Πρώτα
απ' όλα οφείλω -και νομίζω πως τούτο αποτελεί μέγα χρέος όλων όσοι
διακονούμε το ευγενές άθλημα της καλαθοσφαιρίσεως- να επισημάνω ότι ο
αυριανός αγώνας ανάμεσα στην ΑΕΚ και στον Πανιώνιο δεν είναι σαν τους
άλλους: δεν είναι ούτε σαν τους ενενήντα που ήδη έχουν παίξει οι
λεγάμενοι στην ιστορία της Α' Εθνικής, ούτε σαν τους επόμενους χίλιους
ενενήντα που θα παίξουν εις τους αιώνας των αιώνων!
Η "Βασίλισσα" και ο "Ιστορικός" σε νέες περιπέτειες λοιπόν: ευτυχώς πρόκειται για αγωνιστικές περιπέτειες που τους αρέσουν κι όχι για εκείνες τις οποίες έζησαν οι μεν τα τελευταία τρία χρόνια, οι δε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Aυτό το χρονικό gap πάντως δεν λογίζεται υπέρ του Πανιωνίου, διότι τούτες οι τρεις εβδομάδες κόντεψαν να τινάξουν στον αέρα και να αφανίσουν μια ιστορία 124 ετών!
Α, για να το ξεκόψω από την αρχή: επειδή έχει συμβεί στο παρελθόν, επ' ουδενί θα ήθελα να επαναληφθεί προς τούτο παρακαλώ πολύ τους αναγνώστες του κειμένου που είναι οπαδοί των δυο συλλόγων να μην εκτραπούν σε διαξιφισμούς για το ποιος είναι πιο Μικρασιάτης, πιο Ιωνας, πιο ξεριζωμένος, πιο ζημιωθείς από τους Τούρκους και πάει λέγοντας!
Επίσης θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως εάν μείνει έξω από τα (θεμιτά) σχόλια οποιαδήποτε αναφορά στη βεντέτα των δυο σωματείων, στο πόσες δόσεις... Κωτσόβολου έδωσε η ΑΕΚ στον Τσακίρη για τη μεταγραφή του Μάκου και δεν συμμαζεύεται!
"Parlons basketball" που θα 'λεγε και ο Μισέλ Πλατινί! Δόξα τω θεώ, άλλωστε, το μπάσκετ έχει και διαρκώς παράγει τόσες ιστορίες που συνδέουν ή και χωρίζουν τους δυο αντιπάλους, ώστε δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουν στο λογαριασμό τα υπόλοιπα...
Η συγκυρία είναι στ' αλήθεια συγκλονιστική και πολύ ιντριγκαδόρικη για την ΑΕΚ η οποία επιστρέφει ως γηπεδούχος (και μάλιστα στο ΟΑΚΑ, που αναδείχθηκε σε θέατρο θριάμβων της) "μετά από 42 μήνες αδιανόητης ταπείνωσης για το αξιακό μέγεθος της", όπως μου έγραψε σε ένα σημείωμα του ο Κυριάκος Χήνας. Επιστρέφει ως γηπεδούχος για έναν χορό που τον χρωστάει όχι μόνο στον εαυτό της, αλλά και στον (αθώο του αίματος), Πανιώνιο από εκείνη την αποφράδα βραδιά της 20ής Απριλίου του 2011. Τότε στην ακροτελεύτια αγωνιστική του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ επιβλήθηκε μεν του Πανιωνίου με 76-68 (προεξάρχοντος του Δήμου Ντικούδη, με 29 πόντους και 8 ριμπάουντ), αλλά υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά, καθώς την ίδια στιγμή ο Ηλυσιακός νικούσε τον Κολοσσό Ρόδου και έσωζε αυτός την παρτίδα, ισοβαθμώντας (όχι με την "Ενωση", αλλά) με τον Πανελλήνιο.
Η ΑΕΚ επιδίωξε να σωθεί μέσω της δικαστικής οδού, τότε μάλιστα εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους, αλλά το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον...
Σαράντα δυο μήνες μετά τον "θάνατο" της (στα χέρια του Αγγελου Κορωνιού, του Δήμου Ντικούδη, του Μπάμπη Καραμανλή και του τότε προπονητή του Πανιωνίου Γιώργου Μπαρτζώκα) κι αφού ως άλλος Οδυσσέας περιπλανήθηκε στην Α2, εθελουσίως στη Β΄' Εθνική και ξανά στην Α2, η ΑΕΚ είναι πάλι εδώ. Βασικά είναι ζωντανή και αποφασισμένη να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο, που συν τις άλλοις της χάλασε και τη μόστρα της μιας εκ των τριών ομάδων (μαζί με τον Παναθηναϊκό και τον Αρη), οι οποίες δεν είχαν απουσιάσει ποτέ, από το 1963, από το πρωτάθλημα της Α' Εθνικής.
Ολοκληρώθηκε αυτή η τριετής Οδύσσεια και τώρα (όπως είχε πει σε μια συνέντευξη του ο συχωρεμένος σεναριογράφος και ραδιοσχολιαστής ποδοσφαιρικών αγώνων, Νίκος Φώσκολος), η ΑΕΚ θέλει μια καινούργια Ιλιάδα από την αρχή!
Η ΑΕΚ λοιπόν επιστρέφει στην πίστα του ΟΑΚΑ, με παρτενέρ τον Πανιώνιο ο οποίος είχε τότε ως παίκτη τον νυν δικό της, Ζήση Σαρικόπουλο για να χορέψουν μαζί ένα καινούργιο τάνγκο! Στην παρούσα φάση τους συνδέει όχι μονάχα η προσδοκία της πρώτης νίκης στο εφετινό πρωτάθλημα, αλλά και η ανακούφιση των μεν για την επάνοδο στη Basket League, των δε για την in extremis (από πλευράς προθεσμιών) και against all odds (από πλευράς πιθανοτήτων) παρουσία τους σε αυτήν.
Τους συνδέουν και πολλά άλλα πράγματα, καθώς αποτελούν παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ, αστείρευτες πηγές παραγωγής και ανάδειξης διεθνών παικτών και λίκνα μιας διαφορετικής, αλλά ακραιφνούς μπασκετικής κουλτούρας. Βεβαίως η ΑΕΚ υπερτερεί θεαματικώς του Πανιωνίου σε επίπεδο λαφύρων (13 έναντι ενός, χώρια άλλες τέσσερις ευρωπαϊκές διακρίσεις), ενώ έχει και έντεκα λιγότερα χρόνια λαχτάρας από τον Πανιώνιο: ο δικός της τελευταίος τίτλος κατακτήθηκε το 2002 (μετά από 32 "πέτρινα χρόνια" στο πρωτάθλημα), ενώ το ρολόι στη Νέα Σμύρνη έχει σταματήσει από το 1991, στο ΣΕΦ και πάνω στον τάφο του Αντρέα Βαρίκα.
Ο Βαρίκας έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 1990, ενώ η ΑΕΚ (η οποία τον Αύγουστο του 2007 είχε χάσει τον θρυλικό έφορο της, Δημοσθένη Πασχαλίδη) επιστρέφει στα σαλόνια για να εκπληρώσει και το οφειλόμενο χρέος της στον Γιώργο Αμερικάνο, η φανέλα (με το Νο 1)) του οποίου θα αναρτηθεί οσονούπω σε κάποιο σημείο του ΟΑΚΑ. Κάπου, όπου δεν θα μπλέκεται με τα λάβαρα του (ομόσταβλου της) Παναθηναϊκού, αφού όπως και η ποδοσφαιρική αδερφή της δεν έχει καταφέρει να βρει μια μόνιμη δική της στέγη και γυρίζει από 'δω κι από 'κει σαν τη ζητιάνα...
Μιας και το 'φερε η κουβέντα στο ποδόσφαιρο, η σημερινή "σκυταλοδρομία" είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τους ΑΕΚτζήδες που απλώς θα περπατήσουν λίγα μέτρα από το κλειστό προς το ανοικτό γήπεδο του ΟΑΚΑ για να παρακολουθήσουν πρώτα τον αγώνα μπάσκετ με τον Πανιώνιο (15:00) και εν συνεχεία εκείνον με τον Απόλλωνα Σμύρνης (18:00).
Η, εάν βαριούνται να μείνουν τόσες ώρες στο γήπεδο, ας βολευτούν στο σπίτι τους με τον OTE TV, που μεταδίδει στο καπάκι και τα δυο ματς!
Υπάρχει και άλλη μια ποδοσφαιρική, αλλά συνάμα και μπασκετική σύνδεση ανάμεσα στους δυο σημερινούς αντιπάλους, καθώς δυο από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία του Πανιωνίου έχουν κίτρινο φόντο: οι Νεοσμυρνιώτες στέφθηκαν Κυπελλούχοι Ελλάδος στο ποδόσφαιρο το 1979 νικώντας στον τελικό την ΑΕΚ με 3-1, ενώ δώδεκα χρόνια αργότερα κατέκτησαν το μπασκετικό τρόπαιο (με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ) έχοντας αποκλείσει στον ημιτελικό την ΑΕΚ με σκορ 85-82.
Στην πρεμιέρα της Basket League ΣΚΡΑΤΣ η ΑΕΚ στραβοπάτησε στην Αμαλιάδα κόντρα στον νεοφώτιστο Κόροιβο (80-67), ενώ ο Πανιώνιος με μια δωδεκάδα εκτάκτου ανάγκης την οποία αποτελούσαν... παιδιά του Λυκείου, γνώρισε την εντός έδρας ήττα με 92-76. Αύριο βεβαίως οι "κυανέρυρθροι" θα παρατάξουν μια κανονική ομάδα με τα ελληνικά σέα της και τα ξένα μέα της, οπότε προβλέπεται ντέρμπι!
Εδώ ήρθαμε, όπως λένε και στο σινεμά, διότι ο Πανιώνιος πηγαίνει να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ σε ένα γήπεδο που εδώ και 19 χρόνια αποτελεί σκέτο ταμπού και μια μαύρη τρύπα που ολοένα μεγαλώνει και σκοτεινιάζει! Κυριολεκτώ, διότι από το 1995, που άνοιξε και παραδόθηκε προς χρήση το ΟΑΚΑ, ο Πανιώνιος έπαιξε εκεί 44 φορές και δεν νίκησε ποτέ! Σε αυτό το γαϊτανάκι του, μετρά 29 σερί ήττες από τον Παναθηναϊκό και άλλες 15 απανωτές από την ΑΕΚ, την οποία όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να νικήσει μονάχα μια φορά: με 81-74 στις 16 Οκτωβρίου του 2004 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Γαλάτσι!
Τότε η ΑΕΚ προηγήθηκε με διαφορά 18 πόντων (55-37), αλλά η... ινδιάνικη άμυνα ζώνης του Γιώργου Καλαφατάκη και το κρεσέντο του Νίκου Οικονόμου (24 πόντοι) άλλαξαν δραματικά το σκηνικό και οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην εκπόρθηση ενός γηπέδου που φτιάχτηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, φιλοξένησε (και μάλιστα στην Ευρωλίγκα) την ΑΕΚ και έκτοτε μοιάζει ξεχασμένο από Θεό κι από ανθρώπους!
Η αμέσως προηγούμενη εκτός έδρας νίκη του Πανιωνίου επί της ΑΕΚ (με σκορ 75-72) είχε σημειωθεί στο θρυλικό γήπεδο "Γεώργιος Μόσχος" τη σεζόν 1994-95, με τρίποντο στην εκπνοή από τον νυν Υπουργό Δημοσίας Τάξεως, Βασίλη Κικίλια, που αποτελεί έναν από τους πολλούς συνδετικούς κρίκους των δυο ομάδων!
Συνολικά στους τελευταίους 22 αγώνες στην έδρα της, η ΑΕΚ έχει να επιδείξει 21 νίκες επί του Πανιωνίου, ο προπονητής του οποίου επίσης έχει δυσάρεστες αναμνήσεις από την "Ενωση": στον μοναδικό αγώνα που είχε κοουτσάρει από την άκρη του πάγκου (προτού αποφασίσει να κάνει σόλο καριέρα) ο Θανάσης Παπαχατζής είχε αντιμετωπίσει την ΑΕΚ ως προπονητής μιας βραδιάς στον Παναθηναϊκό, γνωρίζοντας την ήττα με 72-63: πρόκειται για τον μικρό τελικό στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Ελλάδος, στις 13 Απριλίου του 1997, όταν είχε αντικαταστήσει τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ο οποίος αποχώρησε το προηγούμενο βράδυ, μετά την ήττα (στον ημιτελικό) από τον Απόλλωνα Πατρών.
Το τζάμπολ του σημερινού αγώνα βρίσκει αντιμέτωπους δυο προπονητές που βουτάνε στα βαθιά, αλλά έχουν προλάβει να εφοδιαστούν με... μπρατσάκια! Τόσο ο 45άχρονος Παπαχατζής, όσο και ο 38άχρονος Ζιάγκος έχουν μακρά θητεία στους πάγκους, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Ο Παπαχατζής (γιος του αείμνηστου ευπατρίδη του Περιστερίου και της Επιτροπής Εθνικών ομάδων της ΕΟΚ Δημήτρη Παπαχατζή) που ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε στο περιβάλλον του Ντιν Σμιθ, του Μπόμπι Νάιτ, του (μέντορα του) Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, του Λευτέρη Σούμποτιτς και του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, έχει πίσω του μια καριέρα είκοσι ετών, συμπεριλαμβανομένης και της θητείας του στην ΑΕΚ και μάλιστα δυο φορές: τη σεζόν 2005-06, στο πλευρό του Λευτέρη Κακιούση και τη σεζόν 2010-11 δίπλα στον Μηνά Γκέκο!
Ολα αυτά τα χρόνια ο Ζιάγκος δεν έφυγε ποτέ από την ΑΕΚ, εξ ου και η υπόμνηση του στη δήλωση της 6ης του περασμένου Αυγούστου, ότι "αποχωρώ απ την ομάδα με έναν απολογισμό 18 χρόνων τιμής και περηφάνιας"! Ο νυν προπονητής της Ενωσης πέρασε από την τεχνική ηγεσία όλων των τμημάτων υποδομής, ενώ το 2008 πήρε προαγωγή στην ομάδα των ανδρών και διετέλεσε συνεργάτης του Κώστα Φλεβαράκη, του Αργύρη Πεδουλάκη και του Μηνά Γκέκου, μάλιστα στον επίλογο της σεζόν 2009-10 και στην αρχή της επόμενης (που απέβη και η μοιραία) καθόταν δίπλα στον Παπαχατζή!
Ως υπηρεσιακός προπονητής, στην αλλαγή σκυτάλης ανάμεσα στον Φλεβαράκη και στον Πεδουλάκη, ο Ζιάγκος κοουτσάρησε την ΑΕΚ στις 9 Ιανουαρίου του 2010 στον πρωταθλήματος στην Πυλαία (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 77-69), ενώ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία το 2012, όταν η "Ενωση" εθελουσίως υποβιβάστηκε από την Α2 στη Β' Εθνική κι αφού προηγουμένως είχαν παρελάσει από τον πάγκο της μέσα σε μία σεζόν (μετά τον Αγγελο Κορωνιό) ο Κώστας Οικονομάκης, ο Δημήτρης Λιόγας, ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο Νίκος Καραγιάννης και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος! Από τότε μέχρι σήμερα έχει σημειώσει 45 νίκες-8 ήττες σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες και απόψε τόσο αυτός, όσο και ο Παπαχατζής θέλουν να δουν πως είναι η αίσθηση του ροζ φύλλου αγώνα!
Η "Βασίλισσα" και ο "Ιστορικός" σε νέες περιπέτειες λοιπόν: ευτυχώς πρόκειται για αγωνιστικές περιπέτειες που τους αρέσουν κι όχι για εκείνες τις οποίες έζησαν οι μεν τα τελευταία τρία χρόνια, οι δε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Aυτό το χρονικό gap πάντως δεν λογίζεται υπέρ του Πανιωνίου, διότι τούτες οι τρεις εβδομάδες κόντεψαν να τινάξουν στον αέρα και να αφανίσουν μια ιστορία 124 ετών!
Α, για να το ξεκόψω από την αρχή: επειδή έχει συμβεί στο παρελθόν, επ' ουδενί θα ήθελα να επαναληφθεί προς τούτο παρακαλώ πολύ τους αναγνώστες του κειμένου που είναι οπαδοί των δυο συλλόγων να μην εκτραπούν σε διαξιφισμούς για το ποιος είναι πιο Μικρασιάτης, πιο Ιωνας, πιο ξεριζωμένος, πιο ζημιωθείς από τους Τούρκους και πάει λέγοντας!
Επίσης θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως εάν μείνει έξω από τα (θεμιτά) σχόλια οποιαδήποτε αναφορά στη βεντέτα των δυο σωματείων, στο πόσες δόσεις... Κωτσόβολου έδωσε η ΑΕΚ στον Τσακίρη για τη μεταγραφή του Μάκου και δεν συμμαζεύεται!
"Parlons basketball" που θα 'λεγε και ο Μισέλ Πλατινί! Δόξα τω θεώ, άλλωστε, το μπάσκετ έχει και διαρκώς παράγει τόσες ιστορίες που συνδέουν ή και χωρίζουν τους δυο αντιπάλους, ώστε δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουν στο λογαριασμό τα υπόλοιπα...
Η συγκυρία είναι στ' αλήθεια συγκλονιστική και πολύ ιντριγκαδόρικη για την ΑΕΚ η οποία επιστρέφει ως γηπεδούχος (και μάλιστα στο ΟΑΚΑ, που αναδείχθηκε σε θέατρο θριάμβων της) "μετά από 42 μήνες αδιανόητης ταπείνωσης για το αξιακό μέγεθος της", όπως μου έγραψε σε ένα σημείωμα του ο Κυριάκος Χήνας. Επιστρέφει ως γηπεδούχος για έναν χορό που τον χρωστάει όχι μόνο στον εαυτό της, αλλά και στον (αθώο του αίματος), Πανιώνιο από εκείνη την αποφράδα βραδιά της 20ής Απριλίου του 2011. Τότε στην ακροτελεύτια αγωνιστική του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ επιβλήθηκε μεν του Πανιωνίου με 76-68 (προεξάρχοντος του Δήμου Ντικούδη, με 29 πόντους και 8 ριμπάουντ), αλλά υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά, καθώς την ίδια στιγμή ο Ηλυσιακός νικούσε τον Κολοσσό Ρόδου και έσωζε αυτός την παρτίδα, ισοβαθμώντας (όχι με την "Ενωση", αλλά) με τον Πανελλήνιο.
Η ΑΕΚ επιδίωξε να σωθεί μέσω της δικαστικής οδού, τότε μάλιστα εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους, αλλά το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον...
Σαράντα δυο μήνες μετά τον "θάνατο" της (στα χέρια του Αγγελου Κορωνιού, του Δήμου Ντικούδη, του Μπάμπη Καραμανλή και του τότε προπονητή του Πανιωνίου Γιώργου Μπαρτζώκα) κι αφού ως άλλος Οδυσσέας περιπλανήθηκε στην Α2, εθελουσίως στη Β΄' Εθνική και ξανά στην Α2, η ΑΕΚ είναι πάλι εδώ. Βασικά είναι ζωντανή και αποφασισμένη να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο, που συν τις άλλοις της χάλασε και τη μόστρα της μιας εκ των τριών ομάδων (μαζί με τον Παναθηναϊκό και τον Αρη), οι οποίες δεν είχαν απουσιάσει ποτέ, από το 1963, από το πρωτάθλημα της Α' Εθνικής.
Ολοκληρώθηκε αυτή η τριετής Οδύσσεια και τώρα (όπως είχε πει σε μια συνέντευξη του ο συχωρεμένος σεναριογράφος και ραδιοσχολιαστής ποδοσφαιρικών αγώνων, Νίκος Φώσκολος), η ΑΕΚ θέλει μια καινούργια Ιλιάδα από την αρχή!
Η ΑΕΚ λοιπόν επιστρέφει στην πίστα του ΟΑΚΑ, με παρτενέρ τον Πανιώνιο ο οποίος είχε τότε ως παίκτη τον νυν δικό της, Ζήση Σαρικόπουλο για να χορέψουν μαζί ένα καινούργιο τάνγκο! Στην παρούσα φάση τους συνδέει όχι μονάχα η προσδοκία της πρώτης νίκης στο εφετινό πρωτάθλημα, αλλά και η ανακούφιση των μεν για την επάνοδο στη Basket League, των δε για την in extremis (από πλευράς προθεσμιών) και against all odds (από πλευράς πιθανοτήτων) παρουσία τους σε αυτήν.
Τους συνδέουν και πολλά άλλα πράγματα, καθώς αποτελούν παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ, αστείρευτες πηγές παραγωγής και ανάδειξης διεθνών παικτών και λίκνα μιας διαφορετικής, αλλά ακραιφνούς μπασκετικής κουλτούρας. Βεβαίως η ΑΕΚ υπερτερεί θεαματικώς του Πανιωνίου σε επίπεδο λαφύρων (13 έναντι ενός, χώρια άλλες τέσσερις ευρωπαϊκές διακρίσεις), ενώ έχει και έντεκα λιγότερα χρόνια λαχτάρας από τον Πανιώνιο: ο δικός της τελευταίος τίτλος κατακτήθηκε το 2002 (μετά από 32 "πέτρινα χρόνια" στο πρωτάθλημα), ενώ το ρολόι στη Νέα Σμύρνη έχει σταματήσει από το 1991, στο ΣΕΦ και πάνω στον τάφο του Αντρέα Βαρίκα.
Ο Βαρίκας έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 1990, ενώ η ΑΕΚ (η οποία τον Αύγουστο του 2007 είχε χάσει τον θρυλικό έφορο της, Δημοσθένη Πασχαλίδη) επιστρέφει στα σαλόνια για να εκπληρώσει και το οφειλόμενο χρέος της στον Γιώργο Αμερικάνο, η φανέλα (με το Νο 1)) του οποίου θα αναρτηθεί οσονούπω σε κάποιο σημείο του ΟΑΚΑ. Κάπου, όπου δεν θα μπλέκεται με τα λάβαρα του (ομόσταβλου της) Παναθηναϊκού, αφού όπως και η ποδοσφαιρική αδερφή της δεν έχει καταφέρει να βρει μια μόνιμη δική της στέγη και γυρίζει από 'δω κι από 'κει σαν τη ζητιάνα...
Μιας και το 'φερε η κουβέντα στο ποδόσφαιρο, η σημερινή "σκυταλοδρομία" είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τους ΑΕΚτζήδες που απλώς θα περπατήσουν λίγα μέτρα από το κλειστό προς το ανοικτό γήπεδο του ΟΑΚΑ για να παρακολουθήσουν πρώτα τον αγώνα μπάσκετ με τον Πανιώνιο (15:00) και εν συνεχεία εκείνον με τον Απόλλωνα Σμύρνης (18:00).
Η, εάν βαριούνται να μείνουν τόσες ώρες στο γήπεδο, ας βολευτούν στο σπίτι τους με τον OTE TV, που μεταδίδει στο καπάκι και τα δυο ματς!
Υπάρχει και άλλη μια ποδοσφαιρική, αλλά συνάμα και μπασκετική σύνδεση ανάμεσα στους δυο σημερινούς αντιπάλους, καθώς δυο από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία του Πανιωνίου έχουν κίτρινο φόντο: οι Νεοσμυρνιώτες στέφθηκαν Κυπελλούχοι Ελλάδος στο ποδόσφαιρο το 1979 νικώντας στον τελικό την ΑΕΚ με 3-1, ενώ δώδεκα χρόνια αργότερα κατέκτησαν το μπασκετικό τρόπαιο (με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ) έχοντας αποκλείσει στον ημιτελικό την ΑΕΚ με σκορ 85-82.
Στην πρεμιέρα της Basket League ΣΚΡΑΤΣ η ΑΕΚ στραβοπάτησε στην Αμαλιάδα κόντρα στον νεοφώτιστο Κόροιβο (80-67), ενώ ο Πανιώνιος με μια δωδεκάδα εκτάκτου ανάγκης την οποία αποτελούσαν... παιδιά του Λυκείου, γνώρισε την εντός έδρας ήττα με 92-76. Αύριο βεβαίως οι "κυανέρυρθροι" θα παρατάξουν μια κανονική ομάδα με τα ελληνικά σέα της και τα ξένα μέα της, οπότε προβλέπεται ντέρμπι!
Εδώ ήρθαμε, όπως λένε και στο σινεμά, διότι ο Πανιώνιος πηγαίνει να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ σε ένα γήπεδο που εδώ και 19 χρόνια αποτελεί σκέτο ταμπού και μια μαύρη τρύπα που ολοένα μεγαλώνει και σκοτεινιάζει! Κυριολεκτώ, διότι από το 1995, που άνοιξε και παραδόθηκε προς χρήση το ΟΑΚΑ, ο Πανιώνιος έπαιξε εκεί 44 φορές και δεν νίκησε ποτέ! Σε αυτό το γαϊτανάκι του, μετρά 29 σερί ήττες από τον Παναθηναϊκό και άλλες 15 απανωτές από την ΑΕΚ, την οποία όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να νικήσει μονάχα μια φορά: με 81-74 στις 16 Οκτωβρίου του 2004 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Γαλάτσι!
Τότε η ΑΕΚ προηγήθηκε με διαφορά 18 πόντων (55-37), αλλά η... ινδιάνικη άμυνα ζώνης του Γιώργου Καλαφατάκη και το κρεσέντο του Νίκου Οικονόμου (24 πόντοι) άλλαξαν δραματικά το σκηνικό και οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην εκπόρθηση ενός γηπέδου που φτιάχτηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, φιλοξένησε (και μάλιστα στην Ευρωλίγκα) την ΑΕΚ και έκτοτε μοιάζει ξεχασμένο από Θεό κι από ανθρώπους!
Η αμέσως προηγούμενη εκτός έδρας νίκη του Πανιωνίου επί της ΑΕΚ (με σκορ 75-72) είχε σημειωθεί στο θρυλικό γήπεδο "Γεώργιος Μόσχος" τη σεζόν 1994-95, με τρίποντο στην εκπνοή από τον νυν Υπουργό Δημοσίας Τάξεως, Βασίλη Κικίλια, που αποτελεί έναν από τους πολλούς συνδετικούς κρίκους των δυο ομάδων!
Συνολικά στους τελευταίους 22 αγώνες στην έδρα της, η ΑΕΚ έχει να επιδείξει 21 νίκες επί του Πανιωνίου, ο προπονητής του οποίου επίσης έχει δυσάρεστες αναμνήσεις από την "Ενωση": στον μοναδικό αγώνα που είχε κοουτσάρει από την άκρη του πάγκου (προτού αποφασίσει να κάνει σόλο καριέρα) ο Θανάσης Παπαχατζής είχε αντιμετωπίσει την ΑΕΚ ως προπονητής μιας βραδιάς στον Παναθηναϊκό, γνωρίζοντας την ήττα με 72-63: πρόκειται για τον μικρό τελικό στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Ελλάδος, στις 13 Απριλίου του 1997, όταν είχε αντικαταστήσει τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ο οποίος αποχώρησε το προηγούμενο βράδυ, μετά την ήττα (στον ημιτελικό) από τον Απόλλωνα Πατρών.
Το τζάμπολ του σημερινού αγώνα βρίσκει αντιμέτωπους δυο προπονητές που βουτάνε στα βαθιά, αλλά έχουν προλάβει να εφοδιαστούν με... μπρατσάκια! Τόσο ο 45άχρονος Παπαχατζής, όσο και ο 38άχρονος Ζιάγκος έχουν μακρά θητεία στους πάγκους, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Ο Παπαχατζής (γιος του αείμνηστου ευπατρίδη του Περιστερίου και της Επιτροπής Εθνικών ομάδων της ΕΟΚ Δημήτρη Παπαχατζή) που ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε στο περιβάλλον του Ντιν Σμιθ, του Μπόμπι Νάιτ, του (μέντορα του) Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, του Λευτέρη Σούμποτιτς και του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, έχει πίσω του μια καριέρα είκοσι ετών, συμπεριλαμβανομένης και της θητείας του στην ΑΕΚ και μάλιστα δυο φορές: τη σεζόν 2005-06, στο πλευρό του Λευτέρη Κακιούση και τη σεζόν 2010-11 δίπλα στον Μηνά Γκέκο!
Ολα αυτά τα χρόνια ο Ζιάγκος δεν έφυγε ποτέ από την ΑΕΚ, εξ ου και η υπόμνηση του στη δήλωση της 6ης του περασμένου Αυγούστου, ότι "αποχωρώ απ την ομάδα με έναν απολογισμό 18 χρόνων τιμής και περηφάνιας"! Ο νυν προπονητής της Ενωσης πέρασε από την τεχνική ηγεσία όλων των τμημάτων υποδομής, ενώ το 2008 πήρε προαγωγή στην ομάδα των ανδρών και διετέλεσε συνεργάτης του Κώστα Φλεβαράκη, του Αργύρη Πεδουλάκη και του Μηνά Γκέκου, μάλιστα στον επίλογο της σεζόν 2009-10 και στην αρχή της επόμενης (που απέβη και η μοιραία) καθόταν δίπλα στον Παπαχατζή!
Ως υπηρεσιακός προπονητής, στην αλλαγή σκυτάλης ανάμεσα στον Φλεβαράκη και στον Πεδουλάκη, ο Ζιάγκος κοουτσάρησε την ΑΕΚ στις 9 Ιανουαρίου του 2010 στον πρωταθλήματος στην Πυλαία (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 77-69), ενώ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία το 2012, όταν η "Ενωση" εθελουσίως υποβιβάστηκε από την Α2 στη Β' Εθνική κι αφού προηγουμένως είχαν παρελάσει από τον πάγκο της μέσα σε μία σεζόν (μετά τον Αγγελο Κορωνιό) ο Κώστας Οικονομάκης, ο Δημήτρης Λιόγας, ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο Νίκος Καραγιάννης και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος! Από τότε μέχρι σήμερα έχει σημειώσει 45 νίκες-8 ήττες σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες και απόψε τόσο αυτός, όσο και ο Παπαχατζής θέλουν να δουν πως είναι η αίσθηση του ροζ φύλλου αγώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου