Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Ο Κομπανί στο FFT!

Ο Βινσέντ Κομπανί μιλάει στο FourFourTwo πριν το ντέρμπι του Μάντσεστερ, αναλύει την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του και μιλάει για τη γενιά του Βελγίου που έχει ακόμα περιθώρια να φτάσει ψηλά. Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου με τη Μάντσεστερ Σίτι; Έχεις κατακτήσει την Premier League δύο φορές. Το Champions League είναι το επόμενο; 
Είναι ψύχωση για τον καθένα το να κερδίζει τίτλους. Αλλά δεν είμαι περισσότερο ψυχωμένος με το Champions League από ότι με τους άλλους τίτλους. Στο μυαλό μου βρίσκεται η νίκη σε κάθε ματς. Το εννοώ αυτό. Δεν θέλω να χαρίζω τίποτα. Αν μου πεις ότι θα κατακτήσω κάποιον τίτλο στα σίγουρα, αλλά θα πρέπει να αφήσω τους άλλους, θα σου πω όχι. Θέλω να τους κατακτήσω όλους.
Ακόμα κι αν αυτός ο τίτλος είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο;
Όχι. Είναι θέμα φιλοσοφίας. Γεννήθηκα έτσι. Είναι ο τρόπος που ζω την καριέρα μου. Θέλω να κερδίζω κάθε ματς.
Πρέπει όμως να ένιωσες κάποια απογοήτευση μετά το Μουντιάλ...
Όλα είναι μέρος του ποδοσφαίρου. Υπάρχει μόνο μια ομάδα που μπορεί να κερδίσει το Μουντιάλ και έκανε τους πάντες να λένε ότι ήταν κορυφή. Βλέποντας το παιχνίδι της Αργεντινής, ήταν προφανές ότι ήμασταν τουλάχιστον τόσο καλοί όσο αυτοί, αν εξαιρέσεις κάποιες λεπτομέρειες. Αλλά μπορούμε να δουλέψουμε σε αυτά. Ήμασταν πολύ λιγότερο έμπειροι από αυτούς σε τελική ανάλυση. Θα υπάρξουν κι άλλες ευκαιρίες κι αν είμαστε έξυπνοι, θα μάθουμε από τα λάθη μας και θα γίνουμε καλύτερη ομάδα.
Κοιτώντας μπροστά, στο Euro 2016, κάποιοι ήδη μιλούν για τα ημιτελικά...
Κοίτα, για μένα το πρόβλημα είναι πως μια πορεία μέχρι τα ημιτελικά δεν είναι ακόμα τελείως ρεαλιστική. Οπότε θα γίνω εντελώς μη ρεαλιστικός και θα πω ότι θέλω να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Και θα παραμείνω μη ρεαλιστικός. Πριν το Μουντιάλ, ήθελα να το κατακτήσω. Όπως και τώρα το Euro. Δεν λέω ότι πρέπει να το πάρουμε, απλά ότι θέλω. Και θα δούμε. Αν άλλες ομάδες αποδείξουν ότι είναι δυνατότερες, θα ζήσω με αυτό.  Αλλά δεν θα πω σήμερα ότι έχουμε κάποιο ταβάνι, επειδή νιώθω ότι μπορούμε να δουλέψουμε και να βελτιωθούμε. Δεν θεωρώ ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, αλλά πιστεύω πως μπορούμε να γίνουμε.
Το γεγονός ότι υπάρχουν δύο χρόνια μπροστά είναι προς όφελος του Βελγίου. Πιστεύεις ότι αυτό είναι μειονέκτημα για άλλες ομάδες, που έχουν παίκτες γύρω στα 30 και θα είναι κατά δύο χρόνια μεγαλύτεροι;
Όχι, το αντίθετο. Δείτε την Ιταλία. κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2006 με μια ομάδα παικτών που ήταν κοντά στο τέλος της καριέρας τους. Η εμπειρία είναι ένα τρομερό όπλο στο ποδόσφαιρο, δεν μπορείς να την υποτιμήσεις. Για μένα, η ηλικία ίσως είναι μειονέκτημα όταν θα είμαι 36. Αλλά στο Βέλγιο, μέχρι και το Μουντιάλ του 2018, δεν θα έχουμε και τόσα ηλικιακά ζητήματα. Μετά, κάποιοι ίσως αποσυρθούν. Αλλά αυτή η γενιά έχει τέτοιο βάθος που άλλοι θα είναι έτοιμοι να πάρουν τη σκυτάλη. Θεωρώ ότι αυτή η γενιά, τουλάχιστον 5-6 παίκτες της, μπορούν εύκολα να παίζουν για 10 ή και περισσότερο χρόνια ακόμα.
Η ατμόσφαιρα στην ομάδα του Βελγίου είναι πολύ καλή. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που πολλοί ανά τον κόσμο έκαναν το Βέλγιο τη δεύτερη ομάδα τους...
Νομίζω πως ναι. Και νομίζω πως είναι ένα από τα στοιχεία που μας κάνουν δυνατούς για το μέλλον. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσουμε πόσο μακριά έχουμε φτάσει και πως φτάσαμε εδώ. Έχουμε ακόμα περιθώρια. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που το παίρνεις ως δεδομένο. Πρέπει να δουλέψουμε για να διατηρήσουμε αυτή την ατμόσφαιρα και να μείνουμε συγκεντρωμένοι. Έτσι μπορούμε να γίνουμε πραγματική δύναμη στο μέλλον.
Έχεις κερδίσει αρκετά τρόπαια. Από που αντλείς ακόμα κίνητρο;
Αυτό είναι εύκολο. Το ποδόσφαιρο είναι το πάθος μου. Δεν παίζω επειδή μου αποφέρει καλά χρήματα. Το κάνω επειδή το αγαπώ. Ως παιδί, ήμουν ακριβώς όσο παθιασμένος είμαι τώρα και νομίζω ότι αυτός είναι ένας λόγος που έφτασα τόσο μακριά. Και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Ξέρω ότι υπάρχει ένα χρονικό όριο. Δεν μπορώ να παίζω για πάντα. Οπότε αν αφήσεις έναν χρόνο να περάσει, δεν θα τον πάρεις ποτέ πίσω. Αυτό αποτελεί τον οδηγό. Ίσως μπορώ να συνεχίσω σε αυτό το επίπεδο για έξι ή επτά χρόνια και θέλω να να το απολαύσω όσο το δυνατόν περισσότερο.
Και τι θα συμβεί αν δεν πάρεις αυτό που θέλεις; Πώς διαχειρίζεσαι την απογοήτευση; Απλά απομακρύνεσαι από αυτή;
Νομίζω ότι διαχειρίζομαι την ήττα πολύ καλά. Τη μισώ, αλλά νομίζω την αντιμετωπίζω καλά. Αλλά μπορώ να σου πω ότι αν δεν κατακτούσαμε την Premier League πέρυσι, θα ήταν η πιο σκληρή στιγμή της καριέρας μου. Αυτό είναι το υπέροχο με το ποδόσφαιρο, ότι τελικά η στιγμή έγινε η καλύτερη ανάμνηση. Και αυτό με λίγα λόγια περιγράφει γιατί παίζω ποδόσφαιρο και γιατί προπονούμαι τόσο σκληρά για να το κάνω με επιτυχία.
*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: