Ήταν
ένα Βατερλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο με τον Αστέρα Τρίπολης να σώζει
την παρτίδα και να μπαίνει για τα καλά στο κομμάτι της πρόκρισης. Και
έτσι όπως είναι τα δεδομένα σήμερα, είναι αυτός που έχει και τις
περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης, με τον Ολυμπιακό να πηγαίνει για
Γιουρόπα.
Εμείς ήμασταν αποκρουστικοί στο Γκινγκάμπ. Αυτό που είδα το περίμενα είναι η αλήθεια αλλά ίσως όχι σε αυτό το παιχνίδι. Η Γκινγκάμπ, διάβασε έξοχα το παιχνίδι όμως και εμφάνισε τις
αδυναμίες μας.
Το είπε και ο Γκουβερνέκ, ο προπονητής της. Πως είδε όλα τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ και αντιλήφθηκε πως όλες οι ομάδες είχαν συμβιβαστεί με τον παθητικό ρόλο. Το μόνο που είχε να κάνει η ομάδα του, ήταν να πιέσει αυτή τον ΠΑΟΚ και το έκανε με έξοχο τρόπο.
Δε ρίσκαρε στην άμυνα, δεν άφησε τον ΠΑΟΚ να πιέσει ψηλά γεμίζοντας τη μπάλα όταν υπήρχε η ανάγκη, έκλεισε έξοχα τον Ρατς αναγκάζοντάς τον να έχει το νου του στην άμυνα αφού φόρτωσε το παιχνίδι της από εκεί και όλα αυτά τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ είχε να κάνει μόνο ένα πράγμα και το έκανε λάθος. Να ακυρώσει τον Μαρβό, τον παίκτη που φώναζε πως είναι ότι πιο ποιοτικό διαθέτει.
Το γράφω μέρες τώρα, πως η Γκινγκάμπ ναι μεν είναι ουραγός, αλλά παιχνίδι εύκολα έχει να χάσει έναν μήνα. Όλα στο γκολ τα χάνει και είναι λογικό αφού πούλησε τον Μουσταφά Γιαταμπαρέ τελευταία μέρα των μεταγραφών. Όταν διώχνεις τα 21 σου περυσινά γκολ χωρίς να είσαι σε θέση να τα καλύψεις, θα σου λείψει το εύκολο γκολ και θα το πληρώσεις. Αυτό όμως δε σημαίνει πως είναι κακή ομάδα, με έναν σοβαρό προπονητή που είναι τέσσερα χρόνια εκεί.
Ο ΠΑΟΚ στη πρώτη φορά που πέτυχε τακτικά σοβαρή ομάδα που διάβασε σωστά το παιχνίδι, εκτέθηκε. Καλό το επιθετικό πνεύμα, καλές οι τεσσάρες και οι πεντάρες, όμως το πραγματικό ποδόσφαιρο παίζεται στην Ευρώπη. Και το σημερινό μάθημα αποτελεί οδηγό για τη συνέχεια. Ο δρόμος είναι μακρύς και σύνθετος.
Για τις υπόλοιπες ομάδες νομίζω πως γνώριζαν πανομοιότυπες ήττες. Ο Ολυμπιακός έχασε στο Μαλμε από μία σχολή που είχε να εμφανιστεί στο προσκήνιο από τότε που έπαιζε ποδόσφαιρο ο Σαραβάκος, ενώ ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Εστορίλ, ένα χωριό – πόλη, πείτε το όπως θέλετε.
Η κάθε μία ομάδα από τις τρεις μπορεί να αναζητήσει δικαιολογίες. Ο Ολυμπιακός θα κυνηγήσει τον διαιτητή ως τον θάνατο – που λέει ο λόγος – ο Παναθηναϊκός θα ανοίξει κουβέντα για τις καλοκαιρινές επιλογές και πάει λέγοντας.
Η μεγάλη αλήθεια είναι πως λόγω αυτού του αστείου πρωταθλήματος που έχουμε, τα μεγάλα κλαμπ χάνουν δυναμική και αυτό φαίνεται πλέον με τον χειρότερο τρόπο. Υπάρχει το παράδειγμα του Ολυμπιακού με την Ατλέτικο για να κοντράρει αυτό που γράφω, αλλά νομίζω πως αυτό αποτελεί την εξαίρεση. Όχι τον κανόνα.
ADVERTISEMENT
Το είπε και ο Γκουβερνέκ, ο προπονητής της. Πως είδε όλα τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ και αντιλήφθηκε πως όλες οι ομάδες είχαν συμβιβαστεί με τον παθητικό ρόλο. Το μόνο που είχε να κάνει η ομάδα του, ήταν να πιέσει αυτή τον ΠΑΟΚ και το έκανε με έξοχο τρόπο.
Δε ρίσκαρε στην άμυνα, δεν άφησε τον ΠΑΟΚ να πιέσει ψηλά γεμίζοντας τη μπάλα όταν υπήρχε η ανάγκη, έκλεισε έξοχα τον Ρατς αναγκάζοντάς τον να έχει το νου του στην άμυνα αφού φόρτωσε το παιχνίδι της από εκεί και όλα αυτά τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ είχε να κάνει μόνο ένα πράγμα και το έκανε λάθος. Να ακυρώσει τον Μαρβό, τον παίκτη που φώναζε πως είναι ότι πιο ποιοτικό διαθέτει.
Το γράφω μέρες τώρα, πως η Γκινγκάμπ ναι μεν είναι ουραγός, αλλά παιχνίδι εύκολα έχει να χάσει έναν μήνα. Όλα στο γκολ τα χάνει και είναι λογικό αφού πούλησε τον Μουσταφά Γιαταμπαρέ τελευταία μέρα των μεταγραφών. Όταν διώχνεις τα 21 σου περυσινά γκολ χωρίς να είσαι σε θέση να τα καλύψεις, θα σου λείψει το εύκολο γκολ και θα το πληρώσεις. Αυτό όμως δε σημαίνει πως είναι κακή ομάδα, με έναν σοβαρό προπονητή που είναι τέσσερα χρόνια εκεί.
Ο ΠΑΟΚ στη πρώτη φορά που πέτυχε τακτικά σοβαρή ομάδα που διάβασε σωστά το παιχνίδι, εκτέθηκε. Καλό το επιθετικό πνεύμα, καλές οι τεσσάρες και οι πεντάρες, όμως το πραγματικό ποδόσφαιρο παίζεται στην Ευρώπη. Και το σημερινό μάθημα αποτελεί οδηγό για τη συνέχεια. Ο δρόμος είναι μακρύς και σύνθετος.
Για τις υπόλοιπες ομάδες νομίζω πως γνώριζαν πανομοιότυπες ήττες. Ο Ολυμπιακός έχασε στο Μαλμε από μία σχολή που είχε να εμφανιστεί στο προσκήνιο από τότε που έπαιζε ποδόσφαιρο ο Σαραβάκος, ενώ ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Εστορίλ, ένα χωριό – πόλη, πείτε το όπως θέλετε.
Η κάθε μία ομάδα από τις τρεις μπορεί να αναζητήσει δικαιολογίες. Ο Ολυμπιακός θα κυνηγήσει τον διαιτητή ως τον θάνατο – που λέει ο λόγος – ο Παναθηναϊκός θα ανοίξει κουβέντα για τις καλοκαιρινές επιλογές και πάει λέγοντας.
Η μεγάλη αλήθεια είναι πως λόγω αυτού του αστείου πρωταθλήματος που έχουμε, τα μεγάλα κλαμπ χάνουν δυναμική και αυτό φαίνεται πλέον με τον χειρότερο τρόπο. Υπάρχει το παράδειγμα του Ολυμπιακού με την Ατλέτικο για να κοντράρει αυτό που γράφω, αλλά νομίζω πως αυτό αποτελεί την εξαίρεση. Όχι τον κανόνα.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου