Παναθηναϊκός... ασορτί με το θέρετρο!!

Ο Παναθηναϊκός... ταπεινώθηκε στο Εστορίλ και ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει για τις ήττες από... άσημους αντιπάλους και τα «καμπανάκια» που έγιναν... καμπάνες ολόκληρες!

Από το καλοκαίρι του 2013 όταν... άλλαξε ριζικά ο Παναθηναϊκός ο πήχης χαμήλωσε για την ομάδα. Εκ των πραγμάτων οι απαιτήσεις του κόσμου ήταν μικρότερες. Οι άνθρωποι της ομάδας με επικεφαλής τους Αλαφούζο, Νταμπίζα και Αναστασίου το... επικοινώνησαν σωστά. Με χαμηλό μπάτζετ, με παίκτες από την ομάδα Νέων και με ξένους που ήθελαν να... σώσουν την καριέρα τους θα προσπαθούσαν να... χτίσουν έναν αξιοπρεπή Παναθηναϊκό.

ADVERTISEMENT

Μια νέα ομάδα που θα έτρωγε τα χαστούκια της, αλλά και θα μάθαινε από τα παθήματά της. Ακριβώς αυτό έγινε. Έφαγε χαστούκια εντός και εκτός Λεωφόρου, αλλά το... κερασάκι στην τούρτα ήταν γλυκό καθώς βάσει σχεδιασμού ήρθε μια ανέλπιστη επιτυχία όπως ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου. Παράσημο για... αμούστακα παιδιά που πίστευε κανείς ότι θα τους έδινε και την ώθηση ώστε η επόμενη σεζόν να είναι καλύτερη για τους ίδιους.

Εδώ να θυμίσουμε ότι το «τριφύλλι» πέρσι δεν είχε Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Φέτος που στον Παναθηναϊκό είναι αναγκασμένοι να κρατήσουν... δύο καρπούζια (του Εστορίλ) στην ίδια μασχάλη είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα. Είναι πρφανές ότι η ατάκα περί πληρότητας θα... στοιχειώνει κάτι τέτοιες βραδιές τον Αναστασίου. Ακόμη κι αν έχει χαμηλώσει ο πήχης, εντούτοις οι «πράσινοι» πέρασαν και πάλι από κάτω. Με μηδέν βαθμούς σε 2 παιχνίδια και μάλιστα με το ένα ματς στην έδρα του και το άλλο σε ένα... άδειο γήπεδο κόντρα σε μια ομάδα μικρής δυναμικότητας, ο άλλοτε κραταιός Ευρωπαϊκά Παναθηναϊκός δείχνει να μικραίνει.

Τα τελευταία χρόνια άλλωστε έχει «συνηθίσει» τους φίλους του σε ήττες που... σοκάρουν όπως αυτές από την Οντένσε, την Μάριμπορ και εσχάτως από την Εστορίλ. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι η ήττα από την Πορτογαλική ομάδα είναι μέσα στην 5άδα των πιο ντροπιαστικών για τους «πράσινους». Δεν είναι το σκορ... Έχει χάσει και με πολύ μεγαλύτερα. Είναι η εικόνα. Μια αδιάφορη εμφάνιση. Υπεροπτική. Τουριστική, ασορτί με το πανέμορφο Πορτογαλικό θέρετρο.

Χωρίς νεύρο, χωρίς πάθος, χωρίς τσαμπουκά ακόμη κι όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ. Η στιγμή της αλλαγής του Πράνιτς είναι χαρακτηριστική. Η ομάδα του έχανε και με ο ίδιος με... εκνευριστική ραθυμία πήγαινε προς τον πάγκο, «κερδίζοντας» χρόνο για τον αντίπαλο. Σαφώς και ισχύει το «όπου φτωχός και η μοίρα του» αλλά δεν σημαίνει ότι ο... φτωχός πρέπει να ξεφτιλίζεται κιόλας.

Δεν σημαίνει ότι επειδή αυτός ο Παναθηναϊκός δεν έχει στο ρόστερ του Σισέ ή Βαζέχα, μπορεί και να γίνεται... παιχνιδάκι στα χέρια του εκάστοτε αντιπάλου. Όταν χάνεις με κατεβασμένα χέρια οφείλεις να προβληματιστείς.

Και ο Παναθηναϊκός στο Εστορίλ έχασε με κατεβασμένα τα χέρια. Το καμπανάκι που χτύπησε με την Ντιναμό, έγινε ολόκληρη καμπάνα στην Πορτογαλία. Αν δεν θέλει να αποχαιρετίσει την Ευρώπη, ταπεινωτικά, γράφοντας... μαύρες σελίδες, οφείλει να ξυπνήσει. Ο πήχης άλλωστε πιο κάτω δεν πάει...

ΥΓ. Το θαύμα του Αστέρα Τρίπολης συνεχίζεται! Μετά την... άλωση της Πόλης, πάτησαν την Παρτιζάν και συνεχίζουν! Ας τους αφήσουμε να ζήσουν το όνειρο τους. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Για τον ΠΑΟΚ τα είπαμε. Έτσι θα πάει η σεζόν. Σκωτσέζικο ντους. Μια κρύο και μια ζέστη. Μικρό το ρόστερ...

*Πηγή: gazzetta.gr*