Ούτε η βαθμολογική θέση ούτε η αγωνιστική κατάσταση σημαίνει κάτι όταν
το αγγλικό el Classico (επιτρέψτε μου τον αφορισμό) έρχεται. Η λέξη
ντέρμπι στα αγγλικά, αφορά μόνο τοπικές κόντρες και ενώ θεωρητικά τα
ματς που μετράνε ως ντέρμπι για τη Γιουνάιντεντ είναι εκείνα με τη Σίτι
και για την Λίβερπουλ με την Εβερτον , ελάχιστοι από τους οπαδούς τους
θα αντάλλασαν μία νίκη σε αυτό το παιχνίδι με το άλλο τρίποντο.
Ακόμη και τώρα που η Σίτι είναι πρωταθλήτρια και ενοχλητική και θορυβώδης γειτόνισσα (σύμφωνα με την εκπληκτική ατάκα του Σερ Αλεξ) κανένας σώφρων οπαδός της Γιουνάιτεντ δεν τη σέβεται το ίδιο όπως τη Λίβερπουλ. Το ίδιο συμβαίνει και αντίθετα. Οσα χρόνια και να περάσουν , όποια θέση και να έχει η μία ομάδα και η άλλη, όπως τις χρονιές που κυριαρχούσε (από το 1973 έως το 1990) η Λίβερπουλ ακόμη και αν η Γιουνάιτεντ κινδύνευε να πέσει όπως το 1974 που υποβιβάστηκε , αυτό ήταν ΤΟ ματς για τους οπαδούς!
Επίσης αγωνιστικά τίποτε δεν μπορεί να εξιτάρει έναν παίκτη από την προσμονή του να αγωνιστεί σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Η Γιουνάιτεντ στη τότε που η Λίβερπουλ σάρωνε τους τίτλους και τα ευρωπαϊκά Κύπελλα, μπορεί να έχανε από την Κόβεντρι, την Σουόνσι, τη Λέστερ και τη Γουότφορντ στο «Ολντ Τράφορντ», αλλά κόντρα στους «ρεντς» μεταμορφωνόταν! Μάλιστα από τον Απρίλιο του 1982 έως τον Μάρτη του 1990 η Λίβερπουλ κατάφερε να νικήσει μόλις δύο φορές τη Γιουνάιτεντ, είτε στο Ανφιλντ είτε εκτός έδρας αν και σε αυτό το διάστημα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα!
Και η Γιουνάιτεντ παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή της την τελευταία δεκαπενταετία είδε τη Λίβερπουλ να την κερδίζει τρεις φορές στο «Θέατρο των Ονείρων» με ισάριθμα γκολ του Μέρφι συν το επιβλητικό 4-1 πρόπερσι αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ. Προσθέστε το διάστημα της τριετίας 2000-2003 που η Λίβερπουλ νίκησε σε όλες τις διοργανώσεις έξι φορές σε επτά ματς πριν συντριβεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς με 4-0 για να ..μην βγάλετε συμπέρασμα.
Το 3-1 πρόπερσι στην επιστροφή του Νταλγκλίς στους πάγκους σε τέτοια ντέρμπι με τον Κάουτ να πετυχαίνει χατ τρικ, ήταν ένα ακόμη παράδειγμα για να μην προτρέχει κανείς σε προγνωστικά, πριν από τέτοιες αναμετρήσεις.
Πέρσι βέβαια, η ιστορία Εβρά Σουάρεζ, πήρε περισσότερο χώρο στις σελίδες των εφημερίδων από τους αγώνες αυτούς καθ' εαυτούς. Είναι όμως τέτοια η προσοχή που συγκεντρώνει παγκοσμίως επάνω του το ματς , αφού μεταδίδεται σε σχεδόν 200 χώρες που απόλυτα φυσιολογικά τα απόνερα από ένα τέτοιο ατυχέστατο περιστατικό, θα έφταναν παντού!
Το μόνο που συνήθως αποκλείεται, στα ματς ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου, είναι το 0-0. Ένα αποτέλεσμα τόσο σπάνιο που το συναντάς τον Σεπτέμβρη του 2005 και πιο πριν τον Δεκέμβριο του 89 και μόνο στο «Ανφιλντ».
Η αναμέτρηση των Μανκούνιανς με τους Μερσεισάιντερς θα συγκλονίζει πάντα ακόμη και στη χειρότερη τους μέρα. Εχω δει ματς μεταξύ τους, μέσα στο γήπεδο , που σου κοβόταν η ανάσα και ξέρω πως δεν μπορείς αβασάνιστα να κάνεις προγνωστικά. Εχω δει το 4-0 υπέρ της Λίβερπουλ το 90, στη τελευταία αναμέτρηση του Νταλγκλίς με τον Φέργκιουσον στο «Ανφιλντ» πριν την παραίτηση του λίγους μήνες αργότερα, τα επικά 3-3 του 1988(όταν η Λίβερπουλ προηγήθηκε 3-1) και του 1994 (όταν η Γιουνάιτεντ είχε προηγηθεί 0-3 στο εικοσάλεπτο) καθώς και την εξαιρετική νίκη της Γιουνάιτεντ με 3-2 το 1999, με δύο αυτογκόλ από τον Κάραγκερ.
Δεν ξέρω πολλά ντέρμπι στον πλανήτη που έχουν την δυνατότητα να καθηλώνουν , ακόμη και σε μία μέτρια μέρα τους, τον κόσμο και να μην σε αφήνουν να πλήξεις λεπτό!
Είναι τα ματς για τα οποία ζεις και αναπνέεις σαν οπαδός. Δεν θέλεις να πας πίσω σπίτι αν έχεις χάσει αλλά μία νίκη σου φτιάχνει την διάθεση για μέρες.
Καλή διασκέδαση!
Πηγή: contra.gr
Ακόμη και τώρα που η Σίτι είναι πρωταθλήτρια και ενοχλητική και θορυβώδης γειτόνισσα (σύμφωνα με την εκπληκτική ατάκα του Σερ Αλεξ) κανένας σώφρων οπαδός της Γιουνάιτεντ δεν τη σέβεται το ίδιο όπως τη Λίβερπουλ. Το ίδιο συμβαίνει και αντίθετα. Οσα χρόνια και να περάσουν , όποια θέση και να έχει η μία ομάδα και η άλλη, όπως τις χρονιές που κυριαρχούσε (από το 1973 έως το 1990) η Λίβερπουλ ακόμη και αν η Γιουνάιτεντ κινδύνευε να πέσει όπως το 1974 που υποβιβάστηκε , αυτό ήταν ΤΟ ματς για τους οπαδούς!
Επίσης αγωνιστικά τίποτε δεν μπορεί να εξιτάρει έναν παίκτη από την προσμονή του να αγωνιστεί σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Η Γιουνάιτεντ στη τότε που η Λίβερπουλ σάρωνε τους τίτλους και τα ευρωπαϊκά Κύπελλα, μπορεί να έχανε από την Κόβεντρι, την Σουόνσι, τη Λέστερ και τη Γουότφορντ στο «Ολντ Τράφορντ», αλλά κόντρα στους «ρεντς» μεταμορφωνόταν! Μάλιστα από τον Απρίλιο του 1982 έως τον Μάρτη του 1990 η Λίβερπουλ κατάφερε να νικήσει μόλις δύο φορές τη Γιουνάιτεντ, είτε στο Ανφιλντ είτε εκτός έδρας αν και σε αυτό το διάστημα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα!
Και η Γιουνάιτεντ παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή της την τελευταία δεκαπενταετία είδε τη Λίβερπουλ να την κερδίζει τρεις φορές στο «Θέατρο των Ονείρων» με ισάριθμα γκολ του Μέρφι συν το επιβλητικό 4-1 πρόπερσι αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ. Προσθέστε το διάστημα της τριετίας 2000-2003 που η Λίβερπουλ νίκησε σε όλες τις διοργανώσεις έξι φορές σε επτά ματς πριν συντριβεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς με 4-0 για να ..μην βγάλετε συμπέρασμα.
Το 3-1 πρόπερσι στην επιστροφή του Νταλγκλίς στους πάγκους σε τέτοια ντέρμπι με τον Κάουτ να πετυχαίνει χατ τρικ, ήταν ένα ακόμη παράδειγμα για να μην προτρέχει κανείς σε προγνωστικά, πριν από τέτοιες αναμετρήσεις.
Πέρσι βέβαια, η ιστορία Εβρά Σουάρεζ, πήρε περισσότερο χώρο στις σελίδες των εφημερίδων από τους αγώνες αυτούς καθ' εαυτούς. Είναι όμως τέτοια η προσοχή που συγκεντρώνει παγκοσμίως επάνω του το ματς , αφού μεταδίδεται σε σχεδόν 200 χώρες που απόλυτα φυσιολογικά τα απόνερα από ένα τέτοιο ατυχέστατο περιστατικό, θα έφταναν παντού!
Το μόνο που συνήθως αποκλείεται, στα ματς ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου, είναι το 0-0. Ένα αποτέλεσμα τόσο σπάνιο που το συναντάς τον Σεπτέμβρη του 2005 και πιο πριν τον Δεκέμβριο του 89 και μόνο στο «Ανφιλντ».
Η αναμέτρηση των Μανκούνιανς με τους Μερσεισάιντερς θα συγκλονίζει πάντα ακόμη και στη χειρότερη τους μέρα. Εχω δει ματς μεταξύ τους, μέσα στο γήπεδο , που σου κοβόταν η ανάσα και ξέρω πως δεν μπορείς αβασάνιστα να κάνεις προγνωστικά. Εχω δει το 4-0 υπέρ της Λίβερπουλ το 90, στη τελευταία αναμέτρηση του Νταλγκλίς με τον Φέργκιουσον στο «Ανφιλντ» πριν την παραίτηση του λίγους μήνες αργότερα, τα επικά 3-3 του 1988(όταν η Λίβερπουλ προηγήθηκε 3-1) και του 1994 (όταν η Γιουνάιτεντ είχε προηγηθεί 0-3 στο εικοσάλεπτο) καθώς και την εξαιρετική νίκη της Γιουνάιτεντ με 3-2 το 1999, με δύο αυτογκόλ από τον Κάραγκερ.
Δεν ξέρω πολλά ντέρμπι στον πλανήτη που έχουν την δυνατότητα να καθηλώνουν , ακόμη και σε μία μέτρια μέρα τους, τον κόσμο και να μην σε αφήνουν να πλήξεις λεπτό!
Είναι τα ματς για τα οποία ζεις και αναπνέεις σαν οπαδός. Δεν θέλεις να πας πίσω σπίτι αν έχεις χάσει αλλά μία νίκη σου φτιάχνει την διάθεση για μέρες.
Καλή διασκέδαση!
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου