Ελληνικά μαθήματα στους Γάλλους και στα μίντια!!

Ο Θανάσης Λιοντζόπουλος γράφει για το πανηγυράκι που στήθηκε στα μίντια, που ευτυχώς δεν αγγίζει την Εθνική ομάδα και τα μαθήματα  ψυχής και καρδιάς, που- αν γινόταν- θα έπρεπε να πάρουν οι Γάλλοι από τους διεθνείς μας.

Ευτυχώς το πανηγυράκι που έχει στηθεί στα μίντια είναι για τους δημοσιογράφους και το πιθανότερο είναι να επηρεάσει τον κόσμο.  Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας δείχνουν προσηλωμένοι στο στόχο, το ίδιο και ο Φερνάντο Σάντος, ο οποίος στις δηλώσεις του και βλέποντας τις εκφράσεις του, θα νόμιζες ότι πιθανόν να είχαμε φέρει και... ισοπαλία!
Η Εθνική μας ομάδα διαθέτει κάποιες παλιές καραβάνες όπως είναι ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Σαλπιγγίδης, ο Σαμαράς που είναι μπαρουτοκαπνισμένοι σε δύσκολες συνθήκες και τα παθήματα τους έχουν γίνει μαθήματα. Αυτοί, ακόμη και ο Σάντος να μην ήταν, έχουν τις εμπειρίες να κρατήσουν χαμηλούς τόνους στα αποδυτήρια, να συνετίσουν τους υπερφίαλους, όςους βιάζονται να χτυπήςουν νέο τατουάζ με το Ρίο, να συγκρατήσουν τα μεγάλα λόγια, ενδεχομένως και να διακόψουν βίαια κάποιες πρόωρες σκέψεις για το Ρίο. Γιατί, για... πρόωρες πρόκειται, αφού υπάρχει το δεύτερο και ίσως πιό κρίσιμο παιχνίδι σε μία έδρα-φωτιά!

Δεν θα συμφωνήσω με τις τηλεοπτικές κρίσεις ότι είμαστε με το ενάμισι πόδι στη Βραζιλία. Έχουμε κάνει απλώς ένα σημαντικό βήμα. Ισως να είναι το ήμισυ του παντός. Πιθανόν. Όμως οι Ρουμάνοι που πονάνε στην άμυνα, δεν παύουν να είναι πεινασμένοι για διακρίσεις, έχουν τεχνική ομάδα, παίκτες που σε εντός έδρας παιχνίδι, αν δεν πας κατάλληλα προετοιμασμένος, μπορεί να σου δημιουργήσουν ρήγματα και και πολλά προβλήματα. Μπορεί εύκολα να φανταστεί κάποιος τι μπορεί να γίνει εκεί, αν προηγηθούν με 1-0 και βρουν αγωνιστικό ρυθμό με τον κόσμο στο πλάι τους...
Όχι δεν μεμψιμοιρούμε, ούτε φοβόμαστε. Απλώς πρέπει να φυλάξουμε τα νώτα μας και παράλληλα να δείξουμε από το πρώτο λεπτό εκεί στους Ρουμάνους ότι δεν έχουν καμμία τύχη! Η αντίδραση της Εθνικής στην ισοφάριση ήταν προς αυτή την κατεύθυνση και το σημείο κλειδί της πρώτης αναμέτρησης. Ούτε καν πρόλαβαν να... σκεφτούν ότι μπορεί να πάρουν ισοπαλία και τους ήρθε η κατραπακιά του Σαλπιγγίδη!
Το DNA της Εθνικής ομάδας είναι τέτοιο που είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει προβλήματα τέτοιου τύπου από τον ιό των Ρουμάνων, ωστόσο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχουν γίνει και εκπλήξεις. Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρξει καμμία χαλάρωση στους ποδοσφαιριστές, να παίξουν με το ίδιο πάθος και ένταση- ίσως και περισσότερο το βράδυ της Τρίτης. Μην ξεχνάμε ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει και ο παράγοντας τύχη, που κάποιες φορές, μπορεί να βοηθήσει και έναν αδύναμο- μα τολμηρό!
Το ευχάριστο είναι ότι η  Εθνική ομάδα είναι πλήρης, μία ομάδα με παλιούς και νέους, ένα κράμα ποδοσφαιριστών που έχει την καλώς εννοούμενη τρέλα- όπως ο Μήτρογλου και ο Τοροσίδης- και άλλους πιό συντηρητικούς και σοβαρούς, όπως για παράδειγμα οι Σαλπιγγίδης κα Τζιόλης. Είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως, αφήνουν πίσω τους τα οπαδικά συμφέροντα και είναι όλοι ενωμένοι. Γελάνε, κλαίνε (ευτυχώς όχι συχνά), συζητάνε τα προβλήματα σαν μία οικογένεια και έχουν κοινό στόχο, αφήνοντας στην άκρη σκέψεις του τύπου «ποιός πέτυχε το γκολ» κ.α.
Έχουν την ελληνική ψυχή, πάθος, δύναμη, ταλέντο και δεν τα παρατάνε. ¨Οπως απέδειξε η Εθνική ομάδα στο τελευταίο της ματς στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, έχει δύναμη και στο... γκάζι. Κάτι που δεν μας είχε αποδείξει στα προηγούμενα ματς, πηγαίνοντας με τετάρτη ταχύτητα, ενώ πιθανό να έχει και πέμπτη!
Η διαφορά για παράδειγμα της ελληνικής ομάδας με την Γαλλία είναι η εξής: οι διεθνείς μας παίζουν για την ομάδα, για την Ελλάδα, για τη γαλανόλευκη φανέλα. Όπως είπε και ο Νίκος Νταμπίζας οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί και τους είχε δει στο πούλμαν να συμπεριφέρονται γενικά σαν να μην τρέχει μία! Παίζουν πολύ πιό κάτω από αυτό που μπορούν σαν ομάδα και ατομικά, εν αντιθέσει με την Ελλάδα που με το ψυχικό σθένος μοιάζει στον αγωνιστικό χώρο με γίγαντα, αν και υστερεί και κάποιους αντιπάλους. Τα κοκκόρια και τους πετεινούς πρέπει να τα έχει στην καρδιά και στο μυαλό, όχι στο σήμα!

Πηγή: gazzetta.gr