4-3 από 1-3 στο 82’; Δεν δικαιούσαι να μιλάς!!

«Ντου από Παντού» για το χαρακίρι του Άρη στην Λιβαδειά στο μεγαλύτερο ματς – θρίλερ της αγωνιστικής. Τι κάνεις όταν στο 82’ κερδίζεις 1-3. Ο Ολυμπιακός έκανε το διπλό στην Ξάνθη, ο ΠΑΟΚ είχε υγιεινό περίπατο με την Βέροια, ο Παναθηναϊκός πέτυχε το τρία στα τρία στις νίκες χθες. Ένα, όμως, ήταν το θρίλερ της αγωνιστικής. Στην Λιβαδειά.
Ζοχαδιάζεσαι…
Κατανοώ την πίκρα των ανθρώπων του Άρη που τα βάζουν με όλους και με όλα. Όταν χάνεις ένα τόσο κρίσιμο τρίποντο από τα χέρια σου μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε είναι κάπου δικαιολογημένο να είσαι μέσα στα νεύρα. Ζοχαδιάζεσαι και σου φταίνε τα πάντα.
Εφιάλτης
Ο Άρης είναι μεγάλη ομάδα. Με λαό πολύ και με ιστορία τεράστια. Δεν είναι εύκολο να δεχτεί και να αποδεχτεί ότι βρίσκεται στην ουρά της βαθμολογίας και, μάλιστα, με τέτοια απόσταση από τον προτελευταίο. Σαν εφιάλτης μοιάζει.
Και η ομάδα δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Εκεί που πάει να πιστέψει ότι θα σωθεί, κάτι συμβαίνει και ξανακυλάει στην βαθμολογία.
Στα χασομέρια
Από εκεί και πέρα, όμως, αν θέλουμε να μιλήσουμε ποδοσφαιρικά, όταν από 1-3 στο 82’ φτάνεις να χάνεις στα χασομέρια 4-3, τότε δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς. Και μην ακούσω τώρα για την κόκκινη στον Μπουγαϊδη. Πρώτον βάσει κανονισμών είναι σωστή και δεύτερον ο Άρης έκανε το 1-3 αγωνιζόμενος ήδη με 10 παίκτες.
Καταπίνεις την μπάλα
Εδώ, λοιπόν, ο Άρης καιγόταν. Και του έρχεται το ματς έτσι ώστε ένα δεκάλεπτο πριν το φινάλε να κρατάει τη νίκη στα χέρια του με δυο γκολ διαφορά. Εκεί και οι πέτρες ξέρουν ότι ένα πράγμα κάνεις. Καταπίνεις την μπάλα. Πέφτεις κάτω, το ρίχνεις στις καθυστερήσεις, σκάνε ουρανοκατέβατες μέσα στον αγωνιστικό χώρο δυο – τρείς μπάλες από τον πάγκο δήθεν ότι της φύσηξε ο αέρας, γενικά ροκανίζεις το χρόνο όπως μπορείς.
Την αγκαλιάζει
Θα πει κάποιος «και είναι ποδόσφαιρο αυτό;». Όχι, βέβαια. Δεν είναι. Λέμε, όμως, τι κάνουν οι ομάδες σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Χίλιες φορές τα έχουμε δει στο ποδόσφαιρο αυτά. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που σε κάποιο ματς να μην έχει ξηγηθεί κι έτσι. Για να περνάνε τα δευτερόλεπτα μέχρι να κερδίσει. Όταν, φερ’ ειπείν, πάει η μπάλα στον τερματοφύλακα κάνει κάνα… τέταρτο να σηκωθεί. Αγκαλιάζει την μπάλα, κάνει πως πονάει η μέση του, μετά μέχρι να ρίξει το βολέ κάνει την παλαβή. Και ο χρόνος τρέχει.
Ακόμα και σε μουντιάλ
Εδώ, λοιπόν, αυτά με τις καθυστερήσεις γίνονται από τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου ακόμα και σε τελικούς τσάμπιονς λιγκ και μουντιάλ. Για ένα διπλό στην Λιβαδειά δεν θα γίνουν;
Με καραμπόλα
Ο Άρης, όμως, όχι μόνο δεν ήξερε τι να κάνει, αλλά όλο και στριμωχνόταν στην περιοχή του. Και ο Λεβαδειακός πυροβολούσε συνέχεια. Μέχρι που έβαλε δυο γκολ ο Κώτσιος σ’ αυτό το ματς. Και στο δεύτερο ο τερματοφύλακας του Άρη, ο Γουναρίδης, ακόμα προσγειώνεται. Άσε το 4-3 με την καραμπόλα στο 95.
Από ΠΑΟΚ
Όπως, βέβαια, και το 2-3 για να πάρει μπροστά για την ανατροπή ο Λεβαδειακός το έκανε ο Ιντζίδης. Αν δεν σας λέει κάτι το όνομά του, έπαιζε μέχρι τις γιορτές δανεικός στον Πλατανιά και τώρα πήγε στην Λιβαδειά, πάλι δανεικός. Από ποια ομάδα; Από τον ΠΑΟΚ. Εκεί ανήκει. Όπως, βέβαια, υπήρχε κι άλλος ένας που έκανε «ζημιά» στον Άρη σ’ αυτό το ματς. Ο Καραγεωργίου που έχει παίξει μπάλα ως γνωστόν μια πενταετία στον ΠΑΟΚ κι έχει κάτσει και στον πάγκο του δικεφάλου το 2005. Ανακάτευε, λοιπόν, την τράπουλα όλη την ώρα στην Λιβαδειά και με τις κινήσεις του ο Καραγεωργίου κατάφερε να το γυρίσει το παιχνίδι.
Πηγή: sportdog.gr