Οχιά ...Δημούτσουνη ο Αναστό!!

Κάποτε φόρτωνε το σακάκι μπαταρίες, μην τυχόν και τον πάρει τηλέφωνο ο πρόεδρας για να αναλάβει τον Ολυμπιακό και τον προδώσει το κινητό του! Αλήθεια είναι αυτό. Γεγονός!

Ο πρώην «Μουστάκιας» και πάντα ...Αναστό, από το ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας είχε αυτό το όνειρο. Να δουλέψει στον Ολυμπιακό, να δοξαστεί στο «Καραϊσκάκη». Τέτοια «δόξα», βέβαια, σαν αυτή που έζησε στο ίδιο γήπεδο ως προπονητής του Ατρόμητου, δεν θα μπορούσε να τη φανταστεί. Γράφει ο Μίλτος +
Ο Αναστό, τα χρόνια που ο Σωκράτης άλλαζε τους προπονητές σαν τα πουκάμισα και ...απειλούσε πως θα πάρει το πρωτάθλημα με τον κηπουρό του, περίμενε -διόλου υπομονετικά- την ευκαιρία του. Έπινε το καφεδάκι του στην αγαπημένη του καφετέρια στο Κολωνάκι κι όταν έβλεπε πως κάποιος προπονητής του Ολυμπιακού μέτραγε μέρες, καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Τόσο ώστε να έχει πάνω του τουλάχιστον ακόμα δύο μπαταρίες, από εκείνες τις γκουμούτσες των πρώτων κινητών τηλεφώνων, ώστε να μη γίνει καμιά στραβή κι όταν ο πρόεδρας τον έπαιρνε τηλέφωνο για να του αναθέσει τον Ολυμπιακό, αντί για τον Αναστό, άκουγε τη φωνή της Μάγκυς Χαραλαμπίδου: «Ο συνδρομητής που καλείτε έχει πιθανότατα το τηλέφωνό του κλειστό». Δεν το είχε κλειστό, πάντα ανοικτό ήταν, αλλά αυτή η κλήση δεν έγινε...
Κι όμως, τον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια τον ανέλαβαν πολλοί και διάφοροι που ο Αναστό δεν θεωρούσε καλύτερούς του. Από τον κυρ Σταύρο τον Διαμαντόπουλο ως τον Σεγκούρα Πατσαβούρα πέρασαν προπονητές(;) που τον έκαναν να βγάζει καντήλες: Μαντζουράκης, Λεμονής, Κόλλιας, Κάτανετς, Προτάσοφ, Γκόγκιτς, Αλέφαντος. Όλοι πήραν τις ευκαιρίες τους, ο Αναστό όμως ποτέ. Κι αυτό τον τρέλαινε, γιατί πίστευε πως τη δικαιούται αυτή την ευκαιρία, γιατί είχε κάνει με επιτυχία του «αγροτικό» του, γιατί είχε ήδη δημιουργήσει ένα ενδιαφέρον βιογραφικό ως πρώτος προπονητής...
Μέχρι που η «ευκαιρία» του δόθηκε σε ακατάλληλη στιγμή. Όταν ο Ολυμπιακός της τελευταίας χρονιάς του Κόκκαλη ήταν υπό κατάρρευση. Τότε ξύπνησε ο εγωισμός του Αναστό, αρνήθηκε και ίσως να το πήρε απόφαση πως αυτή η ευκαιρία, η πραγματική ευκαιρία που ονειρευόταν κι όχι η ανάληψη μιας ομάδας υπό διάλυση, δεν θα έρθει ποτέ. Και πως η μοίρα του είναι μακριά από το λιμάνι. Τόσο μακριά, ώστε να πανηγυρίζει εκεί μόνο ως αντίπαλος...
Και μάλιστα, η ίδια μοίρα θέλει να κάνει τις «ζημιές» με όπλα ...πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού. Πέρυσι, στο 2-2 με τον ΟΦΗ, ήταν ο Μάντζιος. Φέτος, στο 2-3 με τον Ατρόμητο, ο Δημούτσος. Οχιά ...Δημούτσουνη έχει γίνει ο Αναστό κι όποτε του δίνεται η ευκαιρία, φαρμακώνει την ομάδα που αγάπησε. Όπως τον φαρμάκωσε κι αυτή τόσα χρόνια...
Μέχρι να πάρει την ευκαιρία που αισθάνεται πως δικαιούται, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...


πηγή: gazzetta.gr