Λέγαμε στο προηγούμενο θριαμβευτικό για τον Παναθηναϊκό παιχνίδι κόντρα στην Καλλονή, ότι ο Παναθηναϊκός είχε την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά που είχε και στο άτυχο γι' αυτόν παιχνίδι στην Ριζούπολη με τον Απόλλωνα. Κι απλά οι συγκυρίες και ο αντίπαλος, καθώς και η ευστοχία των παικτών του Παναθηναϊκού ήταν που έκανε την διαφορά. Την διαφορά, τόσο στο σκορ όσο και στο αποτέλεσμα και κυρίως στις εντυπώσεις.
Λέγαμε συγκεκριμένα ότι όπως και στην Ριζούπολη, έτσι και με την Καλλονή, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε σχετικά καλά, ευτύχησε να προηγηθεί στο σκορ, αλλά με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, έκατσε για ένα εικοσάλεπτο περίπου, μέχρι να ξαναθυμηθεί προς το τέλος του αγώνα να φορτσάρει και να ξαναγίνει πιεστικός στο γήπεδο.
Με τον Απόλλωνα το πλήρωσε αυτό το εικοσάλεπτο, με την Καλλονή του στοίχισε τρεις-τέσσερις ευκαιρίες των Λέσβιων που τις γλίτωσε και μετά που ξαναφόρτσαρε ανέβασε το δείκτη του σκορ στο 4-0.
Όποιος δεν είδε ΚΑΙ στο σημερινό παιχνίδι με τον Ατρόμητο, την ίδια ακριβώς εικόνα μέσα στο γήπεδο από πλευράς και ρυθμού του Παναθηναϊκού στην χρονική τουλάχιστον πλευρά της ιστορίας, τότε δεν μπορώ να κάνω και πολλά με τον συγκεκριμένο, παρά να παραδεχθώ ότι έχει δίκιο σε ότι κι αν είδε και σε ότι κι αν πει.
Η ουσία όμως και πάλι δεν αλλάζει.
Ο Παναθηναϊκός παρ' ότι παρά το μέτριο πρώτο ημίχρονο που έκανε, κατάφερε να προηγηθεί, στο δεύτερο εμφανίσθηκε και πάλι με τον ίδιο τρόπο όπως στα δύο προηγούμενα παιχνίδια.
Φώναζε η εικόνα του παιχνιδιού ότι το γκολ του Ατρόμητου έρχεται, δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό αυτή τη φορά δεν ήρθε ένα γκολ αλλά δύο σε διάστημα οκτώ λεπτών και εκεί ξανάρχισε και πάλι το ίδιο έργο.
Ο Παναθηναϊκός δηλαδή να ξαναπαίρνει τα ηνία του αγώνα, να πιέζει, να δημιουργεί και κάποιες καταστάσεις, αλλά απλά ο Ατρόμητος δεν ήταν Καλλονή και κάπου εκεί κατάφερε να τελειώσει χωρίς ιδιαίτερα καρδιοχτύπια το παιχνίδι και να πάρει μια πολύτιμη αλλά και ανέλπιστη έτσι όπως εξελίχθηκε το πρώτο ημίχρονο, γι' αυτόν νίκη.
Για να γυρίσουμε λοιπόν εν συντομία σ΄αυτό που λέμε και φωνάζουμε εδώ και αρκετό καιρό και ιδιαίτερα στα τρία τελευταία παιχνίδια με Απόλλωνα, Καλλονή και Ατρόμητο.
Ο Παναθηναϊκός για ένα περίεργο λόγο, εμφανίζει στην διάρκεια των παιχνιδιών του, την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά και νοοτροπία σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Κι από κει και πέρα, ανάλογα με την μέρα κάποιων παικτών του αλλά και την δυναμικότητα του αντιπάλου του, τελειώνει το παιχνίδι είτε με ισοπαλία, είτε με νίκη, είτε με ήττα, όπως ακριβώς συνέβη στα τρία τελευταία παιχνίδια. Μια ματιά μάλιστα στην δυναμικότητα των συγκεκριμένων αντιπάλων που είχε σ' αυτά, απεικονίζει πλήρως και με απίστευτη αντιστοιχία και τα αποτελέσματα που έφερε.
Το θέμα λοιπόν εδώ, είναι να αφήσουν τις -ποδοσφαιρικές- σαχλαμάρες και τις εύκολες και ανάλογα με το αποτέλεσμα αναλύσεις και να κάτσουν να δουν στο ποδοσφαιρικό τμήμα παίκτες και τεχνική ηγεσία, γιατί εμφανίζουν αυτή την συγκεκριμένη εικόνα.
Αν μείνουν σε οτιδήποτε άλλο, απλά για μια ακόμα φορά, θα περάσει το... πάθημα και θα μείνουν μετεξεταστέοι στο... μάθημα.
Καθώς το τρις εξαμαρτείν, ξεπερνάει ακόμα και τον γνωστό χαρακτηρισμό του.. δις εξαμαρτείν και τον ανάγει πια σε άλλες σφαίρες και... λεκτικά και ουσιαστικά.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου