Ευτυχισμένο το φετινό καλοκαίρι, λοιπόν. Και το ταξίδι αρχίζει τώρα με
το Euro, τον Ιούλιο παίρνουμε… άδεια για κανένα μπάνιο και μετά πάλι με
τα μούτρα στους ολυμπιακούς αγώνες. Τι να κάνουμε; Ο καθένας με τα
χούγια του.
Τι κι αν τα Euro κάθε φορά γίνονται και πιο άνοστα. Κάτι κουρασμένα παλικάρια μέσα στα γήπεδα, ξεθεωμένα από την υπόλοιπη σεζόν, ενώ μερικοί κάνουν ολοφάνερα αγγαρεία.
Κάπου έχουν και τα δίκια τους τα μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου. Τα δίνουν όλα σε δύσκολα πρωταθλήματα, στο τσάμπιονς λιγκ, στις εθνικές. Πόσο να αντέξουν; Κι αυτές οι εικόνες κόπωσης είναι που βλέπουμε όλο και πιο συχνά τόσο στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, όσο και στα παγκόσμια κύπελλα.
Τι κι αν οι ολυμπιακοί αγώνες φωνάζουν από μακριά ότι αποτελούν ένα εμπορικό γεγονός και μόνο; Η ΔΟΕ ενδιαφέρεται για τις μπίζνες του… ιδεώδους, οι αθλητές φτιάχνουν μπράτσα και το θέαμα πολλές φορές θυμίζει extreme sports. Πάνε οι παλιές πιο αθώες εποχές, οι σαφώς πιο ανυποψίαστες για τον κόσμο (κι όχι τόσο για τους αθλητές, για να λέμε του στραβού το δίκιο)…
Τα πράγματα αλλάζουν κάθε χρόνο. Με πολύ γρήγορους ρυθμούς, όπως διαπιστώνουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, όπου είμαστε αναγκασμένοι να ξεχάσουμε όσα ξέραμε.
Να, όμως, που μας αρέσουν ακόμα τα ταξίδια. Τα ταξίδια της μπάλας και των αγώνων! Κι ας έχουν γίνει λίγο πιο άχρωμα ή και προβλέψιμα όσο μεγαλώνουμε. Κι ας είμαστε περισσότερο καχύποπτοι ή γκρινιάρηδες.
Μπροστά σ’ όλα τα φοβερά και τρομερά που πέφτουν στην καθημερινότητά μας σαν τσιμεντόλιθοι πάνω στο κεφάλι μας, το Euro και οι ολυμπιακοί αγώνες εξακολουθούν να φλερτάρουν με εποχές πιο “άγουρες” στις μνήμες μας. Με μυρωδιές πιο οικείες…
… Κάτι η συλλογή με τις μπάλες της διοργάνωσης ή τα “χαρτάκια”, κάτι οι κουβέντες στις καφετέριες και τα βράδια με τις πίτσες, κάτι ότι πια κάθε μέρα χάνουμε και κάτι που νομίζαμε ότι μας ανήκε, όλα αυτά είναι που μας φέρνουν χρόνια πίσω.
… Τότε που δεν ξέρουμε αν ήταν πιο καλά απ’ ό,τι σήμερα. Αλλά τουλάχιστον νιώθαμε πιο καλά.
Πηγή: theinsiders.gr
Τι κι αν τα Euro κάθε φορά γίνονται και πιο άνοστα. Κάτι κουρασμένα παλικάρια μέσα στα γήπεδα, ξεθεωμένα από την υπόλοιπη σεζόν, ενώ μερικοί κάνουν ολοφάνερα αγγαρεία.
Κάπου έχουν και τα δίκια τους τα μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου. Τα δίνουν όλα σε δύσκολα πρωταθλήματα, στο τσάμπιονς λιγκ, στις εθνικές. Πόσο να αντέξουν; Κι αυτές οι εικόνες κόπωσης είναι που βλέπουμε όλο και πιο συχνά τόσο στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, όσο και στα παγκόσμια κύπελλα.
Τι κι αν οι ολυμπιακοί αγώνες φωνάζουν από μακριά ότι αποτελούν ένα εμπορικό γεγονός και μόνο; Η ΔΟΕ ενδιαφέρεται για τις μπίζνες του… ιδεώδους, οι αθλητές φτιάχνουν μπράτσα και το θέαμα πολλές φορές θυμίζει extreme sports. Πάνε οι παλιές πιο αθώες εποχές, οι σαφώς πιο ανυποψίαστες για τον κόσμο (κι όχι τόσο για τους αθλητές, για να λέμε του στραβού το δίκιο)…
Τα πράγματα αλλάζουν κάθε χρόνο. Με πολύ γρήγορους ρυθμούς, όπως διαπιστώνουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, όπου είμαστε αναγκασμένοι να ξεχάσουμε όσα ξέραμε.
Να, όμως, που μας αρέσουν ακόμα τα ταξίδια. Τα ταξίδια της μπάλας και των αγώνων! Κι ας έχουν γίνει λίγο πιο άχρωμα ή και προβλέψιμα όσο μεγαλώνουμε. Κι ας είμαστε περισσότερο καχύποπτοι ή γκρινιάρηδες.
Μπροστά σ’ όλα τα φοβερά και τρομερά που πέφτουν στην καθημερινότητά μας σαν τσιμεντόλιθοι πάνω στο κεφάλι μας, το Euro και οι ολυμπιακοί αγώνες εξακολουθούν να φλερτάρουν με εποχές πιο “άγουρες” στις μνήμες μας. Με μυρωδιές πιο οικείες…
… Κάτι η συλλογή με τις μπάλες της διοργάνωσης ή τα “χαρτάκια”, κάτι οι κουβέντες στις καφετέριες και τα βράδια με τις πίτσες, κάτι ότι πια κάθε μέρα χάνουμε και κάτι που νομίζαμε ότι μας ανήκε, όλα αυτά είναι που μας φέρνουν χρόνια πίσω.
… Τότε που δεν ξέρουμε αν ήταν πιο καλά απ’ ό,τι σήμερα. Αλλά τουλάχιστον νιώθαμε πιο καλά.
Πηγή: theinsiders.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου