Το σήκωμα της φανέλας!!

Με αφορμή την αποβολή του Αγάνθο, ο Ball Boy Γιώργος Καραμάνος αναλύει τι ισχύει στην Αγγλία και διαφωνεί με την ανοησία παικτών-κανονισμού που χαλάει το παιχνίδι...

Πόσα να είναι άραγε τα μηνύματα που γράφτηκαν και ποτέ δεν διαβάστηκαν; Πόσοι και πόσοι ήταν αυτοί που τελικά δεν κατάφεραν να σκοράρουν και έτσι δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να διατρανώσουν την θρησκεία, την αγάπη ή να στείλουν μία ευχή; Ο Νταβίδ Αγάνθο ήταν από τους τυχερούς... άτυχους. Το έβαλε το γκολάκι του και το κατευόδιο σε έναν νεαρό της οικογένειας του Αρη που χάθηκε πρόωρα, εμφανίστηκε στο από μέσα μπλουζάκι. Σήκωσε όμως πιο ψηλά τη φανέλα απ' όσο θα έπρεπε Την πέρασε πάνω από το κεφάλι του και ο κανονισμός ορίζει πως: «Το σήκωμα της φανέλας όταν πάει πάνω από το κεφάλι είναι κίτρινη κάρτα». Στην προκειμένη ήταν δεύτερη, άρα αποβολή. Σωστό ή υπερβολή;


Πριν καταλήξουμε σε συμπέρασμα, ας μάθουμε πρώτα τι ισχύει στο εξωτερικό. Ας πάμε για παράδειγμα στην Αγγλία, για να δούμε πως αντιμετωπίζουν εκεί τη συγκεκριμένη κατάσταση. Στην Πρέμιερ Λιγκ και μόνο το σήκωμα είναι κάρτα, ασχέτως το ύψος της κίνησης. Συνέβη πρόσφατα με τον Εντιν Τζέκο και μάλιστα δύο φορές. Την πρώτη με την Σουόνσι έστειλε το... «HAPPY NEW YEAR» και με την Αρσεναλ το περίεργο... «Za Moje Mahalce» (σ.σ.: «Στους φίλους μου από τη γειτονιά μου»).

Στ' αλήθεια ήταν πολύ γλυκό που θυμήθηκε την παλιοπαρέα στο Σεράγεβο, αλλά θα μπορούσε απλά να τους πάρει ένα τηλέφωνο ή να τους στείλει μία κάρτα. Ο Τζέκο και ο κάθε Τζέκο που αγωνίζεται στο πιο προβεβλημένο πρωτάθλημα του κόσμου, δεν μπορεί να ενεργεί τόσο ανεξέλεγκτα. Το φοβερό με την δική του περίπτωση, αλλά και με το περσινό και ανεπανάληπτο παραλήρημα-ερώτημα του Μάριο Μπαλοτέλι: «WHY ALWAYS ME?» είναι πως τα γράμματα τα τύπωσε ο υπεύθυνος ένδυσης της Μάντσεστερ Σίτι, Λες Τσάμπαν. Μα καλά πως γίνεται άνθρωπος του συλλόγου να κάνει κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας ότι ο παίκτης θα δεχτεί κίτρινη κάρτα;


Το τι αισθάνεται και το τι πιστεύει ο καθένας είναι δικό του θέμα. Να το έχει μέσα του και να το φυλάει με αγάπη. Από τον Κακά και τις χριστιανικές εκδηλώσεις λατρείας τους έως τις μουσουλμανικές ευχές τους Φρεντερίκ Κανουτέ και του Σαμίρ Νασρί, η εν λόγω κίνηση είναι λάθος. Προκαλεί όσους έχουν διαφορετική κοσμοθεωρία. Είναι απλά περιττό. Υπάρχει φυσικά και το άλλο κομμάτι, αυτό της διαφήμισης, με το παράδειγμα του Νίκλας Μπέντνερ να είναι το πιο πρόσφατο και αντιπροσωπευτικό. Ο Δανός έβαλε γκολ κόντρα στην Πορτογαλία στο EURO 2012 και κατέβασε το σορτσάκι του, προβάλλοντας τη μάρκα του εσωρούχου του. Εννοείται πως τιμωρήθηκε αυστηρά. Αρχικά με αγωνιστικό αποκλεισμό και μετά την έφεση με πρόστιμο 100.000 ευρώ (σ.σ.: το πλήρωσε η διαφημιζόμενη εταιρεία).


Σε μία τόσο σοβαρή λίγκα, όπως είναι η αγγλική, όπου αυστηρά επιβάλλεται το κολάν να έχει το ίδιο χρώμα με το σορτσάκι και ακόμα και η ταινία που συγκρατεί εξωτερικά τις επικαλαμίδες να έχει το χρώμα της κάλτσας, πράγματι δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται το σήκωμα της φανέλας. Οπως συμβαίνει και στον μαγικό κόσμο του NBA, όπου το θέμα έχει τακτοποιηθεί με πρόστιμο στανταράκι αξίας 4.000 ευρώ, ενώ κάποτε ο Αντριου Μπίνουμ (στους Λέικερς τότε) τιμωρήθηκε με 20.000 επειδή έβγαλε εντελώς τη φανέλα.

Ολα αυτά σύμφωνα με το γράμμα του νόμου. Οσον αφορά το πνεύμα, θα μπορούσε να υπάρχει κάποια ελαστικότητα. Οπως π.χ. στην περίπτωση του Αγάνθο και του αντίο στον μικρό Αγγελο. Τι σημασία έχει αν η φανέλα πέρασε το κεφάλι ή όχι; Το μήνυμα ήταν ανθρώπινο και ξεπερνούσε θρησκείες, φιλίες, έρωτες. Θα έπρεπε λοιπόν να μην βγαίνει κάρτα σε τόσο ειδικές περιπτώσεις. Σε όλες τις άλλες καλώς να συμβαίνει. Θα μπορούσε βέβαια η κάθε Ομοσπονδία να πει το εξής: «Δεν βγάζω κάρτα για σήκωμα φανέλας. Γράψτε ό,τι θέλετε, αλλά μετά θα κριθείτε». Τότε η τιμωρία θα έπεφτε βαριά και άπαντες θα το σκέφτονταν διπλά εκ των προτέρων. Αποβολή για φανέλα και χάλασμα του αγώνα για αυτό τον κάθε άλλο παρά αγωνιστικό λόγο, είναι ό,τι χειρότερο για το παιχνίδι...


πηγή: gazzetta.gr