Αμφιβάλλω αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του έχουν κάνει περισσότερες από πέντε προπονήσεις όλο το χρόνο, με όλους τους παίκτες. Λογικά αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν μόνο τα κιτάπια του Αντρέα Γκατζούλη μιας και στο δικό του αρχείο μπορείς να μάθεις την κάθε λεπτομέρεια των χρόνων που γυμνάζει τους Πειραιώτες.
Θεωρώ πως οι τραυματισμοί είναι μέρος του παιχνιδιού αρκεί βέβαια να υπάρχει κάποιο όριο. Όποιο κι αν είναι αυτό το όριο στον Ολυμπιακό το έχουν ξεπεράσει προ πολλού. Η ομάδα αναγκάστηκε να δώσει τρία σημαντικά ματς στο Top 16 χωρίς τους Σπανούλη, Πρίντεζη και Περπέρογλου. Όταν απουσιάζουν τα 3/5 της αρχικής πεντάδας δε μπορείς να μιλάς για «αγωνιστική κοιλιά».
Με την ελπίδα να περάσουν και τα τελευταία προβλήματα (αν και ο Πρίντεζης θα αργήσει) οι πρωταθλητές Ευρώπης πρέπει να αυτοκτονήσουν για να μείνουν εκτός προημιτελικών. Στα πλέι οφ θα παίξουν με μειονέκτημα έδρας απέναντι είτε στην ΤΣΣΚΑ είτε στην Ρεάλ αλλά θα έχουμε χρόνο για αυτά.
Δεν υπάρχει ομάδα και προπονητής σε αυτό το επίπεδο που να μην αλλάζει πράγματα στον τρόπο παιχνιδιού, όταν μπαίνει στην τελική στροφή των στόχων. Θα ήταν αδύνατον να μη συμβεί και στον Ολυμπιακό όπως θα ήταν εξίσου αδύνατο να πορευτεί ο Μπαρτζώκας με τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού στην επίθεσή του. Αλλά plays παίζουν τον Δεκέμβριο, άλλα τον Φεβρουάριο και άλλα τον Απρίλιο.
Η ομάδα παίζει καλά (ακόμη και στις ήττες της από Αρμάνι, Φενέρ και Μπαρτσελόνα) και παίζει διαφορετικά. Αν παρατηρήσει κανείς η επίθεση του Ολυμπιακού έχει αλλάξει τον τελευταίο καιρό με πολλά σκριν μακριά από τη μπάλα (of the ball). Σίγουρα το pick ‘n’ roll παραμένει πλεονέκτημα (ειδικά με τον Σπανούλη να έχει τη μπάλα), ωστόσο δεν είναι τόσο μονοδιάστατος στην επίθεση. Πολλές φορές θα πάρουν οριζόντιο σκριν τα «τριάρια» για αν βγουν να εκτελέσουν, ενώ ο Μπαρτζώκας έχει βάλει και 1-2 plays για τα «τεσσάρια» του.
Παρεμπιπτόντως ο Ντάνστον τα πηγαίνει περίφημα ως small forward, αλλά στα πλέι οφ θα βγει το πρόβλημα που υπάρχει στο μακρινό σουτ. Ο Αμερικανός δε σουτάρει από μακρινή απόσταση και το σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί πλέον «τεσσάρι» που να σουτάρει καλά.
Μία ακόμη μικρή αλλαγή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας είναι το πλάγιο pick ‘n’ roll. Μέχρι πρότινος όταν η μπάλα ήταν στις 45 μοίρες και γινόταν σκριν στη μπάλα, ο ψηλός έδινε κεντρικό διάδρομο στον συμπαίκτη του που είχε τη μπάλα στα χέρια του. Στα τελευταία 2-3 ευρωπαϊκά ματς παρατηρείται πως τον «στέλνει» προς την τελική και πλάγια γραμμή (θυμηθείτε το τρίποντο του Σπανούλη στην Μάλαγα στο τέλος του δεκαλέπτου) γεγονός που αποκλείει τις πολλές βοήθειες της άμυνας και ταυτόχρονα δίνει πλεονέκτημα στον σκρίνερ ο οποίος ακολούθως θα κόψει στην καρδιά της ρακέτας έχοντας περισσότερο χώρο.
Φυσικά τα πάντα εξαρτώνται και από δύο αστάθμητους παράγοντες: τον τρόπο που αντιμετωπίζει η αντίπαλη άμυνα το pick ‘n’ roll και το ένστικτο του παίκτη που έχει τη μπάλα στα χέρια του.
Πάμε και σε κάτι άλλο. «Από αγκάθι βγαίνει ρόδο» δε λέει η λαϊκή ρήση;
Μέσα λοιπόν από τις δυσκολίες (εκτός των τραυματισμών θα συμπεριλάβω και την αγωνιστική ανυπαρξία του Κόλινς) ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Μάντζαρη η αυτοπεποίθηση του οποίου αυξήθηκε (απλά βρε αγοράκι μου καλό απείλησε και λίγο περισσότερο το αντίπαλο καλάθι), τον Παπαπέτρου που εντός παρκέ δίνει ό,τι έχει διατηρώντας κλειστά τα αυτιά του στα συνθήματα που ακούστηκαν αρκετά νωρίς από τους οπαδούς, τον Πέτγουεϊ που εκτός από ενέργεια προσφέρει και σε πιο μπασκετικά στοιχεία και φυσικά τον Ντάνστον ο οποίος θυμίζει Χ… .Όχι δε θα το γράψω ακόμη, έχει «ψωμί» για να τον φτάσει.
Ουσιαστικά μέσω του gazzetta.gr θα τα λέμε παραμονές και μετά τα ματς, αλλά θα έχουμε την ευκαιρία και για live chat όποτε οι ανάγκες το απαιτούν. Ελπίζω να είναι συχνά.
Θα μπορούμε να συζητάμε για ό,τι θέλετε (ακόμη και για τον Παναθηναϊκό).
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
Κάποιες «λόξες» που έχω θα διατηρηθούν και στη νέα στέγη. Μου αρέσει η ευγένεια όσο μου αρέσει και η κριτική. Σε καμία από τις δύο δε χωράνε βρισιές, μειωτικά σχόλια (και μειωτικά ψευδώνυμα επίσης) για ανθρώπους και φυσικά… greeklish. Στις πρώτες δύο κατηγορίες δε θα αναρτώνται ποτέ τα σχόλια σας και στην τρίτη θα ανεβαίνουν, αλλά θα μένουν αναπάντητα. Μου αρέσει ο διάλογος και τον αναζητώ, ωστόσο το αν θα απαντάω και πότε θα εξαρτάται και από τον όγκο των σχολίων καθώς επίσης και από το χρόνο.
ΥΓ: Ευχαριστώ τους ανθρώπους του gazzetta.gr για την ευκαιρία που μου δίνουν. Και αυτούς που παραμένουν και αυτούς που… έφυγαν.
ΥΓ 2: Δε ξέρω αν διαδέχομαι ή όχι τον Σπύρο. Εχει δέκα χρόνια περισσότερα από μένα στη δουλειά οπότε καταλαβαίνω το μεγάλο βάρος αυτής της ακολουθίας. Ελπίζω να τα καταφέρω εξίσου καλά.
ΥΓ 3: Για τους «παλιούς»… Ναι, θα γράφει και η Mary Law, αλλά όχι συνέχεια.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου