Oσο ο
Βασίλης Σπανούλης καθόταν και παρακολουθούσε από τον καναπέ του το
Μουντομπάσκετ, δικαιολογημένα απών σπεύδω να προσθέσω, οι μπαταρίες του
γέμιζαν. Το μοναδικό στάνταρ του φετινού Ολυμπιακού είναι ότι στην
πορεία της σεζόν θα εκμεταλλευτεί τα αποθέματα ενέργειας με τα οποία την
ξεκίνησε ο αρχηγός του.
Δεν θυμάμαι να έχει ξαναγίνει αυτό το χθεσινό: ο Σπανούλης έπαιξε ολόκληρο το δεύτερο 20λεπτο και ολόκληρη την παράταση, σχεδόν μιάμιση ώρα συνεχόμενης δράσης και μάλιστα οργιαστικής. Οι 34 πόντοι του (σε 41:26 συμμετοχής) αποτελούν ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα. Οι 16 από αυτούς σημειώθηκαν μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου, όπως και οι 5 από τις 7 ασίστ και τα 4 από τα 6 τρίποντα και τα 2 του κλεψίματα.
Ο Σπανούλης υπέπεσε σε δύο λάθη στο εναρκτήριο πεντάλεπτο, αλλά είχε μόλις 2 στο υπόλοιπο παιχνίδι. Ο Μίλαν Τόμιτς δεν τόλμησε να τον βγάλει ούτε δευτερόλεπτο στο δεύτερο μέρος, αφού η συνήθης χρονικής στιγμή της ξεκούρασής του συνέπεσε με την αντεπίθεση της Νεπτούνας.
Η Εθνική χαντακώθηκε με την απουσία του από το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά ο Ολυμπιακός διασώθηκε από βέβαιο πνιγμό στο λιμάνι της Κλαϊπέντα. Κάτι είναι κι αυτό…
Το 3-0 είναι αφ’ενός ένα πολύτιμο θεμέλιο για την πρωτιά του Ομίλου, αφ’ετέρου στάχτη στα μάτια όσων έχουν την τάση να εθελοτυφλούν: κάτι σαν το περυσινό 10-0 ή σαν το 5-0 της Εθνικής στη Σεβίλλη, για να μείνω στο ίδιο κεφάλαιο!
Αλλά ο Ολυμπιακός του 2013-4 είχε αρχές, πλάνο, ισορροπία και σχήμα. Ο φετινός σουτάρει σε όλους σχεδόν τους αγώνες του περισσότερα τρίποντα παρά δίποντα (34 έναντι 31 χθες). Χάνει τα ριμπάουντ (43-44). Αμύνεται με τα μάτια και με προσευχές ή απλώς με φάουλ: οι Χάντερ, Ντάνστον έπαιζαν με 4 από την γ’ περίοδο κιόλας. Μοιράζει λιγότερες ασίστ από αμπάσκετες ομάδες, όπως αυτή η χθεσινή Νεπτούνας (22-25).
Δυσκολεύεται να εντάξει τους νεοσύλλεκτους παίκτες του και κόβει τα φτερά των παλαιών. Μοιάζει ακυβέρνητος σε κρίσιμες στιγμές, εκτός αν του πετύχουν τυχαίες ζαριές σαν το σχήμα με τους 4 κοντούς στη Βαλένθια. Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες υπογραμμίζει στο δικό του σχόλιο 4-5 φάσεις που αποτυπώνουν την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και την έλλειψη ικανού, έμπειρου τιμονιέρη.
Υπάρχουν κι άλλες, πολλές, όπως τα αχρείαστα φάουλ που παραχωρήθηκαν στη σέντρα (μαζί με 2 χρήσιμες για τον αντίπαλο βολές) από παίκτες που δεν κοίταζαν το ταμπλό: Πέτγουεϊ στην α’ περίοδο, Σπανούλης αργότερα στην β'.
Ή το ελλιπές διάβασμα όταν οι Λιθουανοί έβαλαν απανωτά καλάθια με πανομοιότυπο τρόπο απέναντι σε Ντάνστον, Καββαδά και άλλους.
Ή το κατεβασμένο κεφάλι του αγνώριστου Μάντζαρη, ο οποίος είχε "συντελεστή συν/πλην" μείον 15, στα 14 λεπτά της συμμετοχής του.
Ή η επίθεση που σχεδιάστηκε για να σουτάρει τρίποντο από τη γωνία ο Πέτγουεϊ (που είχε 1/7) στο 80-81, με μάρτυρα την τηλεοπτική κάμερα, λίγο πριν τη λήξη της παράτασης.
Πέρα από τις νίκες, μοναδικό κέρδος του Ολυμπιακού είναι η σκληραγώγηση που του προσφέρουν οι διαδοχικοί αμφίρροποι αγώνες. Τα θρίλερ που ήδη έχουν στα πόδια τους οι παίκτες θα αποδειχθούν χρήσιμα όταν σφίξει ο χειμώνας. Μετά τον Ιανουάριο, δεν θα βρεθούν πολλές Νεπτούνας στον δρόμο των «ερυθρόλευκων».
Το ένα θρίλερ που επιθυμούσαν διακαώς να κερδίσουν, όμως, το έχασαν πανηγυρικώς. Και για να ξορκίσουν το κακό, θυσίασαν τον πηδαλιούχο. Ελπίζω να ξέρει καλό κολύμπι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, που βρίσκεται προ των πυλών...
Δεν θυμάμαι να έχει ξαναγίνει αυτό το χθεσινό: ο Σπανούλης έπαιξε ολόκληρο το δεύτερο 20λεπτο και ολόκληρη την παράταση, σχεδόν μιάμιση ώρα συνεχόμενης δράσης και μάλιστα οργιαστικής. Οι 34 πόντοι του (σε 41:26 συμμετοχής) αποτελούν ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα. Οι 16 από αυτούς σημειώθηκαν μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου, όπως και οι 5 από τις 7 ασίστ και τα 4 από τα 6 τρίποντα και τα 2 του κλεψίματα.
Ο Σπανούλης υπέπεσε σε δύο λάθη στο εναρκτήριο πεντάλεπτο, αλλά είχε μόλις 2 στο υπόλοιπο παιχνίδι. Ο Μίλαν Τόμιτς δεν τόλμησε να τον βγάλει ούτε δευτερόλεπτο στο δεύτερο μέρος, αφού η συνήθης χρονικής στιγμή της ξεκούρασής του συνέπεσε με την αντεπίθεση της Νεπτούνας.
Η Εθνική χαντακώθηκε με την απουσία του από το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά ο Ολυμπιακός διασώθηκε από βέβαιο πνιγμό στο λιμάνι της Κλαϊπέντα. Κάτι είναι κι αυτό…
Το 3-0 είναι αφ’ενός ένα πολύτιμο θεμέλιο για την πρωτιά του Ομίλου, αφ’ετέρου στάχτη στα μάτια όσων έχουν την τάση να εθελοτυφλούν: κάτι σαν το περυσινό 10-0 ή σαν το 5-0 της Εθνικής στη Σεβίλλη, για να μείνω στο ίδιο κεφάλαιο!
Αλλά ο Ολυμπιακός του 2013-4 είχε αρχές, πλάνο, ισορροπία και σχήμα. Ο φετινός σουτάρει σε όλους σχεδόν τους αγώνες του περισσότερα τρίποντα παρά δίποντα (34 έναντι 31 χθες). Χάνει τα ριμπάουντ (43-44). Αμύνεται με τα μάτια και με προσευχές ή απλώς με φάουλ: οι Χάντερ, Ντάνστον έπαιζαν με 4 από την γ’ περίοδο κιόλας. Μοιράζει λιγότερες ασίστ από αμπάσκετες ομάδες, όπως αυτή η χθεσινή Νεπτούνας (22-25).
Δυσκολεύεται να εντάξει τους νεοσύλλεκτους παίκτες του και κόβει τα φτερά των παλαιών. Μοιάζει ακυβέρνητος σε κρίσιμες στιγμές, εκτός αν του πετύχουν τυχαίες ζαριές σαν το σχήμα με τους 4 κοντούς στη Βαλένθια. Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες υπογραμμίζει στο δικό του σχόλιο 4-5 φάσεις που αποτυπώνουν την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και την έλλειψη ικανού, έμπειρου τιμονιέρη.
Υπάρχουν κι άλλες, πολλές, όπως τα αχρείαστα φάουλ που παραχωρήθηκαν στη σέντρα (μαζί με 2 χρήσιμες για τον αντίπαλο βολές) από παίκτες που δεν κοίταζαν το ταμπλό: Πέτγουεϊ στην α’ περίοδο, Σπανούλης αργότερα στην β'.
Ή το ελλιπές διάβασμα όταν οι Λιθουανοί έβαλαν απανωτά καλάθια με πανομοιότυπο τρόπο απέναντι σε Ντάνστον, Καββαδά και άλλους.
Ή το κατεβασμένο κεφάλι του αγνώριστου Μάντζαρη, ο οποίος είχε "συντελεστή συν/πλην" μείον 15, στα 14 λεπτά της συμμετοχής του.
Ή η επίθεση που σχεδιάστηκε για να σουτάρει τρίποντο από τη γωνία ο Πέτγουεϊ (που είχε 1/7) στο 80-81, με μάρτυρα την τηλεοπτική κάμερα, λίγο πριν τη λήξη της παράτασης.
Πέρα από τις νίκες, μοναδικό κέρδος του Ολυμπιακού είναι η σκληραγώγηση που του προσφέρουν οι διαδοχικοί αμφίρροποι αγώνες. Τα θρίλερ που ήδη έχουν στα πόδια τους οι παίκτες θα αποδειχθούν χρήσιμα όταν σφίξει ο χειμώνας. Μετά τον Ιανουάριο, δεν θα βρεθούν πολλές Νεπτούνας στον δρόμο των «ερυθρόλευκων».
Το ένα θρίλερ που επιθυμούσαν διακαώς να κερδίσουν, όμως, το έχασαν πανηγυρικώς. Και για να ξορκίσουν το κακό, θυσίασαν τον πηδαλιούχο. Ελπίζω να ξέρει καλό κολύμπι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, που βρίσκεται προ των πυλών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου