FC: Να γράφει «τριφύλλι» στην ούγια!!

Από πότε το «πιστοποιητικό Παναθηναϊκοφροσύνης» έγινε το βασικό εφόδιο επαγγελματικής κατάρτισης;

Σχολιάζει ο Κώστας Βαϊμάκης για το Fight Club.

«Βροντερό όχι» από τους φίλους του Παναθηναϊκού (ή τέλος πάντων κάποιους απ’ αυτούς) στο ενδεχόμενο πρόσληψης του «επάρατου Νταμπίζα», επειδή έχει παίξει στον Ολυμπιακό. Όχι, ο Νταμπίζας δεν είναι Άντζας, δεν έχει προκαλέσει με χειρονομίες και συγκεκριμένα ενσταντανέ, δεν είναι Γεωργάτος να έχει δείξει φανέλα στους οπαδούς των πράσινων, ούτε Καστίγιο είναι ούτε κανένας άλλος που να είχε «λογαριασμούς» με την πράσινη εξέδρα.

Το βασικό του και μεγάλο μειονέκτημα, είναι ότι φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού (όπως και ο Λέτο, ο Βαμβακούλας, ο Αποστολάκης, ο Σαργκάνης και πολλοί άλλοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν και στον Παναθηναϊκό). Κι ας είναι Πρωταθλητής Ευρώπης ο Νταμπίζας κι ας αγωνίστηκε με επιτυχία στο εξωτερικό κι ας έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του στη Λάρισα κι ας είναι από τους ελάχιστους παίκτες ή πρώην παίκτες που όταν μιλάνε, ανοίγεις τ’ αυτιά σου διότι πολύ απλά ακούς ενδιαφέροντα πράγματα κι όχι κοινοτοπίες του θανατά.

Κι όλα τα παραπάνω δεν τα λέω επειδή είμαι φίλος του Νταμπίζα - ούτε που τον έχω γνωρίσει ποτέ τον άνθρωπο - ούτε διότι πιστεύω ακράδαντα ότι είναι σε θέση να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη επαγγελαμτική αποστολή χωρίς να έχει καθόλου προϋπηρεσία. Αλλά είναι άλλο πράμα να συζητάμε ποδοσφαιρικά, σχετικά με το αν μπορεί ή δεν μπορεί να τα καταφέρει, αν έχει τις γνώσεις και την «ατζέντα», αν έχει διασυνδέσεις στο εξωτερικό και «μάτι» για να βρει τους κατάλληλους παίκτες, αν μπορεί να διαπραγματευτεί συμφωνίες και να πετύχει καλύτερες τιμές κι άλλο να λέμε «να μην έρθει, επειδή έπαιξε στον Ολυμπιακό».

Αν είναι έτσι, αν το πιστοποιητικό Παναθηναϊκών φρονημάτων φτάνει και περισσεύει για όλα, αν υποδεχόμαστε με τρελή χαρά το όνομα κάθε πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού που ακούγεται (Λυμπερόπουλος, Φύσσας, Βόκολος κλπ.) μόνο και μόνο επειδή έχουν παίξει στην ομάδα κι όχι διότι ξέρουμε ή θεωρούμε ότι κάνουν για τη δουλειά, τότε βαδίζουμε όχι σε λάθος μονοπάτι, αλλά σε λάθος γεωγραφικό διαμέρισμα.

Κι αν μας κάνει ευτυχισμένους το τριφύλλι στην ούγια και μόνο αυτό, ας στελεχώσουμε ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα με «δικά μας παιδιά», αδιαφορώντας για γνώσεις, κατάρτιση, προϋπηρεσία, εμπειρία, διασυνδέσεις κλπ. Πρόεδρο, Δ.Σ., προπονητή, τεχνικό διευθυντή, γενικό αρχηγό, όλοι τους να είναι καλοί Παναθηναϊκοί, για «να πάμε μπροστά». Άλλωστε «πας μη Παναθηναϊκός, βάρβαρος». Άλλο πίσω δεν έχει να πάμε, έχουμε φτάσει όχι απλά με την πλάτη στον τοίχο (εκεί τουλάχιστον υπάρχει τοίχος πίσω σου και δεν πέφτεις), αλλά στο χείλος του γκρεμού.

πηγή: sport-fm.gr