O Nίκος Παπαδογιάννης ανοίγει την αγκάλη του για
την "επίσημη αγαπημένη" εθνική Ελλάδος και ξεπατικώνει στο blog του στο
gazzetta.gr τα σχέδια του Ηλία Ζούρου.
O Oλυμπιακός κατέκτησε τα πάντα και έφυγε σύσσωμος για διακοπές, με ένα
χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στα χείλη. Καλά θα κάνει, να γεμίσει τις
μπαταρίες του όσο γίνεται πιο σύντομα. Τον περιμένει ταξίδι μακρύ.
Ταξίδι στη Βενεζουέλα…
Δεν εννοώ φυσικά τον Χάινς, τον Κέσελι ή τον Λω, αλλά τους Έλληνες παίκτες του. Ο πυρήνας της ομάδας που κούρσεψε την Ευρώπη αλλάζει φανέλα και μεταλαμπαδεύεται στην Εθνική ομάδα, με τους αυτοματισμούς του, τις συνεργασίες του, τη χημεία του, το ομαδικό του πνεύμα. Εάν ο κορμός της θρυλικής ομάδας του 2005-8 ήταν ο τότε Παναθηναϊκός, ο αντίστοιχος του 2012 φοράει μέσα από τα γαλάζια τα κόκκινα.
Σπεύδω να εξηγηθώ, πριν παρεξηγηθώ.
Θα είναι απάνθρωπο να χρεωθούν με ρόλους βασικού –και αναντικατάστατου, όπως πέρυσι- οι Ζήσης, Φώτσης, Μπουρούσης. Οι τελικοί του ιταλικού πρωταθλήματος, Σιένα εναντίον Μιλάνο, αρχίζουν το Σάββατο και μπορεί να τραβήξουν ως τις 21 Ιουνίου, δηλαδή έντεκα μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ στη Βενεζουέλα. Ωραίο καλεντάρι έφτιαξαν οι γείτονες! Αν όμως έπαιζε η δική τους ομαδάρα στο Προολυμπιακό;
Οταν ολοκληρωθεί το ιταλικό γλέντι, η Εθνική μας θα έχει παίξει ήδη τα πρώτα της φιλικά, στη Λιθουανία. Στις 22 Ιουνίου, πετάει για τη Βραζιλία, όπου θα δώσει τριπλή πρόβα τζενεράλε εν όψει Καράκας. Με τι δυνάμεις, με τι ενέργεια και με τι κέφι θα παίξουν οι τρεις στην Εθνική ομάδα; Δεν είναι ρομπότ.
Σημειωτέον ότι πρόκειται για την ίδια τριάδα που σήκωσε την ομάδα στις πλάτες της τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αντίθετα με κάτι άλλα καλόπαιδα, όνομα και μη χωριό, οι τρεις σωματοφύλακες της Εθνικής ομάδας δεν έχουν πάρει ανάσα. Εάν υπήρχε τέτοιου είδους πολυτέλεια, ο Ηλίας Ζούρος θα τους έστελνε για διακοπές και θα τους καλούσε ξανά εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, εάν και εφ’όσον. Κέρδισαν με το σπαθί τους το δικαίωμα στην ξεκούραση, όταν άλλοι προτίμησαν τα μακροβούτια.
Ωστόσο, ο Γιάννης Μπουρούσης είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φετινής Εθνικής. Η απουσία των τραυματισμένων Σχορτσανίτη και Κουφού αφήνει μισόγυμνη τη γραμμή κρούσης. Ο Βουγιούκας και ο Μαυροειδής θα καλύψουν θαυμάσια το πόστο του δεύτερου και τρίτου σέντερ, αλλά χρειάζεται και κάποιος πρωτοκλασάτος για την αρχική πεντάδα. Ο Μπουρούσης ήταν ο MVPτης περυσινής ομάδας. Από το δικό του όνομα θα ξεκινήσει και η επιχείρηση Λονδίνο.
Αντιθέτως, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις ικανές να ανακουφίσουν το ταλαιπωρημένο κορμί του Φώτση και του Ζήση. Με Πρίντεζη και Καϊμακόγλου δίπλα στον αρχηγό, η θέση «4» είναι μάλλον η πιο δυνατή της φετινής ομάδας. Ο Νίκος Ζήσης ήταν πέρυσι το πνευματικό αλλά και αγωνιστικό σημείο αναφοράς της ομάδας, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει Σπανούλης. Ο Καλάθης, ο Μάντζαρης και ο Σλούκας έχουν στα πόδια τους άλλη μία χρονιά σε υψηλότατο επίπεδο και εμφανίζονται έτοιμοι να αναλάβουν καίριους ρόλους.
Η ομάδα θα πάει στη Βενεζουέλα με τέσσερις χειριστές της μπάλας, οπότε ο ένας από τους τρεις νεαρούς θα «κοπεί». Ο Σλούκας είναι λίγο πιο πίσω από το Μάντζαρη σε ιεραρχία, όπως και στον Ολυμπιακό άλλωστε, αλλά η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Ο Νικ θεωρείται φυσικά σίγουρος. Υποψιάζομαι ότι οι Μάντζαρης-Σπανούλης θα είναι το πρώτο «ζευγάρι» στα γκαρντ και οι Ζήσης-Καλάθης θα καταφτάνουν στο 8ο λεπτό.
Ο Κώστας Παπανικολάου συμπληρώνει το –απόλυτα ταιριαστό με τη φιλοσοφία του Ζούρου- κόκκινο «τετράγωνο αστέρων» γύρω από το οποίο χτίζεται η ομάδα. Το ταίριασμά του με το Γιώργο Πρίντεζη έκανε τον Ολυμπιακό υπερηχητικό και ρεζίλεψε τη χιλιοτραγουδισμένη ΤΣΣΚΑ, ο ρώσικος πυρήνας της οποίας θα στηθεί δίπλα στους δικούς μας στην αφετηρία του Προολυμπιακού τουρνουά.
Ο «Παπ» ήταν βασικός και πέρυσι, αλλά οι παντογνώστες τον έλεγαν …παλτό. Οι μήνες που ακολούθησαν σηματοδότησαν την εκτόξευσή του, αφύπνισαν τις ομάδες του ΝΒΑ και δικαίωσαν όσους πόνταραν σε αυτό το σπάνιο ταλέντο. Το καλοκαίρι που ξεκίνησε μπορεί να ανεβάσει τον 22χρονο άσο ακόμα πιο ψηλά.
Ο πολύτιμος Κώστας Καϊμακόγλου, παρών στην Εθνική για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, θα παίξει ως συνήθως κάπου ανάμεσα στο «3» και στο «4» και θα μπαλώσει αμέτρητες τρύπες. Μήπως δεν ήταν αυτός ο κορυφαίος παίκτης του φετινού Παναθηναϊκού;
Απ’ό,τι φαίνεται, ο Ζούρος υπολογίσει να κλείσει τη δωδεκάδα με έναν από τους Βασιλειάδη-Μπράμο, ισότιμα μέλη αμφότερα της «επίσημης αγαπημένης» μετά την περυσινή τους παρουσία. Ο Κωστής Βασιλειάδης είναι πιο έμπειρος και προσφέρει το φονικό –αν και ασταθές- σουτ, ενώ ο Μάικ Μπράμος κάνει την ομάδα πιο γρήγορη και αθλητική, όπως ακριβώς την ονειρεύεται ο Ζούρος.
Πριν πάρει τις τελικές του αποφάσεις ο Ομοσπονδιακός, θα περιμένει να δει πώς και κατά πόσον θα «κουμπώσουν» οι διεκδικητές μίας ή δύο θέσεων με τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από την επιστροφή του Σπανούλη και την εκτόξευση των Πρίντεζη, Παπανικολάου. Είναι πάντως βέβαιο, ότι αρκετές συνεργασίες στο παρκέ θα προκύπτουν από τη χειμωνιάτικη πεπατημένη. Οι τέσσερις του Ολυμπιακού θα παίζουν όλοι μαζί, όπως και οι τρεις του Παναθηναϊκού ή οι Φώτσης-Μπουρούσης ή και οι Βασιλειάδης-Μαυροειδής.
Η πολυαναμενόμενη «παλιννόστηση» όσων έλειψαν από την περυσινή ομάδα έμεινε κλειδωμένη στο χρονοντούλαπο. Ο Σχορτσανίτης τραυματίστηκε και χειρουργήθηκε, ο Περπέρογλου αποκλείστηκε για να μη επιβαρυνθεί άλλο ο οργανισμός του με υπερατλαντικά ταξίδια, ο Μαυροκεφαλίδης μπήκε στη μαύρη λίστα, ο Διαμαντίδης κώφευσε στα προσκλητήρια του Ζούρου.
Ο μοναδικός που επανέκαμψε είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Ένας, αλλά ...τι ένας! Ο ΜVP των πάντων.
Υπήρξε όμως και μία απώλεια. Ο Κώστας Κουφός έμεινε εκτός ομάδας λόγω τραυματισμού, αλλά δεν είναι δα καταστροφή η απουσία του, όπως δεν αποτέλεσε σωτηρία η παρουσία του. Λίγο ως πολύ, η ομάδα χτίζεται με τα ίδια υλικά του 2011, τα οποία ωστόσο πασπαλίστηκαν με λούστρο και μοιάζουν καλύτερα κι από καινούρια.
Πριν επισημάνετε την παρουσία του Γιώργου Πρίντεζη, θυμηθείτε ότι ο «Πρι» ήταν διαθέσιμος και πέρυσι αλλά αποκλείστηκε εξαρχής, παρά τη λειψανδρία! Οι παίκτες της φετινής Εθνικής ομάδας εμφανίστηκαν ξανά και ξανά στην ψηφοφορία για τον «Πιο Βελτιωμένο Παίκτη» της χρονιάς: Παπανικολάου, Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, Μάντζαρης, Σλούκας, αλλά και Βουγιούκας. Για μια φορά, ο Έλληνας μπασκετμπολίστας έκανε θραύση και μες στο χειμώνα. Δεν περιμένει την Εθνική ομάδα για να βρει καλοκαιρινή παρηγοριά και καταφύγιο.
Το Προολυμπιακό τουρνουά είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση, ένας δρόμος γεμάτος παγίδες. Παίκτες κουρασμένοι θα κληθούν να ξαναγεμίσουν στα γρήγορα το δυναμό τους, να ξεπεράσουν το αναπόφευκτο «τζετ λαγκ» και να ακροβατήσουν επιδέξια σε μία διοργάνωση γεμάτη με αντιπάλους-καμικάζι και με κρίσιμες νοκ-άουτ αναμετρήσεις.
Πριν αρχίσουν οι συνήθεις γελοιότητες περί "καφενείων" και "ξυλοκόπων", σας επισημαίνω ότι το Πουέρτο Ρίκο κατεβάζει ομαδάρα (και μας έχει άχτι από πρόπερσι), η Δομινικανή Δημοκρατία είναι όλο αμερικανάκια, η Λιθουανία θα έχει ξανά τον Κλέιζα, η Ρωσία εμφανίζεται πλήρης με σημαία τον Κιριλένκο, η FYROM θα παρουσιαστεί ενισχυμένη σε σχέση με την περυσινή. Και η Νέα Ζηλανδία με έχει διδάξει να μη την υποτιμώ. Και όλοι θα είναι πιο ξεκούραστοι από την αφεντιά μας.
Παρά τις δυσκολίες, το ταξίδι στο αινιγματικό Καράκας όμως να εξελιχθεί σε εφαλτήριο νέων θριάμβων, με αφετηρία την Ολυμπιακή διάκριση που τόσο λείπει από το παλμαρέ της Εθνικής ομάδας. Ο αγνός Έλληνας φίλαθλος θα είναι και φέτος δίπλα της, με εμπροσθοφυλακή τους 20 «Πελαργούς» που ετοιμάζονται για τη Βενεζουέλα.
Υπόσχομαι δημόσια ότι θα είμαι και εγώ εκεί, ακόμα και αν χρειαστεί να σπάσω τον προσωπικό μου κουμπαρά. Ακόμα και στις πιο δύσκολες για τον ελληνικό αθλητισμό –και για τη χώρα γενικότερα- εποχές, η Εθνική μπάσκετ έχει τον τρόπο για να γεμίζει τα μπαρουτοκαπνισμένα πνευμόνια μας με καθαρό οξυγόνο.
Δεν εννοώ φυσικά τον Χάινς, τον Κέσελι ή τον Λω, αλλά τους Έλληνες παίκτες του. Ο πυρήνας της ομάδας που κούρσεψε την Ευρώπη αλλάζει φανέλα και μεταλαμπαδεύεται στην Εθνική ομάδα, με τους αυτοματισμούς του, τις συνεργασίες του, τη χημεία του, το ομαδικό του πνεύμα. Εάν ο κορμός της θρυλικής ομάδας του 2005-8 ήταν ο τότε Παναθηναϊκός, ο αντίστοιχος του 2012 φοράει μέσα από τα γαλάζια τα κόκκινα.
Σπεύδω να εξηγηθώ, πριν παρεξηγηθώ.
Θα είναι απάνθρωπο να χρεωθούν με ρόλους βασικού –και αναντικατάστατου, όπως πέρυσι- οι Ζήσης, Φώτσης, Μπουρούσης. Οι τελικοί του ιταλικού πρωταθλήματος, Σιένα εναντίον Μιλάνο, αρχίζουν το Σάββατο και μπορεί να τραβήξουν ως τις 21 Ιουνίου, δηλαδή έντεκα μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ στη Βενεζουέλα. Ωραίο καλεντάρι έφτιαξαν οι γείτονες! Αν όμως έπαιζε η δική τους ομαδάρα στο Προολυμπιακό;
Οταν ολοκληρωθεί το ιταλικό γλέντι, η Εθνική μας θα έχει παίξει ήδη τα πρώτα της φιλικά, στη Λιθουανία. Στις 22 Ιουνίου, πετάει για τη Βραζιλία, όπου θα δώσει τριπλή πρόβα τζενεράλε εν όψει Καράκας. Με τι δυνάμεις, με τι ενέργεια και με τι κέφι θα παίξουν οι τρεις στην Εθνική ομάδα; Δεν είναι ρομπότ.
Σημειωτέον ότι πρόκειται για την ίδια τριάδα που σήκωσε την ομάδα στις πλάτες της τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αντίθετα με κάτι άλλα καλόπαιδα, όνομα και μη χωριό, οι τρεις σωματοφύλακες της Εθνικής ομάδας δεν έχουν πάρει ανάσα. Εάν υπήρχε τέτοιου είδους πολυτέλεια, ο Ηλίας Ζούρος θα τους έστελνε για διακοπές και θα τους καλούσε ξανά εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, εάν και εφ’όσον. Κέρδισαν με το σπαθί τους το δικαίωμα στην ξεκούραση, όταν άλλοι προτίμησαν τα μακροβούτια.
Ωστόσο, ο Γιάννης Μπουρούσης είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φετινής Εθνικής. Η απουσία των τραυματισμένων Σχορτσανίτη και Κουφού αφήνει μισόγυμνη τη γραμμή κρούσης. Ο Βουγιούκας και ο Μαυροειδής θα καλύψουν θαυμάσια το πόστο του δεύτερου και τρίτου σέντερ, αλλά χρειάζεται και κάποιος πρωτοκλασάτος για την αρχική πεντάδα. Ο Μπουρούσης ήταν ο MVPτης περυσινής ομάδας. Από το δικό του όνομα θα ξεκινήσει και η επιχείρηση Λονδίνο.
Αντιθέτως, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις ικανές να ανακουφίσουν το ταλαιπωρημένο κορμί του Φώτση και του Ζήση. Με Πρίντεζη και Καϊμακόγλου δίπλα στον αρχηγό, η θέση «4» είναι μάλλον η πιο δυνατή της φετινής ομάδας. Ο Νίκος Ζήσης ήταν πέρυσι το πνευματικό αλλά και αγωνιστικό σημείο αναφοράς της ομάδας, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει Σπανούλης. Ο Καλάθης, ο Μάντζαρης και ο Σλούκας έχουν στα πόδια τους άλλη μία χρονιά σε υψηλότατο επίπεδο και εμφανίζονται έτοιμοι να αναλάβουν καίριους ρόλους.
Η ομάδα θα πάει στη Βενεζουέλα με τέσσερις χειριστές της μπάλας, οπότε ο ένας από τους τρεις νεαρούς θα «κοπεί». Ο Σλούκας είναι λίγο πιο πίσω από το Μάντζαρη σε ιεραρχία, όπως και στον Ολυμπιακό άλλωστε, αλλά η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Ο Νικ θεωρείται φυσικά σίγουρος. Υποψιάζομαι ότι οι Μάντζαρης-Σπανούλης θα είναι το πρώτο «ζευγάρι» στα γκαρντ και οι Ζήσης-Καλάθης θα καταφτάνουν στο 8ο λεπτό.
Ο Κώστας Παπανικολάου συμπληρώνει το –απόλυτα ταιριαστό με τη φιλοσοφία του Ζούρου- κόκκινο «τετράγωνο αστέρων» γύρω από το οποίο χτίζεται η ομάδα. Το ταίριασμά του με το Γιώργο Πρίντεζη έκανε τον Ολυμπιακό υπερηχητικό και ρεζίλεψε τη χιλιοτραγουδισμένη ΤΣΣΚΑ, ο ρώσικος πυρήνας της οποίας θα στηθεί δίπλα στους δικούς μας στην αφετηρία του Προολυμπιακού τουρνουά.
Ο «Παπ» ήταν βασικός και πέρυσι, αλλά οι παντογνώστες τον έλεγαν …παλτό. Οι μήνες που ακολούθησαν σηματοδότησαν την εκτόξευσή του, αφύπνισαν τις ομάδες του ΝΒΑ και δικαίωσαν όσους πόνταραν σε αυτό το σπάνιο ταλέντο. Το καλοκαίρι που ξεκίνησε μπορεί να ανεβάσει τον 22χρονο άσο ακόμα πιο ψηλά.
Ο πολύτιμος Κώστας Καϊμακόγλου, παρών στην Εθνική για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, θα παίξει ως συνήθως κάπου ανάμεσα στο «3» και στο «4» και θα μπαλώσει αμέτρητες τρύπες. Μήπως δεν ήταν αυτός ο κορυφαίος παίκτης του φετινού Παναθηναϊκού;
Απ’ό,τι φαίνεται, ο Ζούρος υπολογίσει να κλείσει τη δωδεκάδα με έναν από τους Βασιλειάδη-Μπράμο, ισότιμα μέλη αμφότερα της «επίσημης αγαπημένης» μετά την περυσινή τους παρουσία. Ο Κωστής Βασιλειάδης είναι πιο έμπειρος και προσφέρει το φονικό –αν και ασταθές- σουτ, ενώ ο Μάικ Μπράμος κάνει την ομάδα πιο γρήγορη και αθλητική, όπως ακριβώς την ονειρεύεται ο Ζούρος.
Πριν πάρει τις τελικές του αποφάσεις ο Ομοσπονδιακός, θα περιμένει να δει πώς και κατά πόσον θα «κουμπώσουν» οι διεκδικητές μίας ή δύο θέσεων με τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από την επιστροφή του Σπανούλη και την εκτόξευση των Πρίντεζη, Παπανικολάου. Είναι πάντως βέβαιο, ότι αρκετές συνεργασίες στο παρκέ θα προκύπτουν από τη χειμωνιάτικη πεπατημένη. Οι τέσσερις του Ολυμπιακού θα παίζουν όλοι μαζί, όπως και οι τρεις του Παναθηναϊκού ή οι Φώτσης-Μπουρούσης ή και οι Βασιλειάδης-Μαυροειδής.
Η πολυαναμενόμενη «παλιννόστηση» όσων έλειψαν από την περυσινή ομάδα έμεινε κλειδωμένη στο χρονοντούλαπο. Ο Σχορτσανίτης τραυματίστηκε και χειρουργήθηκε, ο Περπέρογλου αποκλείστηκε για να μη επιβαρυνθεί άλλο ο οργανισμός του με υπερατλαντικά ταξίδια, ο Μαυροκεφαλίδης μπήκε στη μαύρη λίστα, ο Διαμαντίδης κώφευσε στα προσκλητήρια του Ζούρου.
Ο μοναδικός που επανέκαμψε είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Ένας, αλλά ...τι ένας! Ο ΜVP των πάντων.
Υπήρξε όμως και μία απώλεια. Ο Κώστας Κουφός έμεινε εκτός ομάδας λόγω τραυματισμού, αλλά δεν είναι δα καταστροφή η απουσία του, όπως δεν αποτέλεσε σωτηρία η παρουσία του. Λίγο ως πολύ, η ομάδα χτίζεται με τα ίδια υλικά του 2011, τα οποία ωστόσο πασπαλίστηκαν με λούστρο και μοιάζουν καλύτερα κι από καινούρια.
Πριν επισημάνετε την παρουσία του Γιώργου Πρίντεζη, θυμηθείτε ότι ο «Πρι» ήταν διαθέσιμος και πέρυσι αλλά αποκλείστηκε εξαρχής, παρά τη λειψανδρία! Οι παίκτες της φετινής Εθνικής ομάδας εμφανίστηκαν ξανά και ξανά στην ψηφοφορία για τον «Πιο Βελτιωμένο Παίκτη» της χρονιάς: Παπανικολάου, Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, Μάντζαρης, Σλούκας, αλλά και Βουγιούκας. Για μια φορά, ο Έλληνας μπασκετμπολίστας έκανε θραύση και μες στο χειμώνα. Δεν περιμένει την Εθνική ομάδα για να βρει καλοκαιρινή παρηγοριά και καταφύγιο.
Το Προολυμπιακό τουρνουά είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση, ένας δρόμος γεμάτος παγίδες. Παίκτες κουρασμένοι θα κληθούν να ξαναγεμίσουν στα γρήγορα το δυναμό τους, να ξεπεράσουν το αναπόφευκτο «τζετ λαγκ» και να ακροβατήσουν επιδέξια σε μία διοργάνωση γεμάτη με αντιπάλους-καμικάζι και με κρίσιμες νοκ-άουτ αναμετρήσεις.
Πριν αρχίσουν οι συνήθεις γελοιότητες περί "καφενείων" και "ξυλοκόπων", σας επισημαίνω ότι το Πουέρτο Ρίκο κατεβάζει ομαδάρα (και μας έχει άχτι από πρόπερσι), η Δομινικανή Δημοκρατία είναι όλο αμερικανάκια, η Λιθουανία θα έχει ξανά τον Κλέιζα, η Ρωσία εμφανίζεται πλήρης με σημαία τον Κιριλένκο, η FYROM θα παρουσιαστεί ενισχυμένη σε σχέση με την περυσινή. Και η Νέα Ζηλανδία με έχει διδάξει να μη την υποτιμώ. Και όλοι θα είναι πιο ξεκούραστοι από την αφεντιά μας.
Παρά τις δυσκολίες, το ταξίδι στο αινιγματικό Καράκας όμως να εξελιχθεί σε εφαλτήριο νέων θριάμβων, με αφετηρία την Ολυμπιακή διάκριση που τόσο λείπει από το παλμαρέ της Εθνικής ομάδας. Ο αγνός Έλληνας φίλαθλος θα είναι και φέτος δίπλα της, με εμπροσθοφυλακή τους 20 «Πελαργούς» που ετοιμάζονται για τη Βενεζουέλα.
Υπόσχομαι δημόσια ότι θα είμαι και εγώ εκεί, ακόμα και αν χρειαστεί να σπάσω τον προσωπικό μου κουμπαρά. Ακόμα και στις πιο δύσκολες για τον ελληνικό αθλητισμό –και για τη χώρα γενικότερα- εποχές, η Εθνική μπάσκετ έχει τον τρόπο για να γεμίζει τα μπαρουτοκαπνισμένα πνευμόνια μας με καθαρό οξυγόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου