδείχθηκε ρεμπεσκές ολκής, μπορεί να σε «κάψει» από το ξεκίνημα και να σε στείλει αδιάβαστο. Και επέλεξε - και τον επέλεξαν - τον Παναθηναϊκό, παρόλο που γνώριζε τις αντιδράσεις προς το πρόσωπό του λόγω ερυθρόλευκου παρελθόντος από τη στιγμή που ακούστηκε το όνομά του για τον Παναθηναϊκό.

Εγώ προσωπικά το γουστάρω που τολμάει να πάει κόντρα στο ρεύμα και να ξεκινήσει τη νέα επαγγελματική του απόπειρα με μοναδική στήριξη από τον εργοδότη του και τους άμεσους συνεργάτες του, αλλά όχι από τον κόσμο και τα ΜΜΕ. Το βρίσκω «κοχονάτο» που θα έλεγε και ο Φάμπρι, ο οποίος γουστάρει πολύ τους σύγχρονους Δον Κιχώτηδες που προελαύνουν με ορμή προς τους ανεμόμυλους χωρίς να δειλιάζουν. Ο Νταμπίζας, έχει βάλει ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό του κι αν κερδίσει το στοίχημα, κερδισμένος δεν θα είναι μόνο ο ίδιος αλλά και ο Παναθηναϊκός - και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Αν καταφέρει να πετύχει στη δουλειά που του ανατέθηκε, αν φέρει παίκτες που θα αποδειχθούν καλοί και χρήσιμοι, αν δείξει διαπραγματευτική ικανότητα στις λύσεις συμβολαίων, αν ανακαλύψει ταλεντάκια που μπορούν να έρθουν στον Παναθηναϊκό και να κάνουν καριέρα, όλοι κερδισμένοι θα είναι.

Όλοι, εκτός από τους λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας, που μπορεί να φαντάζονται ότι τον Νταμπίζα τον έβαλε ο... Μαρινάκης στον Παναθηναϊκό, για να κάνει δολιοφθορά εκ των έσω. Λες και δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει ο Μαρινάκης ή λες και δεν γίνεται ήδη αρκετή δολιοφθορά εκ των έσω στον Παναθηναϊκό, αλλά έπρεπε να έρθει ένας ακόμα για να συμβεί αυτό...

Πηγή: sport-fm.gr