τα κωλόπαιδα!

Εχετε ποτέ σκεφθεί ποιοί είναι αυτοί που μας διοικούν... είτε στην πολιτική, είτε στη δουλειάς μας, είτε στο γήπεδο...στην καθημερινότητά μας γενικώς...Γράφει ο Μάνος Αντώναρος

Είμαι αθυρόστομος άνθρωπος.
Όχι στην καθημερινότητά μου, αλλά στον θυμό μου.
Μπορώ να σου κατεβάσω (όποιος και να’σαι) εντελώς στα ξαφνικά ό,τι καντήλι μπορεί να περάσει από το μυαλό μου, αρκεί να έχεις κάνει το θανάσιμο λάθος να περάσεις μια δική μου προσωπική (κι αόρατη για τους άλλους) γραμμή.
Είναι ελάττωμα μου. Δεν περηφανεύομαι γι’ αυτό.
Και επειδή ακριβώς είναι ελάττωμα αυτά που λέω (στο μυαλό μου) δεν έχουν καμμιά αξία.
Δεν εννοώ τις λέξεις.
Εχω όμως μιας λέξη που την εννοώ… και την χρησιμοποιώ εν ψυχρώ και ήρεμα.
-Είσαι κωλόπαιδο.
Ερχεται από τα αθώα παιδικά μας χρόνια.
Είναι από τοις πρώτες παιδικές βρισιές μας:
«Κωλόπαιδο»… και επειδή τα παιδιά είναι σοφά, λένε φυσικά την αλήθεια.
Ελληνικά ξέρετε και όλοι υπήρξατε παιδιά… άρα καταλαβαίνετε τι λέω… κωλόπαιδο ήταν αυτός που ξεπαρθένευε την παιδική μας αθωότητα.
Μας διοικούν κωλόπαιδα.
Αυτό είναι.
Σε όλα τα επίπεδα.
Οπως σας έχω ξαναπεί οι περισσότεροι μεγαλοδημοσιογράφοι είναι της γενιάς μου. Από τα νιάτα τους ήταν κωλόπαιδα. Μία –καθόμασταν 6 μήνες στο ίδιο γραφείο δίπλα-δίπλα- δεν μου πρότεινε ποτέ τον λόγο… και μόνο αν είχε κέφια, έλεγε «καλησπέρα» όταν ερχότανε. Φυσικά τα’φτιαχνε μόνο με διευθυντές.
Ενας άλλος στα 32 του επέβαλε στους καμεραμεν (κατά τη διάρκεια τους ρεπορτάζ) να του μιλάνε στον πληθυντικό. Αρχότερα –ως διευθυντής-έκανε συσκέψεις έχοντας (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ) γυρισμενη την πλάτη του στους συναδέλφους του. Φυσικό δεν είναι;
Εχω να σας λέω παραδείγματα μέχρι να μην θέλετε άλλο να διαβάσετε.
Κ-ω-λ-ό-π-α-ι-δ-α με όλη τη σημασία της λέξης…
Για ξαναπάμε τωρα στην παιδική μας ηλικία:
Τα κάνατε παρέα τα κωλόπαιδα της τάξης σας;
Σκεφθείτε καλά. Θυμηθείτε.
Τα κάνατε παρέα;
Προφανώς και όχι….
Για θυμηθείτε: Αναμεταξύ τους κάνανε παρέα….
Ακριβώς όπως συμβαίνει και σήμερα με αυτούς που μας διοικούν… ή διοικούν πράγματα που αγαπάμε… π.χ. τις ομάδες μας…
Δεν έχει καμμιά σημασία που σήμερα τους λέμε : λαμόγια.
Μόνο το λογότυπο αλλάξαμε.
Μια απορία έχω μόνο:
Αφού τότε ΔΕΝ τους κάναμε παρέα… σήμερα γιατί τους στηρίζουμε… και πάνω από όλα: γιατί τους ψηφίζουμε;
Μην τους φοβάστε… για τον απλούστατο λόγο ότι αυτοί σας (μας) φοβούνται περισσότερο.
Ετσι δεν γινόταν πάντα;


πηγή: gazzetta.gr