Δεν κρύβονται όλα πίσω από τη νίκη!

O Κώστας Μιαούλης, γράφει για την δραματική νίκη της ΑΕΚ, για τα όσα πρέπει να διορθώσει ο Δέλλας, αλλά και για τους -πέραν κάθε συναγωνισμού- κιτρινόμαυρους κάφρους.

Η ΑΕΚ έκανε το 4 στα 4 και συνεχίζει να πορεύεται στον δρόμο της επιστροφής προς την Σούπερ Λίγκα. Αυτό μπορεί να κρατήσει από το σημερινό ματς στη Ριζούπολη, όπως και το γεγονός, πώς με νίκες στο φινάλε διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μιας ομάδας (αρκεί αυτό να μην γίνεται κανόνας). Από εκεί και μετά όμως, υπάρχουν αρκετά θέματα για συζήτηση, που πιστεύω πως ο Τραϊανός Δέλλας, όπως είπε άλλωστε ο ίδιος στις δηλώσεις του, με τους παίκτες του. Θεωρώ πως θα πρέπει και ο ίδιος, ωστόσο να κάνει την αυτοκριτική του, για τις επιλογές του.

Η εύκολη ανάγνωση που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι πως οι αλλαγές του πήραν το ματς. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί, ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ, που λέμε, γιατί πρέπει να παίζουν κάποιοι που σταθερά έχουν κακή απόδοση από την αρχή της σεζόν, εξακολουθούν να παίζουν βασικοί και σταθερά πρέπει να φτάνει η ΑΕΚ, στου…χάρου τα δόντια για να βγει απ’ αυτά στο φινάλε. Το να βάζεις κάποιους, που πιθανότατα θα έπρεπε να παίζουν από την εκκίνηση ενός ματς, στο τέλος, για να σου βγαίνουν ως αλλαγές, σώζοντας την κατάσταση, δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνει συνήθεια. Γιατί τα ματς, δεν θα γυρνάνε πάντοτε.

Η ΑΕΚ έχει ένα σύστημα από την αρχή της χρονιάς. Μάλλον από πέρσι. Ένα 4-2-3-1 που δεν αλλάζει με τίποτα και στο οποίο η ΑΕΚ επί της ουσίας έχει εγκλωβιστεί και δεν παίζει κάτι άλλο. Η λύτρωση για την ώρα έρχεται μονίμως από τις στημένες φάσεις και λόγω του γεγονότος, πως η «Ένωση», ασφαλώς στις τελικές ευθείες των αγώνων, έχει καλύτερη φυσική κατάσταση από τους άλλους. Από την άλλη δεν μπορεί όλος ο κόσμος, να είναι ικανοποιημένος μόνο από τις νίκες. Προσωπικά, θεωρώ πως η κατηγορία είναι δύσκολη και πως πολλές νίκες θα έρθουν κι έτσι. Δεν μπορείς να βλέπεις, ωστόσο κάθε αγωνιστική, το ίδιο έργο.

Πάμε τώρα και στα… καλόπαιδα. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι φίλοι της ΑΕΚ, όπως πιστεύω και σε όλες τις ομάδες, είναι νορμάλ. Δυστυχώς στην ΑΕΚ, εδώ και αρκετά χρόνια, αυτό το κομμάτι των οπαδών, κάνει τεράστια ζημιά. Σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά, όταν την ώρα που η ομάδα ισοφαρίζει και τρέχει να προλάβει τον λιγοστό υπολοιπόμενο χρόνο, μήπως το γυρίσει, να γεμίζει ο αγωνιστικός χώρος με τα μπουκάλια που ρίχνουν, ενώ νωρίτερα είχαν "στήσει" 35λεπτη μάχη με την Αστυνομία. Επειδή μετά το ρεπό, ακολουθεί ματς, υψηλού κινδύνου, στην Πάτρα, δεν αποκλείω, να κάνουν καιρό οι κανονικοί οπαδοί και φίλοι της ΑΕΚ, να ξαναδούν την ομάδα στην έδρα της.

Η διοίκηση σε αυτό το κομμάτι, δεν μπορεί, παρά να επιλέξει το δρόμο της πυγμής. Αν και τώρα, οι «μπαχαλάκηδες» επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους, τότε ο περισσότερος κόσμος δεν θα πάει στο γήπεδο. Είναι αυτοί που μπούκαραν στο γήπεδο, πανηγυρίζοντας το νικητήριο γκολ με τον Αχαρναϊκό, λες και η ΑΕΚ, πήρε… τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Τόσο πολύ ξέρουν ποια είναι η ομάδα που (λένε) πως υποστηρίζουν…
*Πηγή: sport-fm.gr*