Αναγνωρίζω από την αρχή ότι
εκτρέπομαι σε αδόκιμες συγκρίσεις και δηλώνω υπεύθυνα και βάσει των
συνεπειών του νόμου ότι η οποιαδήποτε αντιπαραβολή του «Black Mamba» των
Λέικερς με τον γκαρντ της Μοντεπάσκι Σιένα συνιστά ιεροσυλία, αλλά
κάπου οι βίοι τους μοιάζουν να είναι παράλληλοι...
Παρεμπιπτόντως ο γεννημένος στις 19 Δεκεμβρίου του 1987, Χάκετ ο οποίος δηλώνει ως πρότυπο του (όχι τον Κόμπε, αλλά) τον Καρμέλο Αντονι, έχει ξεφύγει περισσότερο από την ταπεινότητα μου, διότι φορά το Νο 23, που κανονικά (όπως και κάποια άλλα) θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί απ' όλες τις ομάδες του πλανήτη, αλλά ας είναι...
Ο Κόμπε και ο Ντάνιελ, λοιπόν, φορούν διπλανά νούμερα στις φανέλες τους (το 23 και το 24), έχουν το ίδιο ύψος, παίζουν στην ίδια θέση, είναι γιοι μπαμπάδων, που έπαιξαν μπάσκετ και το σπουδαιότερο: θα χουν πάντα στην καρδιά τους την Ιταλία, που για τον μεν Χάκετ είναι γενέτειρα και μισή πατρίδα, για τον δε Μπράιαντ η χώρα στην οποία μεγάλωσε!
Ε, κατόπιν όλων αυτών, και σε πείσμα του γεγονότος ότι η Σιένα πατρονάρεται από μια Τράπεζα, δικαιούται και ο φουκαράς ο Χάκετ να συστήνεται ως ο Κόμπε των φτωχών!
Για να συνεχίσω το ίδιο βιολί (της αντιπαραβολής), ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, αλλά σε ηλικία έξι ετών η οικογένεια του μετακόμισε στην Ιταλία όπου έμειναν επτά χρόνια συν κάτι μήνες στη Γαλλία. Ο μπαμπάς του Κόμπε, ο Τζόε (ή Jellybean) Μπράιαντ γεννήθηκε το 1954 στη Φιλαδέλφεια, έχει ύψος 2μ.06, έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Λα Σαλ, επιλέχθηκε στο Νο 14 του ντραφτ του 1975 και έμεινε επί οκτώ σεζόν στο ΝΒΑ, αγωνιζόμενος κατά σειρά στους Σίξερς της Φιλαδέλφειας, στους Σαν Ντιέγκο Κλίπερς και στους Χιούστον Ρόκετς, με μέσο όρο 8.2 πόντους και 3.8 ριμπάουντ σε 636 αγώνες.
Το 1984 ήλθε στην Ευρώπη και αγωνίστηκε στη Σεμπαστιάνι Ριέτι, στη Στάντα Ρέτζιο Καλάμπρια, στην Ολύμπια Πιστόγια, στην Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια και στη γαλλική Μυλούζ, η οποία την προηγούμενη σεζόν (1989-090) είχε αναμετρηθεί με τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.
Από τις επτά σεζόν στις οποίες αγωνίστηκε στο ιταλικό πρωτάθλημα (πέντε στην Α2 και δυο στην Α1), στις τέσσερις o Jellybean σκόραρε πάνω από 32 πόντους (!), ενώ συνολικά σε 247 αγώνες έχει να επιδείξει μέσο όρο 29.8 πόντους και 6.1 ριμπάουντ, οπότε δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους ξένους παίκτες στα χρονικά του «spaghetticircuit».
Ο Ρούντι Χάκετ από την πλευρά του γεννήθηκε το 1953 στο Μάουντ Βέρνον της Νέας Υόρκης, έχει ύψος επίσης 2μ.06, αποφοίτησε από το φημισμένο Σίρακιουζ το 1975 και επιλέχθηκε στο Νο 37 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Τζαζ της Νέας Ορλεάνης , όπου από την προηγούμενη σεζον αγωνιζόταν ο περιβόητος Πιτ Μάραβιτς. Δεν υπέγραψε συμβόλαιο με τη Γιούτα και έπαιξε στους Σεντ Λούις Σεντένιαλς του πολύ δημοφιλούς και ανταγωνιστικού εκείνη την εποχή, ΑΒΑ. Τη σεζόν 1976-77 πήρε... προαγωγή στο ΝΒΑ, αγωνιζόμενος σε έξι ματς με τους Νιου Γιορκ Νετς και με τους Ιντιάνα Πέισερς, έχοντας μέσο όρο 2.4 πόντους και 2.1 ριμπάουντ.
Μετά τους Πέισερς ο Χάκετ ήλθε στην Ευρώπη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου αγωνίσθηκε επί δέκα περιόδους με τη Τζολικολομπάνι/ Ρεκοάρο Φορλί (1979-81), τη Λιμπέρτας Λιβόρνο (1981-82), την Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια (1982-84, 1988-89) και τη Σίντα/ Σαντζιορτζέζε Σαν Τζιόρτζιο(1984-87). Συνολικά σε οκτώμισι σεζόν στην Ιταλία, ο Χάκετ έπαιξε σε 254 ματς με μέσο όρο 15.7 πόντους και 8.2 ριμπάουντ.
Οι δυο μπαμπάδες συνευρέθησαν επί τέσσερα χρόνια στο ιταλικό πρωτάθλημα και τους συνδέει η θητεία τους στην Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια, όπου όμως δεν υπήρξαν συμπαίκτες, καθώς στο τέλος της σεζόν 1988-89 ο Μπράιαντ διαδέχθηκε τον Χάκετ!
Τον Κόμπε ο Jellybean τον πρωτοκράτησε στην αγκαλιά του, όντας ακόμη στη Φιλαδέλφεια και του έδωσε το όνομα του αγαπημένου του γιαπωνέζικου φιλέτου, ενώ τον Ντάνιελ ο Χάκετ τον γέννησε (το 1987) στο Φορλί, όπου αγωνιζόταν τότε και είχε παντρευτεί με Ιταλίδα. Ο Ντάνιελ μεγάλωσε στο Πέζαρο, πρωτόπαιξε μπάσκετ στις ακαδημίες της τοπικής (Βικτόρια Λιμπέρτας) Σκαβολίνι και σε ηλικία 15 ετών μετακόμισε στις; ΗΠΑ, όπου πήγε σε λύκειο της Καλιφόρνια (Σεντ Τζον Μπόσκο) και εν συνεχεία στο κολέγιο της Σάουθερν Καλιφόρνια (2006-09). Ήδη από το 2004 είχε αποκτήσει φήμη κατακτώντας τον τίτλο στα θερινά πρωταθλήματα της Καλιφόρνια, με μια ομάδα που σημείωσε 52 σερί νίκες έχοντας επίσης στη σύνθεση της τον Μπράντον Τζένιγκς, τον Κέβιν Λαβ και τον Τάι Γκίπσον.
Ως κολεγιόπαις, ο Χάκετ αγωνιζόταν στη θέση του πόιντ γκαρντ και είχε συμπαίκτες, αλλά όχι ταυτόχρονα, πρώτα τον O.J. Μάγιο (των Μιλγουόκι Μπακς), με τον οποίο μάλιστα κάποτε πλακώθηκε σε μια προπόνηση και εν συνεχεία τον ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν (των Τορόντο Ράπτορς). Στην τρίτη σεζόν του με τους Τρόγιανς ο Χάκετ έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση του τίτλου στην περιφέρεια Pac-10 για πρώτη φορά στην ιστορία τους, με μέσο όρο 12.3 πόντους και 4.2 ριμπάουντ, αλλά δεν εξαργύρωσε αυτή την επιτυχία με την πολυπόθητη θέση στο ΝΒΑ...
Ο Χάκετ κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική εφήβων της Ιταλίας το καλοκαίρι του 2007 και με το καλημέρα την οδήγησε στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάτω των 20 που διεξήχθη στη Γκορίτσια και μετά την αποτυχία του να επιλεγεί στο ντραφτ του ΝΒΑ και να βαδίσει στα χνάρια του Μπαρνιάνι, του Γκαλινάρι και του Μπελινέλι, επέστρεψε στη γενέτειρα του για μόνιμη εγκατάσταση. Εκτοτε έπαιξε μία σεζόν στην Μπενετόν Τρεβίζο και άλλες δυο στη Σκαβολίνι Πέζαρο, ενώ το καλοκαίρι του 2012 μετακόμισε στηMοντεπάσκι Σιένα, την οποία πέρυσι οδήγησε στην κατάκτηση του εγχώριου triple crown(Πρωτάθλημα, κύπελλο, Super Cup) και μάλιστα αναδείχθηκε MVP και στις τρεις διοργανώσεις!
Αύριο ο Ολυμπιακός θα ξαναβρεί απέναντι του έναν ταλαντούχο, πληθωρικό και θεαματικό παίκτη, ο οποίος μέχρι στιγμής, σε οκτώ αγώνες της Ευρωλίγκας έχει μέσο όρο 34 λεπτά, 14.3 πόντους (με ποσοστά 42.6% στα δίποντα, 42.9% στα τρίποντα, 74.5% στις βολές), 4.5 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ, 2.6 λάθη και 20.6 βαθμούς στο ranking. Θα βρει επίσης έναν αρκετά παρορμητικό τύπο, ο οποίος δεν διστάζει να ξεφωνίζει τους διαιτητές, το ιταλικό πρωτάθλημα ή ακόμη και τον ίδιο τον... Κόμπε Μπράιαντ, για τον οποίο τον Σεπτέμβριο του 2011 (όταν παιζόταν το σενάριο της ένταξης του σταρ των Λέικερς στη Βίρτους Μπολόνια) είχε πει ότι «εάν κοπιάσει στα μέρη μας, τότε να ξέρει ότι φυλάω πέντε φάουλ για πάρτη του και θα είναι τα πιο σκληρά που έχω κάνει στη ζωή μου»!
ΥΓ: Αυτή την ... απειλητική δήλωση του Χάκετ την υπενθυμίζω επίτηδες διότι είναι ακόμη νωπή η γρονθοπατινάδα στο ματς του Ολυμπιακού με τη Γαλατασαράϊ και προφανώς κανείς από τους παίκτες του πρωταθλητή Ευρώπης δεν θέλει να μπλέξει σε καινούργιους καυγάδες!
Παρεμπιπτόντως ο γεννημένος στις 19 Δεκεμβρίου του 1987, Χάκετ ο οποίος δηλώνει ως πρότυπο του (όχι τον Κόμπε, αλλά) τον Καρμέλο Αντονι, έχει ξεφύγει περισσότερο από την ταπεινότητα μου, διότι φορά το Νο 23, που κανονικά (όπως και κάποια άλλα) θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί απ' όλες τις ομάδες του πλανήτη, αλλά ας είναι...
Ο Κόμπε και ο Ντάνιελ, λοιπόν, φορούν διπλανά νούμερα στις φανέλες τους (το 23 και το 24), έχουν το ίδιο ύψος, παίζουν στην ίδια θέση, είναι γιοι μπαμπάδων, που έπαιξαν μπάσκετ και το σπουδαιότερο: θα χουν πάντα στην καρδιά τους την Ιταλία, που για τον μεν Χάκετ είναι γενέτειρα και μισή πατρίδα, για τον δε Μπράιαντ η χώρα στην οποία μεγάλωσε!
Ε, κατόπιν όλων αυτών, και σε πείσμα του γεγονότος ότι η Σιένα πατρονάρεται από μια Τράπεζα, δικαιούται και ο φουκαράς ο Χάκετ να συστήνεται ως ο Κόμπε των φτωχών!
Για να συνεχίσω το ίδιο βιολί (της αντιπαραβολής), ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, αλλά σε ηλικία έξι ετών η οικογένεια του μετακόμισε στην Ιταλία όπου έμειναν επτά χρόνια συν κάτι μήνες στη Γαλλία. Ο μπαμπάς του Κόμπε, ο Τζόε (ή Jellybean) Μπράιαντ γεννήθηκε το 1954 στη Φιλαδέλφεια, έχει ύψος 2μ.06, έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Λα Σαλ, επιλέχθηκε στο Νο 14 του ντραφτ του 1975 και έμεινε επί οκτώ σεζόν στο ΝΒΑ, αγωνιζόμενος κατά σειρά στους Σίξερς της Φιλαδέλφειας, στους Σαν Ντιέγκο Κλίπερς και στους Χιούστον Ρόκετς, με μέσο όρο 8.2 πόντους και 3.8 ριμπάουντ σε 636 αγώνες.
Το 1984 ήλθε στην Ευρώπη και αγωνίστηκε στη Σεμπαστιάνι Ριέτι, στη Στάντα Ρέτζιο Καλάμπρια, στην Ολύμπια Πιστόγια, στην Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια και στη γαλλική Μυλούζ, η οποία την προηγούμενη σεζόν (1989-090) είχε αναμετρηθεί με τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.
Από τις επτά σεζόν στις οποίες αγωνίστηκε στο ιταλικό πρωτάθλημα (πέντε στην Α2 και δυο στην Α1), στις τέσσερις o Jellybean σκόραρε πάνω από 32 πόντους (!), ενώ συνολικά σε 247 αγώνες έχει να επιδείξει μέσο όρο 29.8 πόντους και 6.1 ριμπάουντ, οπότε δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους ξένους παίκτες στα χρονικά του «spaghetticircuit».
Ο Ρούντι Χάκετ από την πλευρά του γεννήθηκε το 1953 στο Μάουντ Βέρνον της Νέας Υόρκης, έχει ύψος επίσης 2μ.06, αποφοίτησε από το φημισμένο Σίρακιουζ το 1975 και επιλέχθηκε στο Νο 37 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Τζαζ της Νέας Ορλεάνης , όπου από την προηγούμενη σεζον αγωνιζόταν ο περιβόητος Πιτ Μάραβιτς. Δεν υπέγραψε συμβόλαιο με τη Γιούτα και έπαιξε στους Σεντ Λούις Σεντένιαλς του πολύ δημοφιλούς και ανταγωνιστικού εκείνη την εποχή, ΑΒΑ. Τη σεζόν 1976-77 πήρε... προαγωγή στο ΝΒΑ, αγωνιζόμενος σε έξι ματς με τους Νιου Γιορκ Νετς και με τους Ιντιάνα Πέισερς, έχοντας μέσο όρο 2.4 πόντους και 2.1 ριμπάουντ.
Μετά τους Πέισερς ο Χάκετ ήλθε στην Ευρώπη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου αγωνίσθηκε επί δέκα περιόδους με τη Τζολικολομπάνι/ Ρεκοάρο Φορλί (1979-81), τη Λιμπέρτας Λιβόρνο (1981-82), την Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια (1982-84, 1988-89) και τη Σίντα/ Σαντζιορτζέζε Σαν Τζιόρτζιο(1984-87). Συνολικά σε οκτώμισι σεζόν στην Ιταλία, ο Χάκετ έπαιξε σε 254 ματς με μέσο όρο 15.7 πόντους και 8.2 ριμπάουντ.
Οι δυο μπαμπάδες συνευρέθησαν επί τέσσερα χρόνια στο ιταλικό πρωτάθλημα και τους συνδέει η θητεία τους στην Καντίνε Ριουνίτε Ρέτζιο Εμίλια, όπου όμως δεν υπήρξαν συμπαίκτες, καθώς στο τέλος της σεζόν 1988-89 ο Μπράιαντ διαδέχθηκε τον Χάκετ!
Τον Κόμπε ο Jellybean τον πρωτοκράτησε στην αγκαλιά του, όντας ακόμη στη Φιλαδέλφεια και του έδωσε το όνομα του αγαπημένου του γιαπωνέζικου φιλέτου, ενώ τον Ντάνιελ ο Χάκετ τον γέννησε (το 1987) στο Φορλί, όπου αγωνιζόταν τότε και είχε παντρευτεί με Ιταλίδα. Ο Ντάνιελ μεγάλωσε στο Πέζαρο, πρωτόπαιξε μπάσκετ στις ακαδημίες της τοπικής (Βικτόρια Λιμπέρτας) Σκαβολίνι και σε ηλικία 15 ετών μετακόμισε στις; ΗΠΑ, όπου πήγε σε λύκειο της Καλιφόρνια (Σεντ Τζον Μπόσκο) και εν συνεχεία στο κολέγιο της Σάουθερν Καλιφόρνια (2006-09). Ήδη από το 2004 είχε αποκτήσει φήμη κατακτώντας τον τίτλο στα θερινά πρωταθλήματα της Καλιφόρνια, με μια ομάδα που σημείωσε 52 σερί νίκες έχοντας επίσης στη σύνθεση της τον Μπράντον Τζένιγκς, τον Κέβιν Λαβ και τον Τάι Γκίπσον.
Ως κολεγιόπαις, ο Χάκετ αγωνιζόταν στη θέση του πόιντ γκαρντ και είχε συμπαίκτες, αλλά όχι ταυτόχρονα, πρώτα τον O.J. Μάγιο (των Μιλγουόκι Μπακς), με τον οποίο μάλιστα κάποτε πλακώθηκε σε μια προπόνηση και εν συνεχεία τον ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν (των Τορόντο Ράπτορς). Στην τρίτη σεζόν του με τους Τρόγιανς ο Χάκετ έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση του τίτλου στην περιφέρεια Pac-10 για πρώτη φορά στην ιστορία τους, με μέσο όρο 12.3 πόντους και 4.2 ριμπάουντ, αλλά δεν εξαργύρωσε αυτή την επιτυχία με την πολυπόθητη θέση στο ΝΒΑ...
Ο Χάκετ κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική εφήβων της Ιταλίας το καλοκαίρι του 2007 και με το καλημέρα την οδήγησε στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάτω των 20 που διεξήχθη στη Γκορίτσια και μετά την αποτυχία του να επιλεγεί στο ντραφτ του ΝΒΑ και να βαδίσει στα χνάρια του Μπαρνιάνι, του Γκαλινάρι και του Μπελινέλι, επέστρεψε στη γενέτειρα του για μόνιμη εγκατάσταση. Εκτοτε έπαιξε μία σεζόν στην Μπενετόν Τρεβίζο και άλλες δυο στη Σκαβολίνι Πέζαρο, ενώ το καλοκαίρι του 2012 μετακόμισε στηMοντεπάσκι Σιένα, την οποία πέρυσι οδήγησε στην κατάκτηση του εγχώριου triple crown(Πρωτάθλημα, κύπελλο, Super Cup) και μάλιστα αναδείχθηκε MVP και στις τρεις διοργανώσεις!
Αύριο ο Ολυμπιακός θα ξαναβρεί απέναντι του έναν ταλαντούχο, πληθωρικό και θεαματικό παίκτη, ο οποίος μέχρι στιγμής, σε οκτώ αγώνες της Ευρωλίγκας έχει μέσο όρο 34 λεπτά, 14.3 πόντους (με ποσοστά 42.6% στα δίποντα, 42.9% στα τρίποντα, 74.5% στις βολές), 4.5 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ, 2.6 λάθη και 20.6 βαθμούς στο ranking. Θα βρει επίσης έναν αρκετά παρορμητικό τύπο, ο οποίος δεν διστάζει να ξεφωνίζει τους διαιτητές, το ιταλικό πρωτάθλημα ή ακόμη και τον ίδιο τον... Κόμπε Μπράιαντ, για τον οποίο τον Σεπτέμβριο του 2011 (όταν παιζόταν το σενάριο της ένταξης του σταρ των Λέικερς στη Βίρτους Μπολόνια) είχε πει ότι «εάν κοπιάσει στα μέρη μας, τότε να ξέρει ότι φυλάω πέντε φάουλ για πάρτη του και θα είναι τα πιο σκληρά που έχω κάνει στη ζωή μου»!
ΥΓ: Αυτή την ... απειλητική δήλωση του Χάκετ την υπενθυμίζω επίτηδες διότι είναι ακόμη νωπή η γρονθοπατινάδα στο ματς του Ολυμπιακού με τη Γαλατασαράϊ και προφανώς κανείς από τους παίκτες του πρωταθλητή Ευρώπης δεν θέλει να μπλέξει σε καινούργιους καυγάδες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου