Ανεξάρτητα με τις τακτικές επιλογές του Πορτογάλου, ο Παναθηναϊκός δεν
θα κέρδιζε το παιχνίδι οποιαδήποτε επιλογή και αν έκανε ο Φερέιρα. Το
μεγάλο πρόβλημα που παρουσιάζουν οι πράσινοι δεν είναι τόσο η ποιότητα
των μεσοεπιθετικών γραμμών όσο η έλλειψη κινήτρου, πάθους και
ψυχολογίας.
Ο Μίλανιτς ακολούθησε την κοινή ποδοσφαιρική λογική. Προσέγγισε συντηρητικά το ματς, εκμεταλλεύτηκε τον παράγοντα έδρα και αξιοποίησε τα επί μέρους πλεονεκτήματα που είχε η ομάδα του απέναντι στους πράσινους, θριαμβεύοντας με 3-0 με μια ομάδα που δεν έχει να δείξει τίποτα το σπουδαίο ποδοσφαιρικά. Είναι αλήθεια όμως ότι η Μάριμπορ σεβάστηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο του άξιζε, αφού αν ο Μίλανιτς αποφάσιζε να πιέσει ακόμα πιο ψηλά τον ΠΑΟ, πιθανότατα ο δείκτης του σκορ να είχε πολύ δυσάρεστη “απόχρωση” για τον Παναθηναϊκό.
Η προσέγγιση Μίλανιτς.
Το 4-2-3-1 του κόουτς των Σλοβένων είχε τα απολύτως τυπικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη διάταξη. Τοποθέτησε δύο 6αρια στον αγωνιστικό χώρο, προσπάθησε να κάνει κατοχή μπάλας και επεδίωξε να διατηρήσει το τέμπο του ματς σε χαμηλό επίπεδο ώστε να μπορέσει να υπερκεράσει το –θεωρητικά- συγκριτικό μειονέκτημα ποιότητας της ομάδας του έναντι των πρασίνων. Η τακτική που επέλεξε ο Μίλανιτς στόχευε κυρίως στην ορθότητα της αμυντικής του λειτουργίας αλλά η κακή εμφάνιση των πρασίνων έκανε τη βραδιά του κόουτς της Μάριμπορ πολύ πιο εύκολη απ’ ότι και ο ίδιος θα περίμενε. Το πλάνο του Μίλανιτς περιελάμβανε επιπλέον:
Μειωμένες αναπτύξεις των ακραίων αμυντικών
Τοποθέτηση του Μπέριτς σε ρόλο target man
Αυξημένες ατομικές πρωτοβουλίες στους δύο ακραίους μέσους της ομάδας
Γρήγορες επιστροφές της ομάδας και αυξημένη συγκέντρωση στην αμυντική λειτουργία
Πολυσύνθετο τακτικό ρόλο στον Τάβαρεζ
Η αρχική προσέγγιση του Μίλανιτς αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την μειωμένη απόδοση που παρουσίασαν οι πράσινοι. Ο κόουτς της Μάριμπορ φοβήθηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο τελικά έπρεπε. Ο Μίλανιτς προσπάθησε να ανακόψει την επιθετικότητα που περίμενε από τους πράσινους, οι οποίοι όμως δεν έκαναν τίποτα στον αγωνιστικό χώρο που να πιστοποιούσε την ανωτερότητά τους. Η απόδοση του συνόλου του Φερέιρα έκανε την ομάδα της Σλοβενίας να “ξεθαρρέψει” από νωρίς και να πιέσει τους πράσινους μην επιτρέποντας τους να κυκλοφορήσουν τη μπάλα από τον άξονα και προς την περιοχή του Χαντάνοβιτς.
Το 4-6-0 του Φερέιρα
Ο κόουτς του ΠΑΟ αποφάσισε να τοποθετήσει μια διάταξη χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό, με τον Λάζο να πατάει πιο μπροστά από τους 5 χαφ που βρίσκονταν πίσω του. Ο Φερέιρα προσπάθησε να μειώσει της αποστάσεις των χαφ του με σκοπό να αυξήσει την ποιότητα της κυκλοφορίας. Το βασικό πρόβλημα που προέκυψε για τον ΠΑΟ όμως είχε να κάνει με τα τρεξίματα της ομάδας όταν αυτή δεν έκανε κατοχή μπάλας. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν βγήκαν ποτέ πρώτοι στη μπάλα και δεν πήραν ποτέ στο γήπεδο την πρώτη κεφαλιά – βασικός παράγοντας στη διαμόρφωση της επιθετικότητας μια ομάδας- με αποτέλεσμα να αναλωθούν πολλές φορές σε αποτυχημένες ατομικές ενέργειες.
Στο αρχικό πλάνο του Φερέιρα (που τηρήθηκε μέχρι το 20ό λεπτό) ο Κατσουράνης τοποθετήθηκε πίσω από τον Λάζαρο και ο Κουίνσι στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής. Σκοπός του παραπάνω ήταν η ορθολογική κάθετη ενίσχυση του passing game της ομάδας. Με τους Ζέκα και Βιτόλο πίσω του ο Κατσουράνης μπορούσε και τροφοδοτούσε αποδεκτά την επίθεση της ομάδας του και ο Ζέκα μπορούσε να προσφέρει στην ομάδα με βάση τα φυσικά του προσόντα. Το γενικότερο πλάνο του Φερέιρα περιελάμβανε –σε θεωρητικό επίπεδο- ανάπτυξη σε χαμηλό τέμπο από τον άξονα και ανάθεση των πλευρών σχεδόν αποκλειστικά στους δύο μπακ.
Επιπλέον, με την παραπάνω προσέγγιση αποκρύφτηκε επιμελώς το μειονέκτημα του Κατσούρ στο μαρκάρισμα αλλά το δεξί άκρο της άμυνας έμοιαζε εκτεθειμένο αφού ο Κουίνσι δεν είχε ποτέ επιστροφές και άφηνε πολλές φορές τον Βύντρα μόνο του να παίζει με δύο παίκτες.
Η γενικότερη στατιστική εικόνα των δύο ομάδων επιβεβαιώνει την ανωτερότητα της Μάριμπορ
Οι εσωτερικές αλλαγές του 20λέπτου
Ο Φερέιρα διέγνωσε το παραπάνω, πέρασε τον Ζέκα δεξιά και τοποθέτησε τον Κουίνσι δίπλα στον Χριστοδουλόπουλο, με αποτέλεσμα να οπισθοχωρήσει ο Κατσουράνης δίπλα στον Βιτόλο. Η παραπάνω επιλογή του Φερέιρα ήταν και αυτή που έβγαλε και τα περισσότερα προβλήματα μέσα στο παιχνίδι για τον ΠΑΟ. Οι βοήθειες που επιζητούσε ο Πορτογάλος στον Βύντρα βγήκαν και οι πράσινοι σταμάτησαν να κινδυνεύουν από τις πλευρές. Η ταυτόχρονη παρουσία των Κουίνσι και Κατσουράνη στον άξονα, αποσυντόνισε εντελώς τον ΠΑΟ που έχασε όλα τα τρεξίματα του στη μεσαία γραμμή και δεν μπόρεσε σε καμία χρονική στιγμή του ματς να “πάρει το κέντρο”. Οι περισσότερες προσωπικές μονομαχίες χάθηκαν και οι παίκτες του ΠΑΟ έβγαιναν συνεχώς δεύτεροι στη μπάλα.
Επιπλέον, οι χώροι στο κέντρο άνοιξαν εντελώς, οι αποστάσεις των πρασίνων αυξήθηκαν και η διπλή ζώνη άμυνας 8 παικτών έξω από τη περιοχή του Καρνέζη δεν επαρκούσε για την ορθότητα της αμυντικής λειτουργία αφού ούτε ο Κατσουράνης ούτε ο –πολύ περισσότερο- ο Κουίνσι δεν ανταπεξήλθαν (αμυντικά) στις απατήσεις του ματς.
Συμπέρασμα
Ο Μίλανιτς σεβάστηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο απαιτούσε το παιχνίδι. Παρόλα αυτά μπόρεσε να κερδίσει με ευκολία ένα ματς που ουσιαστικά ήταν και αυτό που έβγαλε τους πράσινους εκτός συνέχειας Europa League και έβαλε τους Σλοβένους για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Εκ του αποτελέσματος η επιλογές του Πορτογάλου κρίνονται λανθασμένες. Ο Φερέιρα ψάχνει να βρει τον πιο σωστό τρόπο που θα τροφοδοτήσει την επιθετική του γραμμή αλλά η μειωμένη ποιότητα της ομάδας σε συγκεκριμένες θέσεις αναγκάζουν τον Πορτογάλο να υποπίπτει σε συνεχή τακτικά λάθη, όπως αυτό της τριπλής εσωτερικής αλλαγής του 20λέπτου που ξεκούρδισε εντελώς την ομάδα . Η στήριξη στον κόουτς και την ομάδα είναι το πιο σημαντικό σκεπτικό αυτή τη στιγμή αφού μια αλλαγή προπονητή θα είχε μόνο αρνητικά αποτελέσματα –μακροχρόνια- για την ομάδα.
Πηγή: overlap.gr
Ο Μίλανιτς ακολούθησε την κοινή ποδοσφαιρική λογική. Προσέγγισε συντηρητικά το ματς, εκμεταλλεύτηκε τον παράγοντα έδρα και αξιοποίησε τα επί μέρους πλεονεκτήματα που είχε η ομάδα του απέναντι στους πράσινους, θριαμβεύοντας με 3-0 με μια ομάδα που δεν έχει να δείξει τίποτα το σπουδαίο ποδοσφαιρικά. Είναι αλήθεια όμως ότι η Μάριμπορ σεβάστηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο του άξιζε, αφού αν ο Μίλανιτς αποφάσιζε να πιέσει ακόμα πιο ψηλά τον ΠΑΟ, πιθανότατα ο δείκτης του σκορ να είχε πολύ δυσάρεστη “απόχρωση” για τον Παναθηναϊκό.
Η προσέγγιση Μίλανιτς.
Το 4-2-3-1 του κόουτς των Σλοβένων είχε τα απολύτως τυπικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη διάταξη. Τοποθέτησε δύο 6αρια στον αγωνιστικό χώρο, προσπάθησε να κάνει κατοχή μπάλας και επεδίωξε να διατηρήσει το τέμπο του ματς σε χαμηλό επίπεδο ώστε να μπορέσει να υπερκεράσει το –θεωρητικά- συγκριτικό μειονέκτημα ποιότητας της ομάδας του έναντι των πρασίνων. Η τακτική που επέλεξε ο Μίλανιτς στόχευε κυρίως στην ορθότητα της αμυντικής του λειτουργίας αλλά η κακή εμφάνιση των πρασίνων έκανε τη βραδιά του κόουτς της Μάριμπορ πολύ πιο εύκολη απ’ ότι και ο ίδιος θα περίμενε. Το πλάνο του Μίλανιτς περιελάμβανε επιπλέον:
Μειωμένες αναπτύξεις των ακραίων αμυντικών
Τοποθέτηση του Μπέριτς σε ρόλο target man
Αυξημένες ατομικές πρωτοβουλίες στους δύο ακραίους μέσους της ομάδας
Γρήγορες επιστροφές της ομάδας και αυξημένη συγκέντρωση στην αμυντική λειτουργία
Πολυσύνθετο τακτικό ρόλο στον Τάβαρεζ
Η αρχική προσέγγιση του Μίλανιτς αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την μειωμένη απόδοση που παρουσίασαν οι πράσινοι. Ο κόουτς της Μάριμπορ φοβήθηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο τελικά έπρεπε. Ο Μίλανιτς προσπάθησε να ανακόψει την επιθετικότητα που περίμενε από τους πράσινους, οι οποίοι όμως δεν έκαναν τίποτα στον αγωνιστικό χώρο που να πιστοποιούσε την ανωτερότητά τους. Η απόδοση του συνόλου του Φερέιρα έκανε την ομάδα της Σλοβενίας να “ξεθαρρέψει” από νωρίς και να πιέσει τους πράσινους μην επιτρέποντας τους να κυκλοφορήσουν τη μπάλα από τον άξονα και προς την περιοχή του Χαντάνοβιτς.
Το 4-6-0 του Φερέιρα
Ο κόουτς του ΠΑΟ αποφάσισε να τοποθετήσει μια διάταξη χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό, με τον Λάζο να πατάει πιο μπροστά από τους 5 χαφ που βρίσκονταν πίσω του. Ο Φερέιρα προσπάθησε να μειώσει της αποστάσεις των χαφ του με σκοπό να αυξήσει την ποιότητα της κυκλοφορίας. Το βασικό πρόβλημα που προέκυψε για τον ΠΑΟ όμως είχε να κάνει με τα τρεξίματα της ομάδας όταν αυτή δεν έκανε κατοχή μπάλας. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν βγήκαν ποτέ πρώτοι στη μπάλα και δεν πήραν ποτέ στο γήπεδο την πρώτη κεφαλιά – βασικός παράγοντας στη διαμόρφωση της επιθετικότητας μια ομάδας- με αποτέλεσμα να αναλωθούν πολλές φορές σε αποτυχημένες ατομικές ενέργειες.
Στο αρχικό πλάνο του Φερέιρα (που τηρήθηκε μέχρι το 20ό λεπτό) ο Κατσουράνης τοποθετήθηκε πίσω από τον Λάζαρο και ο Κουίνσι στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής. Σκοπός του παραπάνω ήταν η ορθολογική κάθετη ενίσχυση του passing game της ομάδας. Με τους Ζέκα και Βιτόλο πίσω του ο Κατσουράνης μπορούσε και τροφοδοτούσε αποδεκτά την επίθεση της ομάδας του και ο Ζέκα μπορούσε να προσφέρει στην ομάδα με βάση τα φυσικά του προσόντα. Το γενικότερο πλάνο του Φερέιρα περιελάμβανε –σε θεωρητικό επίπεδο- ανάπτυξη σε χαμηλό τέμπο από τον άξονα και ανάθεση των πλευρών σχεδόν αποκλειστικά στους δύο μπακ.
Επιπλέον, με την παραπάνω προσέγγιση αποκρύφτηκε επιμελώς το μειονέκτημα του Κατσούρ στο μαρκάρισμα αλλά το δεξί άκρο της άμυνας έμοιαζε εκτεθειμένο αφού ο Κουίνσι δεν είχε ποτέ επιστροφές και άφηνε πολλές φορές τον Βύντρα μόνο του να παίζει με δύο παίκτες.
Η γενικότερη στατιστική εικόνα των δύο ομάδων επιβεβαιώνει την ανωτερότητα της Μάριμπορ
Οι εσωτερικές αλλαγές του 20λέπτου
Ο Φερέιρα διέγνωσε το παραπάνω, πέρασε τον Ζέκα δεξιά και τοποθέτησε τον Κουίνσι δίπλα στον Χριστοδουλόπουλο, με αποτέλεσμα να οπισθοχωρήσει ο Κατσουράνης δίπλα στον Βιτόλο. Η παραπάνω επιλογή του Φερέιρα ήταν και αυτή που έβγαλε και τα περισσότερα προβλήματα μέσα στο παιχνίδι για τον ΠΑΟ. Οι βοήθειες που επιζητούσε ο Πορτογάλος στον Βύντρα βγήκαν και οι πράσινοι σταμάτησαν να κινδυνεύουν από τις πλευρές. Η ταυτόχρονη παρουσία των Κουίνσι και Κατσουράνη στον άξονα, αποσυντόνισε εντελώς τον ΠΑΟ που έχασε όλα τα τρεξίματα του στη μεσαία γραμμή και δεν μπόρεσε σε καμία χρονική στιγμή του ματς να “πάρει το κέντρο”. Οι περισσότερες προσωπικές μονομαχίες χάθηκαν και οι παίκτες του ΠΑΟ έβγαιναν συνεχώς δεύτεροι στη μπάλα.
Επιπλέον, οι χώροι στο κέντρο άνοιξαν εντελώς, οι αποστάσεις των πρασίνων αυξήθηκαν και η διπλή ζώνη άμυνας 8 παικτών έξω από τη περιοχή του Καρνέζη δεν επαρκούσε για την ορθότητα της αμυντικής λειτουργία αφού ούτε ο Κατσουράνης ούτε ο –πολύ περισσότερο- ο Κουίνσι δεν ανταπεξήλθαν (αμυντικά) στις απατήσεις του ματς.
Συμπέρασμα
Ο Μίλανιτς σεβάστηκε τον Παναθηναϊκό περισσότερο από όσο απαιτούσε το παιχνίδι. Παρόλα αυτά μπόρεσε να κερδίσει με ευκολία ένα ματς που ουσιαστικά ήταν και αυτό που έβγαλε τους πράσινους εκτός συνέχειας Europa League και έβαλε τους Σλοβένους για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Εκ του αποτελέσματος η επιλογές του Πορτογάλου κρίνονται λανθασμένες. Ο Φερέιρα ψάχνει να βρει τον πιο σωστό τρόπο που θα τροφοδοτήσει την επιθετική του γραμμή αλλά η μειωμένη ποιότητα της ομάδας σε συγκεκριμένες θέσεις αναγκάζουν τον Πορτογάλο να υποπίπτει σε συνεχή τακτικά λάθη, όπως αυτό της τριπλής εσωτερικής αλλαγής του 20λέπτου που ξεκούρδισε εντελώς την ομάδα . Η στήριξη στον κόουτς και την ομάδα είναι το πιο σημαντικό σκεπτικό αυτή τη στιγμή αφού μια αλλαγή προπονητή θα είχε μόνο αρνητικά αποτελέσματα –μακροχρόνια- για την ομάδα.
Πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου