Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ο "Λύκος", τα λυκόπουλα και τα ασφαλή "ακρόμπαρα"!

Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για την αποθέωση επιθετικού ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού στα Πηγάδια και τα μεγάλα κέρδη για Λεβάντε και μέλλον.
Ισορροπεί τις πτέρυγες. «Γεμίζει» πληθωρικά τις πλευρές της ομάδας ο Μίτσελ, ώστε τα «ακρόμπαρα» να εγγυώνται από δω και στο εξής τις ασφαλείς ταχύτητες στην… ποδοσφαιρική άσφαλτο.
Ο Ισπανός ξεκουράζει ποδοσφαιριστές, γεμίζει με… υγιή αγωνιστική ανασφάλεια τα βασικά στελέχη, υπενθυμίζοντάς τους ότι μια τόσο απαιτητική φανέλα σαν την «ερυθρόλευκη» δεν… κουβαλιέται σπίτι, όσο εκτόπισμα και αν διαθέτει το όνομά του, ενώ παράλληλα μοιράζει ευκαιρίες, τεστάροντας θέσεις, ρόλους, ψυχικές διαθέσεις, αγωνιστική πυγμή.
Τρία από τα καινούργια πρόσωπα της 11άδας, στη μία μόλις εβδομάδα που βγάζει σύνθεση ο τεχνικός του Ολυμπιακού, ο Τάσος Παπάζογλου, ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος και ο Μπάμπης Λυκογιάννης «ποστάρουν» ακμαίο ηθικό. Με επαγγελματική ετοιμότητα και νεανική φλόγα ανταπόκρισης στην ευκαιρία που τους δίνει ο Μίτσελ, περνούν στον προθάλαμο της καθιέρωσής τους στο βασικό σχήμα. «Κατάκτηση», που παρεμπιπτόντως, θα απαιτηθεί πολλή σκληρή δουλειά ακόμα από τον Φετφατζίδη για να την επιτύχει, αλλά και επαναπροσδιορισμός ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας από συναδέλφους του – μαζί με «σταγόνες ξεκούρασης» - σαν τον Χολέβα και τον Μανωλά, οι οποίοι έμειναν εκτός αγώνα Ξάνθης.
Αποσαφηνίζω ότι δεν πρόκειται για «τιμωρία» Μίτσελ μετά τη βαριά ήττα από την Λεβάντε και παραπέμπω στο ξεκάθαρο καμπανάκι προς το ποδοσφαιρικό τμήμα, που είχε χτυπήσει ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατά την παρουσίαση του Ισπανού προπονητή: "Θα μπει τάξη στην ομάδα και κάποιοι παίκτες θα πρέπει να καταλάβουν ότι μπαίνει τέλος σε φαινόμενα αδιαφορίας"...
Τριάδα νέου αίματος
Και ξαναγυρίζω στο θετικό τεστ του «νέου αίματος» στα Πηγάδια. Ο Λύκο(ς)-γιάννης, λοιπόν, «δάγκωνε» σε ρόλο αριστερού οπισθοφύλακα, εκεί δηλαδή που αναδείχθηκε από την «ερυθρόλευκη», αλλά και την Εθνική Ομάδα Νέων, μολονότι δεν είχε ιδιαίτερη πίεση, αφού άλλωστε οι γηπεδούχοι δεν μπόρεσαν να πατήσουν περιοχή πλην μιας περίπτωσης. Ο Λυκογιάννης είχε σωστά ανεβάσματα, στηρίζοντας επιθετικά και τον Αμπντούν, χωρίς να το… ξεφτιλίζει με το επιθετικό πνεύμα και να ξεχνιέται.
Εξαιρετική εμφάνιση και από τα άλλα δύο «λυκόπουλα»: Ο Παπάζογλου ανταποκρίνεται απόλυτα στην πρόθεση του Μίτσελ να τον κάνει «αντί-Τοροσίδη» (τον βάζει εκεί σε δύο σερί ματς πρωταθλήματος αν και ενδιάμεσα γνωρίζει ότι δεν τον έχει στη διάθεση τους στις δύο κόντρες με Λεβάντε), πιάνοντας σταθερά καλή απόδοση και στην Τρίπολη και στα Πηγάδια, με σωστή αμυντική λειτουργία καθώς και επιθετική ανάπτυξη.
Ο τρίτος από το «νεαρό παρεάκι», ο Βλαχοδήμος, πήρε μπόλικες βοήθειες από τον μπακ του και έτσι ο Ολυμπιακός αφενός δεν «έγερνε» μονόπαντα, έχοντας ισορροπημένες πτέρυγες, ενώ ο «look… Κριστιάνο» ήταν ο πρωταγωνιστής των μισών σχεδόν τελικών (19 στο σύνολο, στο πλαίσιο ενός φουλ επιθετικού ποδοσφαίρου) της ομάδας του. Οι όποιοι βιαστικοί επικριτές που θα σπεύσουν να πουν ότι «ναι, έχασε όμως τρία τετ α τετ», η απάντηση είναι: Ας κάνει τέτοιες εμφανίσεις και τα γκολ θα έρθουν μαζί με την πείρα…
Στη θετική επιστροφή του Δημήτρη Σιόβα στην 11άδα θα συμπληρώσω ότι διαφαίνεται πως μέχρι και ο Αβραάμ – πλην του σεβασμού στον αρχηγό και στην ταλαιπωρία που πέρασε από το καλοκαίρι – θα μοχθήσει σκληρά για να κερδίσει γρήγορα τη θέση ενός στόπερ (είναι και οι Μανωλάς, Κοντρέρας).
Πολύ καλός ο Φέισα, δίνει ποιότητα στο κέντρο, μόνο που προφανώς χρειάζεται – επειδή είναι σχετικά αργός – έναν Μανιάτη κοντά του και όχι π.χ. τον επίσης βραδύ Μοντέστο. Καθώς και τη γραμμή των σέντερ μπακ να μην έχει μεγάλη απόσταση από τον Σέρβο. Κάτι που έτσι κι αλλιώς ζητάει ο Μίτσελ.
Μερικές παρατηρήσεις ακόμα σε επιγραμματικό τόνο:
  1. Απόντος του τιμωρημένου Αμπντούν στη ρεβάνς με την Λεβάντε, δεν αποκλείεται – λέω εγώ – να πάμε σε «μοτίβο Βαλβέρδε» από τα αριστερά: Χολέβας αριστερός χαφ-εξτρέμ και back up ο Λυκογιάννης
  2. Ο ξεκούραστος Ιμπαγάσα βάζει υποψηφιότητα, αν όχι για 11άδα, να παίξει τουλάχιστον 30 λεπτά την Πέμπτη
  3. Δεν γεννάται ζήτημα, υπάρχει «αδικία» στο πρόσωπο του Μήτρογλου, όταν λύνει το γόρδιο δεσμό στην Τρίπολη και μετά είναι πάγκο στα δύο επόμενα ματς. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Όταν όμως έχεις γι’ αυτή τη θέση και τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος κι όταν… κατά τύχη διαθέτει το «ειδικό βάρος» του Τζεμπούρ… εδώ σε θέλω μπάρμπα… Προσωπικά δεν ξέρω τι θα έκανα!
  4. Το γκολ-φάουλ του Μασάντο ήταν το 23ο φετινό (και στις τρεις διοργανώσεις) από στατική φάση!
  5. Χειροκροτούνται μεν ο Βλαχοδήμος κι ο Ιμπαγάσα, αλλά η αβροφροσύνη του κοινού της Ξάνθης καταρρίπτεται σε χρόνο… de-te, όταν στη συνέχεια κυριαρχεί η μεμψιμοιρία στο κάθε σφύριγμα, στην κάθε υπόδειξη των διαιτητών. Και σαν να μη φτάνει αυτό έπονται και οι εκδηλώσεις άκρατου κ-ο-μ-π-λ-ε-ξ-ι-σ-μ-ο-ύ με συνθήματα σαν το: «Σας γ…σε η Λεβάντε, ο,οοο,εεεοοοο»! Προφανώς ως αντίδραση αδυναμίας, αντιλαμβανόμενοι ότι η ομάδα τους δεν ήταν για 2, αλλά για 5, 6 γκολάκια…

    πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: