Προπονείται
τις τελευταίες ημέρες με την ομάδα. Παρά ταύτα η επιστροφή του στην
18άδα του Ολυμπιακού πάει πια για τον... Απρίλη. Και κάπως έτσι ένα από
τα πρόσωπα των ημερών στο μεγάλο λιμάνι παραμένει «εγκλωβισμένος» σε μια
μικρή προσωπική κατάρα που εξελίσσεται από το φινάλε του 2014.
Ο Νταβίδ Φουστέρ με το ένα μόλις 90άλεπτο συμμετοχής μέσα στο 2015. Αλλαγή στο δεύτερο μισό με τον Τύρναβο στο Φάληρο. Αλλαγή και στην ανάπαυλα του πρώτου προημιτελικού με την ΑΕΚ, όταν διαπιστώθηκε ότι έσπασε ξανά το αριστερό του χέρι στο ίδιο σημείο. Έγινε πρώτη φορά στην τελευταία προπόνηση του 2014. Ξανάγινε στο «ζέσταμα» πριν το ματς με τους Κιτρινόμαυρους. Σούμα λοιπόν: Μόλις 90 λεπτά συμμετοχής επί Περέιρα και αυτά στο κύπελλο.
Με το... ζόρι 16 παρουσίες έχει φέτος ο εκ των αρχηγών του Ολυμπιακού, σε όλες τις διοργανώσεις. Οκτώ στο πρωτάθλημα (τελευταία στις 13 Δεκέμβρη με τον Λεβαδειακό), 5 στο Τσάμπιονς Λιγκ, 3 στο κύπελλο. Και βασικός; Μόνο σε έξι παιχνίδια. Δεν τον «πήγε» με τίποτα φέτος. Μόλις 746΄ αγωνιστικά λεπτά. Παρά ταύτα δεν γεννάται θέμα. Ο 33άχρονος Ισπανός φυσικά και θα παραμείνει στη βάση του. Κλείνει μια 5ετία στον Πειραιά και όπως όλα δείχνουν τα επόμενα 24ώρα βάζει την υπογραφή του σε συμβόλαιο ως το 2017. Ποιος το περίμενε το Φθινόπωρο του 2010, ότι θα εξελίσσονταν έτσι η «ελληνική» ιστορία του; Τότε που οι περισσότεροι χαμηλόφωνα απορούσαν με τον Βαλβέρδε, και την επιμονή του να μην τον αφήνει στον πάγκο ούτε... για αστείο.
Σε εκείνη την ομάδα που έμενε απ έξω ο Ρόμενταλ, ο Πάντελιτς, ο Μιραλάς ακόμη και ο Ιμπαγάσα, ο Φουστέρ είχε εξασφαλισμένη παρουσία στο αρχικό σχήμα. Από την πρώτη στιγμή. Τεράστια η αδυναμία του σπουδαίου αυτού κόουτς στον συμπατριώτη του. Και είχε φανεί από τον Αύγουστο. Για άλλον δεν τηλεφώνησε στη διοίκηση. Για κανέναν δεν πίεσε τόσο πολύ σε ότι αφορά στην απόκτηση του. Μόνο για τον Φουστέρ. Την πρώτη «δική» του μεταγραφή στη δεύτερη φορά του στο λιμάνι. Και τη συνέχεια; Την ξέρουμε όλοι. Άργησε κάπως αλλά η δικαίωση ήταν χαρακτηριστική. Και η αναγνώριση «καθολική». Σε σημείο που σήμερα ο Φουστέρ να θεωρείται ένας από τους αγαπημένους όχι μόνο της Ερυθρόλευκης κερκίδας, άλλα συνολικά όσων καταπιάνονται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακούραστος εργάτης. Με χαμηλό προφίλ. Από εκείνους τους τύπους που ξέρεις ότι τελειώνοντας ένα ματς είχαν δώσει ότι είχαν και δεν είχαν, ανεξάρτητα με τη «βαθμολογία» του ή το ίδιο το αποτέλεσμα.
Γιατί θυμηθήκαμε τον Φουστέρ; Κυρίως για όσα είπε στη Nova την Παρασκευή ο Βίτορ Περέιρα. Για τη δική του «πρώτη μεταγραφή» στον Ολυμπιακό. Για τον Φράνκο Χάρα. Στόπερ και εξτρέμ έψαχνε ο πρωταθλητής τον Γενάρη, περιφερειακός επιθετικός «προσγειώθηκε» στον Πειραιά. Και μάλιστα ένας ποδοσφαιριστής από εκείνους που βλέποντας τους αριθμούς του, απορείς. Μπουκαδόρος από εκείνους που παίρνουν... παραμάζεμα την αντίπαλη άμυνα; Όχι. Τεχνίτης; Σε καμία περίπτωση. Γκολτζής; Ούτε για αστείο. Έχει 20 γκολ τα τελευταία 5 χρόνια, όπου πρόλαβε να φορέσει πέντε διαφορετικές φανέλες (Μπενφίκα, Γρανάδα, Σαν Λορέντζο, Εστουδιάντες, Ολυμπιακός).
Πως λοιπόν ο Φράνκο Χάρα έχει καταφέρει να μετρά 136 συμμετοχές σε αυτά τα 5 τελευταία χρόνια της καριέρας του; Και πως έφτασε ως το εθνόσημο της εθνικής Αργεντινής (έχει 2 συμμετοχές, άρα μια παραπάνω από τον τεράστιο Αριέλ Ιμπαγάσα); Προφανώς με όλα εκείνα που η κερκίδα, οι δημοσιογράφοι, τα όχι «επαγγελματικά μάτια» πολλές φορές αγνοούν, αλλά οι προπονητές τα λατρεύουν. Όπως για παράδειγμα αυτό το... κάτι της περασμένης Τετάρτης. Δέκα χιλιόμετρα έτρεξε στο ματς με τον Αστέρα. Όταν ο μέσος όρος στην Σούπερ Λιγκ για τους επιθετικούς πρώτης γραμμής είναι κάτω από οκτώ! Πήραν τη στατιστική μετά το τέλος οι συνεργάτες του Περέιρα και δεν πίστευαν τον... αριθμό που υπήρχε πλάι στο όνομα του 27άχρονου.
«Τρέχει τόσο πολύ και βοηθάει την ομάδα για να πάρει την μπάλα από τον αντίπαλο ακόμη και στην άμυνα που αξίζει το χειροκρότημα των φιλάθλων. Αξίζει να δείξουμε την αγάπη μας προς αυτόν. Να είμαστε περήφανοι που ανήκει στο σύλλογό μας, γιατί είναι ένας παίκτης ο οποίος δίνει τη ζωή του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δίνει τα πάντα μέσα στο παιχνίδι για τη φανέλα, για το σύλλογο στον οποίο ανήκει. Του αξίζει η αναγνώριση για την προσπάθειά του» είπε για εκείνον ο Περέιρα. Στο πρώτο πραγματικό «παράσημο» του Αργεντινού επιθετικού στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι βέβαια θεωρούν το γκολ που πέτυχε με την ΑΕΚ ως ίσως το μοναδικό «σημείο» αναφοράς για εκείνον σε αυτό το πρώτο δίμηνο στο λιμάνι. Και δεν είναι ακριβώς... ενθουσιασμένοι από την παρουσία του. Έχοντας συνηθίσει να βλέπουν ποδοσφαιριστές με άλλα «χαρακτηριστικά» στην επίθεση του Ολυμπιακού. Σημασία έχει όμως τι λέει ο προπονητής. Τι ζητά από εκείνον και γιατί τον υπολογίζει στο πλάνο για τη δημιουργία της νέας ομάδας που θα φτιάξει το καλοκαίρι. Με τον Περέιρα στον πάγκο, ο Χάρα θα είναι εκεί. Όχι πρωταγωνιστής, αλλά με χρόνο συμμετοχής που θα δώσει το δικαίωμα και σε εμάς να καταλάβουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την προσφορά του, στην ομάδα.
Δεν είναι εύκολο να γίνει βασικός στον Ολυμπιακό. Δεν γίνεται μια ομάδα σαν τους Πειραιώτες να συνεχίσουν να επιλέγουν σχήμα με έναν επιθετικό, και εκείνος που παίρνει το «χρίσμα» να σκοράρει με συχνότητα... στόπερ. Θα πρέπει στα άκρα να προκύψουν... Μιραλάς. και πίσω από τον φορ ο Τσόρι να σκοράρει με τη συχνότητα που το κάνει τον τελευταίο μήνα. Δύσκολα πράγματα σα να λέμε. Γίνεται όμως μια χαρά ο 27άχρονος να γίνει κομμάτι του... παζλ. Ένας χρήσιμος και καλός «ρολίστας» που θα δώσει άλλη ποιότητα στο τρανζίσιον, που θα κάνει τους συμπαίκτες του χαρούμενους, που θα γίνεις μέλος του μικρού κύκλου ροτέισον έχοντας συγκεκριμένο ρόλο στην «τακτοποίηση» που θα αποφασίσει ο προπονητής. Ένας Φουστέρ ακόμη. Σε πολύ καλή ηλικία, διεθνής, με παραστάσεις και με μόλις 1,5 εκατ ευρώ για την απόκτηση του.
Ο Νταβίδ Φουστέρ με το ένα μόλις 90άλεπτο συμμετοχής μέσα στο 2015. Αλλαγή στο δεύτερο μισό με τον Τύρναβο στο Φάληρο. Αλλαγή και στην ανάπαυλα του πρώτου προημιτελικού με την ΑΕΚ, όταν διαπιστώθηκε ότι έσπασε ξανά το αριστερό του χέρι στο ίδιο σημείο. Έγινε πρώτη φορά στην τελευταία προπόνηση του 2014. Ξανάγινε στο «ζέσταμα» πριν το ματς με τους Κιτρινόμαυρους. Σούμα λοιπόν: Μόλις 90 λεπτά συμμετοχής επί Περέιρα και αυτά στο κύπελλο.
Με το... ζόρι 16 παρουσίες έχει φέτος ο εκ των αρχηγών του Ολυμπιακού, σε όλες τις διοργανώσεις. Οκτώ στο πρωτάθλημα (τελευταία στις 13 Δεκέμβρη με τον Λεβαδειακό), 5 στο Τσάμπιονς Λιγκ, 3 στο κύπελλο. Και βασικός; Μόνο σε έξι παιχνίδια. Δεν τον «πήγε» με τίποτα φέτος. Μόλις 746΄ αγωνιστικά λεπτά. Παρά ταύτα δεν γεννάται θέμα. Ο 33άχρονος Ισπανός φυσικά και θα παραμείνει στη βάση του. Κλείνει μια 5ετία στον Πειραιά και όπως όλα δείχνουν τα επόμενα 24ώρα βάζει την υπογραφή του σε συμβόλαιο ως το 2017. Ποιος το περίμενε το Φθινόπωρο του 2010, ότι θα εξελίσσονταν έτσι η «ελληνική» ιστορία του; Τότε που οι περισσότεροι χαμηλόφωνα απορούσαν με τον Βαλβέρδε, και την επιμονή του να μην τον αφήνει στον πάγκο ούτε... για αστείο.
Σε εκείνη την ομάδα που έμενε απ έξω ο Ρόμενταλ, ο Πάντελιτς, ο Μιραλάς ακόμη και ο Ιμπαγάσα, ο Φουστέρ είχε εξασφαλισμένη παρουσία στο αρχικό σχήμα. Από την πρώτη στιγμή. Τεράστια η αδυναμία του σπουδαίου αυτού κόουτς στον συμπατριώτη του. Και είχε φανεί από τον Αύγουστο. Για άλλον δεν τηλεφώνησε στη διοίκηση. Για κανέναν δεν πίεσε τόσο πολύ σε ότι αφορά στην απόκτηση του. Μόνο για τον Φουστέρ. Την πρώτη «δική» του μεταγραφή στη δεύτερη φορά του στο λιμάνι. Και τη συνέχεια; Την ξέρουμε όλοι. Άργησε κάπως αλλά η δικαίωση ήταν χαρακτηριστική. Και η αναγνώριση «καθολική». Σε σημείο που σήμερα ο Φουστέρ να θεωρείται ένας από τους αγαπημένους όχι μόνο της Ερυθρόλευκης κερκίδας, άλλα συνολικά όσων καταπιάνονται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακούραστος εργάτης. Με χαμηλό προφίλ. Από εκείνους τους τύπους που ξέρεις ότι τελειώνοντας ένα ματς είχαν δώσει ότι είχαν και δεν είχαν, ανεξάρτητα με τη «βαθμολογία» του ή το ίδιο το αποτέλεσμα.
Γιατί θυμηθήκαμε τον Φουστέρ; Κυρίως για όσα είπε στη Nova την Παρασκευή ο Βίτορ Περέιρα. Για τη δική του «πρώτη μεταγραφή» στον Ολυμπιακό. Για τον Φράνκο Χάρα. Στόπερ και εξτρέμ έψαχνε ο πρωταθλητής τον Γενάρη, περιφερειακός επιθετικός «προσγειώθηκε» στον Πειραιά. Και μάλιστα ένας ποδοσφαιριστής από εκείνους που βλέποντας τους αριθμούς του, απορείς. Μπουκαδόρος από εκείνους που παίρνουν... παραμάζεμα την αντίπαλη άμυνα; Όχι. Τεχνίτης; Σε καμία περίπτωση. Γκολτζής; Ούτε για αστείο. Έχει 20 γκολ τα τελευταία 5 χρόνια, όπου πρόλαβε να φορέσει πέντε διαφορετικές φανέλες (Μπενφίκα, Γρανάδα, Σαν Λορέντζο, Εστουδιάντες, Ολυμπιακός).
Πως λοιπόν ο Φράνκο Χάρα έχει καταφέρει να μετρά 136 συμμετοχές σε αυτά τα 5 τελευταία χρόνια της καριέρας του; Και πως έφτασε ως το εθνόσημο της εθνικής Αργεντινής (έχει 2 συμμετοχές, άρα μια παραπάνω από τον τεράστιο Αριέλ Ιμπαγάσα); Προφανώς με όλα εκείνα που η κερκίδα, οι δημοσιογράφοι, τα όχι «επαγγελματικά μάτια» πολλές φορές αγνοούν, αλλά οι προπονητές τα λατρεύουν. Όπως για παράδειγμα αυτό το... κάτι της περασμένης Τετάρτης. Δέκα χιλιόμετρα έτρεξε στο ματς με τον Αστέρα. Όταν ο μέσος όρος στην Σούπερ Λιγκ για τους επιθετικούς πρώτης γραμμής είναι κάτω από οκτώ! Πήραν τη στατιστική μετά το τέλος οι συνεργάτες του Περέιρα και δεν πίστευαν τον... αριθμό που υπήρχε πλάι στο όνομα του 27άχρονου.
«Τρέχει τόσο πολύ και βοηθάει την ομάδα για να πάρει την μπάλα από τον αντίπαλο ακόμη και στην άμυνα που αξίζει το χειροκρότημα των φιλάθλων. Αξίζει να δείξουμε την αγάπη μας προς αυτόν. Να είμαστε περήφανοι που ανήκει στο σύλλογό μας, γιατί είναι ένας παίκτης ο οποίος δίνει τη ζωή του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δίνει τα πάντα μέσα στο παιχνίδι για τη φανέλα, για το σύλλογο στον οποίο ανήκει. Του αξίζει η αναγνώριση για την προσπάθειά του» είπε για εκείνον ο Περέιρα. Στο πρώτο πραγματικό «παράσημο» του Αργεντινού επιθετικού στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι βέβαια θεωρούν το γκολ που πέτυχε με την ΑΕΚ ως ίσως το μοναδικό «σημείο» αναφοράς για εκείνον σε αυτό το πρώτο δίμηνο στο λιμάνι. Και δεν είναι ακριβώς... ενθουσιασμένοι από την παρουσία του. Έχοντας συνηθίσει να βλέπουν ποδοσφαιριστές με άλλα «χαρακτηριστικά» στην επίθεση του Ολυμπιακού. Σημασία έχει όμως τι λέει ο προπονητής. Τι ζητά από εκείνον και γιατί τον υπολογίζει στο πλάνο για τη δημιουργία της νέας ομάδας που θα φτιάξει το καλοκαίρι. Με τον Περέιρα στον πάγκο, ο Χάρα θα είναι εκεί. Όχι πρωταγωνιστής, αλλά με χρόνο συμμετοχής που θα δώσει το δικαίωμα και σε εμάς να καταλάβουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την προσφορά του, στην ομάδα.
Δεν είναι εύκολο να γίνει βασικός στον Ολυμπιακό. Δεν γίνεται μια ομάδα σαν τους Πειραιώτες να συνεχίσουν να επιλέγουν σχήμα με έναν επιθετικό, και εκείνος που παίρνει το «χρίσμα» να σκοράρει με συχνότητα... στόπερ. Θα πρέπει στα άκρα να προκύψουν... Μιραλάς. και πίσω από τον φορ ο Τσόρι να σκοράρει με τη συχνότητα που το κάνει τον τελευταίο μήνα. Δύσκολα πράγματα σα να λέμε. Γίνεται όμως μια χαρά ο 27άχρονος να γίνει κομμάτι του... παζλ. Ένας χρήσιμος και καλός «ρολίστας» που θα δώσει άλλη ποιότητα στο τρανζίσιον, που θα κάνει τους συμπαίκτες του χαρούμενους, που θα γίνεις μέλος του μικρού κύκλου ροτέισον έχοντας συγκεκριμένο ρόλο στην «τακτοποίηση» που θα αποφασίσει ο προπονητής. Ένας Φουστέρ ακόμη. Σε πολύ καλή ηλικία, διεθνής, με παραστάσεις και με μόλις 1,5 εκατ ευρώ για την απόκτηση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου