Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την διοίκηση ΠΑΟΚ, που έπραξε το σωστό. Στήριξε τον προπονητή, όχι την βεντέτα. Τον προπονητή, όχι τον Δώνη…
Ο μεγάλος χαμένος της σύγκρουσης με τον Πάμπλο Γκαρσία δεν ήταν ο Ουρουγουανός που έφυγε. Αυτός έτσι κι’ αλλιώς θα έφευγε σε δύο μήνες... Ο πραγματικά μεγάλος χαμένος είναι ο Δώνης. Όχι μόνο γιατί 50-100 τύποι του την έπεσαν στο προπονητικό κέντρο, ούτε γιατί περισσότεροι από αυτούς θα τον βρίζουν σε κάθε εντός έδρας ματς. Αυτό μπορεί να συμβεί στον κάθε επαγγελματία του ποδοσφαίρου, ανά πάσα στιγμή, για οποιονδήποτε λόγο και σε οποιοδήποτε γήπεδο.
Αλλωστε στην Τούμπα ο «Σάλπι», έχει ακούσει (ακόμη και σήμερα από κάτι λίγους) χίλια δύο και μάλιστα χωρίς σοβαρή αιτία, ο Δώνης δεν θα άκουγε; Ο Δώνης δεν έχασε μόνο για αυτούς, ο Δώνης κυρίως έχασε στα μάτια της διοίκησης του ΠΑΟΚ γιατί δεν μπόρεσε να βρει άκρη με την μοναδική μεγάλη προσωπικότητα της ομάδας.
Ναι, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ πήρε πάνω της την απόφαση και την επιλογή της διακοπής της συνεργασίας με τον Γκαρσία. Και το έκανε για δύο λόγους. Και για να προστατέψει τον προπονητή (έτσι φτάσαμε και στα συνθήματα κατά της ΠΑΕ και όχι μόνο κατά του Δώνη), αλλά και για να δείξει στους νυν και τους επόμενους ποδοσφαιριστές την σοβαρότητα με την οποία λειτουργεί.
Τα σοβαρά club παγκοσμίως ξέρουν να βάζουν τις γραμμές. Ο προπονητής αποφασίζει, όχι η πριμαντόνα, η βεντέτα, ο σταρ, το αγαπημένο παιδί της κερκίδας. Κι΄ αν έρθει η ώρα, αν φτάσει το πράγμα στο απροχώρητο, που θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον προπονητή και την βεντέτα, τον προπονητή θα διαλέξει. Ο επόμενος παίκτης του ΠΑΟΚ λοιπόν, που θα αισθανθεί ή θα είναι πραγματικά βεντέτα, θα το σκεφτεί διπλά, με αυτή την διοίκηση, να κουνηθεί στον προπονητή. Διότι ξέρει ποια θα είναι η κατάληξη. Το επαναλαμβάνω όμως ο Σαββίδης και ο Τσιστιακόφ προστάτεψαν τον προπονητή του ΠΑΟΚ, όχι τον Δώνη.
Αυτόν άλλωστε ο Σαββίδης τον… έδωσε στις πρόσφατες δηλώσεις του. «Τους ζήτησα να τα βρουν για το καλό της ομάδας, ελπίζω να το κάνουν» ήταν πάνω κάτω το νόημα των δηλώσεών του για την κόντρα Δώνη - Γκαρσία. Δεν τα βρήκαν και ο Γκαρσία αποχώρησε. Ο Σαββίδης όμως, έστω κι’ αν επέλεξε να… θυσιάσει τον Γκαρσία, γιατί έτσι έπρεπε να κάνει για την ομάδα, δεν έχει ξεχάσει ότι ο Δώνης δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την μοναδική βεντέτα που είχε στην ομάδα. Δεν ξέχασε ότι την καυτή πατάτα δεν μπόρεσε να την καθαρίσει μόνος του και την πέταξε στην διοίκηση για να το πράξει…
Καθόλου δεν άρεσε στον Σαββίδη που χρειάστηκε να το λύσει αυτός το πρόβλημα και όχι ο Δώνης. Ο προπονητής είναι εκεί και για να κρατά τα αποδυτήρια, με ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι εκεί για να χειρίζεται τις βεντέτες και χαρακτήρες σαν τον Πάμπλο Γκαρσία. Αλλωστε η λογική λέει ότι στον ΠΑΟΚ που φτιάχνει ο Σαββίδης, βεντέτες θα έρθουν κι’ άλλες και μάλιστα το ερχόμενο καλοκαίρι. Πιθανό, επίσης, να είναι περισσότερες από μία.
Ο Σαββίδης λοιπόν θα το σκεφτεί πολύ, να έχει προπονητή κάποιον που την μοναδική μεγάλη βεντέτα που είχε (η οποία ως συνήθως ήταν και η μεγάλη αγάπη του κόσμου) του την έστειλε στο γραφείο του για διακοπή συμβολαίου…
Βεβαίως έχω την αίσθηση ότι στα μάτια του Σαββίδη υπάρχει και κάποιος άλλος που δεν μπόρεσε να… ξεφλουδίσει την καυτή πατάτα, πριν αυτή φτάσει σε αυτόν και τον Τσιστιακόφ. Και για αυτόν δεν ήταν καλή η εξέλιξη της υπόθεσης Γκαρσία...
Υ.Γ. Δεν έχει ανακοινωθεί κάτι, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ θα τιμήσει με τον τρόπο που πρέπει τον Γκαρσία. Ενα φιλικό με μία μεγάλη ξένη ομάδα σε μία γεμάτη Τούμπα είναι ο κατάλληλος τρόπος για να αποχαιρετήσει ο ΠΑΟΚ ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του και νομίζω ότι ο Σαββίδης και αυτό το έχει βάλει στο πρόγραμμα...