Ο Παππάς «μεγάλωσε», ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλος!

Ο Χρήστος Ρομπόλης γράφει στο www.sportfm.gr για τη βραδιά που ο Νίκος Παππάς έγινε… άνδρας και τη νίκη του Παναθηναϊκού στο Βελιγράδι με τη φανέλα και μόνο.

Το παιχνίδι στη «Χάλα Πιονίρ» έμοιαζε… καρμπόν με αυτό στο Βίλνιους. Αν εξαιρέσει κανείς φυσικά τα σε άπταιστα ελληνο-«γαλλικά» συνθήματα από τους αδερφοποιημένους με τον Ολυμπιακό οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα. Ο Παναθηναϊκός δύο εβδομάδες μετά την ήττα του στη Λιθουανία έμοιαζε να μην έχει διδαχτεί τίποτα από το πάθημά του κι ετοιμαζόταν για μία δεύτερη, πιο οδυνηρή αυτή τη φορά, ήττα. Όμως αυτή τη φορά η κατάληξη στην παράταση ήταν διαφορετική. Για δύο λόγους.

Ο πρώτος έχει ονοματεπώνυμο: Νίκος Παππάς. Είναι από τις βραδιές που ένας «άγουρος» νεαρός παίκτης αποδεικνύει πως μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα στους μεγάλους. Ο μικρός άρχισε να μπουκάρει στην αντίπαλη ρακέτα που ήταν άγονη γραμμή για τους συμπαίκτες του στο πρώτο μέρος και άλλαξε το ρυθμό του αγώνα. Το ταλέντο του «φώναζε» από τις μικρές Εθνικές μέχρι και τον Πανιώνιο, αλλά η Ευρωλίγκα είναι η μεγαλύτερη σκηνή του ευρωπαϊκού μπάσκετ και η μετάβαση δεν είναι εύκολη. Ο 23χρονος γκαρντ βροντοφώναξε πως ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Κι όχι σε ένα ματς εύκολο, αλλά σε μία κάκιστη βραδιά για την ομάδα του, με τους υπόλοιπους γκαρντ σε άσχημη κατάσταση και τον Παναθηναϊκό στο -15. Το σημαντικότερο, δε, είναι πως ο Παππάς δεν έλαμψε μόνο δια του επιθετικού του ταλέντου, που είναι οφθαλμοφανές ακόμη και σε κάποιος αδαή μπασκετικά. Είναι πως βοήθησε σημαντικά στην άμυνα, τον τομέα που αποτελεί την αγωνιστική αχίλλειο πτέρνα του.

Ο δεύτερος λόγος είναι η φανέλα του Παναθηναϊκού. Αυτή από μόνη της αρκούσε για να μεταμορφώσει το συνονθύλευμα του πρώτου μέρους (με την ανεξήγητη εμμονή στο τρίποντο και την αντίπαλη ρακέτα να μοιάζει ναρκοπέδιο έχοντας μόλις τρία σουτ από το «ζωγραφιστό) σε ένα αποφασισμένο σύνολο που είχε το σθένος να επιστρέψει από το -14 στο τέταρτο δεκάλεπτο. Ο κακός και άστοχος Διαμαντίδης του πρώτου μέρους ευστόχησε στο τρίποντο που «έπρεπε», ενώ παρότι έχασε το τελευταίο σουτ της κανονικής διάρκειας ήταν αυτός που με την ψυχραιμία του σφράγισε τη νίκη στην παράταση. Γκιστ, Λάσμε, Φώτσης και Ματσιούλις έδωσαν μεγάλες μάχες στην άμυνα, ο τελευταίος πρόσφερε και στην επίθεση μαζί με τον Μπατίστ και ο Παναθηναϊκός κέρδισε. Όχι επειδή έπαιξε καλά. Ούτε επειδή βελτιώθηκε στον επιθυμητό βαθμό μετά το στραπάτσο της πρεμιέρας. Αλλά επειδή οι παίκτες του έχουν έξι αστέρια στο στήθος και χιλιάδες παραστάσεις σε αντίθεση με τους νεόκοπους αντιπάλους τους.

Ο Παναθηναϊκός, πάντως, έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει για να παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητες και την ποιότητα του ρόστερ του. Για την ώρα παραμένει αναποτελεσματικός σε μεγάλα διαστήματα του ματς στην επίθεση και δυσλειτουργικός στην άμυνα. Ο χρόνος δουλεύει, ωστόσο, υπέρ του και αν πέρα από τους δύο βαθμούς κερδίζει στην πορεία και παίκτες, όπως τον Παππά, το μέλλον φαντάζει πιο φωτεινό. Πηγή: sport-fm.gr