Ο Βασίλης Σαμπράκος υμνεί τους αγίους που είχε στο πλευρό
της η Εθνική στο ματς με τη Σλοβακία και καλωσορίζει τους 4 βαθμούς στα 2
τελευταία ματς.
Πριν από αυτό το σετ αγώνων, στους υπολογισμούς, το ρεαλιστικό
ζητούμενο ήταν οι 4 βαθμοί. Ο Φερνάντο Σάντος έλεγε, μετά το ματς με τη
Λιθουανία ότι «καλύτεροι από τους τέσσερις είναι οι έξι βαθμοί». Όμως
τον καιρό εκείνο δεν περνούσε απ’ το μυαλό του ούτε ότι θα έχει τόσες
ατυχίες με τους τραυματισμούς, ούτε ότι, για όποιο λόγο, η Εθνική θα
έκανε την κοιλιά της σε αυτά τα δύο παιχνίδια, ούτε ότι θα έχανε τις
κλασσικές ευκαιρίες που έφτιαξε στο παιχνίδι με τη Βοσνία. Αν κάποιος
του έλεγε ότι θα συμβούν όλα αυτά, αποκλείεται ο ρεαλιστής Πορτογάλος να
μην υπέγραφε κάτω από τους τέσσερις βαθμούς, για να τους αγοράσει.Είναι δύο διαφορετικές κουβέντες αυτές που αφορούν το αν μπορούμε ή όχι να νιώθουμε ικανοποίηση για όσα πήραμε από αυτά τα δύο παιχνίδια και το αν οφείλουμε ή όχι, δημοσιογράφοι και ποδοσφαιρόφιλοι, να περιμένουμε από αυτή την ομάδα καλύτερες εμφανίσεις από αυτές που είδαμε απέναντι σε Βοσνία και Σλοβακία.
Στην πρώτη συζήτηση, το θέμα δεν σηκώνει διάλογο και πολλά επιχειρήματα. Προφανώς και πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αν ζυγίσουμε από τη μια όσα ζητήσαμε στα ματς και από την άλλη όσα πήραμε. Γέρνει υπέρ της Εθνικής η ζυγαριά. Της έκλεισε, τελικώς, το μάτι η μπάλα και, το λιγότερο, της έδωσε πίσω στην Μπρατισλάβα όσα της είχε στερήσει την Παρασκευή στο Καραϊσκάκη. Το αποτέλεσμα δύο μέτριων εμφανίσεων ήταν μια νίκη και μια ισοπαλία και, ουσιαστικά, η εξασφάλιση της δεύτερης θέσης, που οδηγεί στα μπαράζ. Το συμπέρασμα μετά από αυτές τις δύο αγωνιστικές παραμένει ότι η Εθνική έχει την ικανότητα να τερματίσει πρώτη. Αρκεί να το αποδείξει αυτό που όλοι, μέχρι και το fifa ranking, βλέπουμε, ότι είναι μια καλύτερη ομάδα από τη Βοσνία, στο ματς του Μαρτίου στη Ζένιτσα. Αν η Ελλάδα δεν φύγει ηττημένη από εκεί, θα τερματίσει πρώτη. Τόσο απλά.
Στη δεύτερη συζήτηση, το topic σηκώνει προβληματισμό. Το λιγότερο πάντως που οφείλουμε να κάνουμε είναι να λέμε την αλήθεια στους εαυτούς μας, στον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές μας. Είχε πολλούς αγίους στο πλευρό της στην Μπρατισλάβα η Εθνική. Κι είναι μαγική εικόνα το αποτέλεσμα. Δίχως την τύχη στο πλευρό της και την δραματική αστοχία των αντιπάλων της, δίχως την ευφυΐα του Κατσουράνη και την δολοφονική εκτέλεση του «Σάλπι», η Ελλάδα θα είχε βγει βαριά ηττημένη από το σλοβάκικο έδαφος. Τα πώς και τα γιατί αυτής της υπόθεσης, όλες οι εξηγήσεις και οι αναλύσεις για τα στραβά της Μπρατισλάβας είναι δουλειά του προπονητή και των συνεργατών του. Κι επειδή αυτή η δουλειά θα γίνει, ως συνήθως, καλά, η Εθνική έχει ήδη δημιουργήσει για τον εαυτό της την προοπτική να παρουσιαστεί τον Μάρτιο στη Ζένιτσα έτοιμη να επιβεβαιώσει αυτό που καταλάβαμε την περασμένη Παρασκευή στο Καραϊσκάκη, ότι είναι πιο ώριμη, πιο έμπειρη, πιο δουλεμένη, καλύτερη ομάδα από αυτή της Βοσνίας. Αν δεν το πετύχει αυτό, δεν θα έχει δικαίωμα, λογικά, να τα βάλει με την τύχη της, παρά μόνο με το κακό της το κεφάλι. Δεν θα ‘ναι κάθε βράδυ της Αγίας Μπρατισλάβας.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου