Ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Σταύρος Καλαφάτης μίλησε στον Arena FM 89,4 για την τραγωδία που έζησε στα Τέμπη και τις μνήμες που του έχουν μείνει χαραγμένες από αυτή την «μαύρη» μέρα.
Ο Σταύρος Καλαφάτης ήταν εκείνη την περίοδο ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ , ο πρώτος που ενημερωθηκε για το δυστύχημα και πήγε κατευθείαν στα Τέμπη .
«Ενημερώθηκα από γνωστό φίλο και οπαδό του ΠΑΟΚ που μου τηλεφώνησε στις 4:30 τα ξημερώματα. Καταλαβαίνετε τις στιγμές του πανικού. Σηκώθηκα και σε 50 λεπτά ήμουν στον τόπο του δυστυχήματος. Δεν είχε αρχίσει να χαράζει όταν έφτασα. Προσπάθησα να βοηθησω για τη μεταφορά των πρώτων τραυματιών στο νοσοκομείο. Δεν καταλαβαίναμε ποιοι ήταν ζωντανοί και ποιοι τραυματισμένοι. Ανέλαβα να συντονίσω όπως μπορούσα. Αμέσως είχα επικοινωνησει με τους ανθρωπους της ΠΑΕ ».
Ενώ συνέχισε: «Είναι θολά στο μυαλό μου και προσπαθώ να τα θυμηθώ. Προσπαθούσα ώστε να γίνει γρήγορα η μεταφορά των βαριά τραυματισμένων. Δεν ξέραμε τότε το βαθμό του τραύματος του καθενός, αλλά ήθελα να βοηθήσω να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Πρώτο μέλημα ήταν τα ζωντανά παιδιά. Ήταν σαν μια κινηματογραφική ταινία, πρωταγωνιστές δυστυχώς ήταν τα παιδιά που έφυγαν από τη ζωή. Έκλαιγε όλη η πόλη. Η κηδεία έγινε στην δυτικη Θεσσαλονίκη, παιδιά από την πονεμένη πλευρά της πόλης. Οικογένειες που καθημερινά με μόχθο δουλεύουν για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και όταν τόσο απότομα χάνεται η ζωής τους με τόσο άδικο τρόπο καταλαβαίνετε, το κλίμα και την αποφράδα εκείνη μέρα για τον ΠΑΟΚ, πως ήταν στην αρχή. Η τιμή που οφείλουμε να έχουμε σε αυτά τα παιδιά θα είναι μέχρι να τελειώσει ο ΠΑΟΚ που δεν θα τελειώσει ποτέ. Άσβηστη μνήμη».
Συνεχίζοντας ο Σταύρος Καλαφάτης συμπλήρωσε : Οι σκηνές που υπήρξαν ήταν βγαλμένες απο ελληνική τραγωδία. Περίπου στις 8-9 το πρωί έγινε γνωστό το δυστύχημα, στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Τα παιδιά που σώθηκαν ενημέρωναν τους δικούς τους. Υπήρχαν και περιστατικά όπου επέζησαν παιδιά, αλλά είχαν πολύ βαριούς τραυματισμούς. Που έχασαν μελή τους σώματος τους, όπως ο Μπάμπης ο Τσολακίδης. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς όταν ζει το θάνατο και την τραγωδία από κοντά. Εύχομαι κανένα νέο παιδί να μην κινδυνέψει στο μέλλον. Ήταν ένα δυστύχημα που κάνεις δεν μπορούσε να προβλέψει. Είναι τα νέα παιδιά που βράζει το αίμα τους και η τρέλα τους για την ομάδα τους θολώνει το μυαλό. Να σκέφτονται πως μεγαλύτερο αγαθό από τη ζωή δεν υπάρχει. Όλοι μας να σκεφτόμαστε ότι δεν αξίζει τίποτα περισσότερο από τη ζωή».
Αναφερόμενος στα συναισθηματα που υπήρξαν εκείνη την στιγμή τόνισε: «Υπήρχε η αγωνία, ο τρόμος να δουν τι βλάβη είχαν υποστεί τα παιδιά τους. Επικρατούσε χάος πανικός, φόβος αγωνία. Όλα αυτά ήταν στοιχεία που αποτύπωναν ανάγλυφα το μέγεθος μιας τέτοιας τραγωδίας. Εύχομαι να μην τα ζήσει κανείς. Επειδή είμαστε σε μια φάση κοινωνικής και οικονομικής συγκυρίας όπου ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται, ένα βασικό στοιχείο που έχει ο Έλληνας πρέπει να το αναδείξει, είναι αυτό της αλληλεγγύης.
Κυρίως μέσα στον αθλητισμό με την έννοια της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης και της αγάπης προς το συνάνθρωπο. Να καταλάβουμε ότι μέσα από τον αθλητισμό και τον πιο ανταγωνιστικό αθλητισμό το σημείο που πρέπει να βγάλουμε είναι της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης. Η UEFA αυτά τα στοιχεία βγάζει προς τα έξω και πρέπει και εμείς, όσο και αν παρασυρόμαστε από τα πάθη μας για την ομάδα, να το κάνουμε».
Πηγή: arenafm.gr
Ο Σταύρος Καλαφάτης ήταν εκείνη την περίοδο ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ , ο πρώτος που ενημερωθηκε για το δυστύχημα και πήγε κατευθείαν στα Τέμπη .
«Ενημερώθηκα από γνωστό φίλο και οπαδό του ΠΑΟΚ που μου τηλεφώνησε στις 4:30 τα ξημερώματα. Καταλαβαίνετε τις στιγμές του πανικού. Σηκώθηκα και σε 50 λεπτά ήμουν στον τόπο του δυστυχήματος. Δεν είχε αρχίσει να χαράζει όταν έφτασα. Προσπάθησα να βοηθησω για τη μεταφορά των πρώτων τραυματιών στο νοσοκομείο. Δεν καταλαβαίναμε ποιοι ήταν ζωντανοί και ποιοι τραυματισμένοι. Ανέλαβα να συντονίσω όπως μπορούσα. Αμέσως είχα επικοινωνησει με τους ανθρωπους της ΠΑΕ ».
Ενώ συνέχισε: «Είναι θολά στο μυαλό μου και προσπαθώ να τα θυμηθώ. Προσπαθούσα ώστε να γίνει γρήγορα η μεταφορά των βαριά τραυματισμένων. Δεν ξέραμε τότε το βαθμό του τραύματος του καθενός, αλλά ήθελα να βοηθήσω να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Πρώτο μέλημα ήταν τα ζωντανά παιδιά. Ήταν σαν μια κινηματογραφική ταινία, πρωταγωνιστές δυστυχώς ήταν τα παιδιά που έφυγαν από τη ζωή. Έκλαιγε όλη η πόλη. Η κηδεία έγινε στην δυτικη Θεσσαλονίκη, παιδιά από την πονεμένη πλευρά της πόλης. Οικογένειες που καθημερινά με μόχθο δουλεύουν για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και όταν τόσο απότομα χάνεται η ζωής τους με τόσο άδικο τρόπο καταλαβαίνετε, το κλίμα και την αποφράδα εκείνη μέρα για τον ΠΑΟΚ, πως ήταν στην αρχή. Η τιμή που οφείλουμε να έχουμε σε αυτά τα παιδιά θα είναι μέχρι να τελειώσει ο ΠΑΟΚ που δεν θα τελειώσει ποτέ. Άσβηστη μνήμη».
Συνεχίζοντας ο Σταύρος Καλαφάτης συμπλήρωσε : Οι σκηνές που υπήρξαν ήταν βγαλμένες απο ελληνική τραγωδία. Περίπου στις 8-9 το πρωί έγινε γνωστό το δυστύχημα, στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Τα παιδιά που σώθηκαν ενημέρωναν τους δικούς τους. Υπήρχαν και περιστατικά όπου επέζησαν παιδιά, αλλά είχαν πολύ βαριούς τραυματισμούς. Που έχασαν μελή τους σώματος τους, όπως ο Μπάμπης ο Τσολακίδης. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς όταν ζει το θάνατο και την τραγωδία από κοντά. Εύχομαι κανένα νέο παιδί να μην κινδυνέψει στο μέλλον. Ήταν ένα δυστύχημα που κάνεις δεν μπορούσε να προβλέψει. Είναι τα νέα παιδιά που βράζει το αίμα τους και η τρέλα τους για την ομάδα τους θολώνει το μυαλό. Να σκέφτονται πως μεγαλύτερο αγαθό από τη ζωή δεν υπάρχει. Όλοι μας να σκεφτόμαστε ότι δεν αξίζει τίποτα περισσότερο από τη ζωή».
Αναφερόμενος στα συναισθηματα που υπήρξαν εκείνη την στιγμή τόνισε: «Υπήρχε η αγωνία, ο τρόμος να δουν τι βλάβη είχαν υποστεί τα παιδιά τους. Επικρατούσε χάος πανικός, φόβος αγωνία. Όλα αυτά ήταν στοιχεία που αποτύπωναν ανάγλυφα το μέγεθος μιας τέτοιας τραγωδίας. Εύχομαι να μην τα ζήσει κανείς. Επειδή είμαστε σε μια φάση κοινωνικής και οικονομικής συγκυρίας όπου ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται, ένα βασικό στοιχείο που έχει ο Έλληνας πρέπει να το αναδείξει, είναι αυτό της αλληλεγγύης.
Κυρίως μέσα στον αθλητισμό με την έννοια της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης και της αγάπης προς το συνάνθρωπο. Να καταλάβουμε ότι μέσα από τον αθλητισμό και τον πιο ανταγωνιστικό αθλητισμό το σημείο που πρέπει να βγάλουμε είναι της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης. Η UEFA αυτά τα στοιχεία βγάζει προς τα έξω και πρέπει και εμείς, όσο και αν παρασυρόμαστε από τα πάθη μας για την ομάδα, να το κάνουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου