Περνάει
αδικαιολόγητα σε δεύτερη μοίρα το γεγονός ότι η Ενωση στο ματς με τον
Αστέρα Βάρης απέδωσε καλό ποδόσφαιρο και επειδή έχω δει σχεδόν όλα της
τα ματς έως τώρα (εντός κι εκτός) θαρρώ πως σε επίπεδα δημιουργικότητας,
επιθετικής λειτουργίας, συνοχής των γραμμών, επίτευξη γκολ αυτή ίσως να
ήταν η καλύτερή της εμφάνιση...
Η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα έδωσε αυτό που ήθελε (και απαιτεί δικαιολογημένα) ο κόσμος της. Ωραία γκολ, θέαμα με καλές φάσεις και σωστή ανάπτυξη και γενικά καλό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, διότι υπήρχε και πάλι ένα – δυο κενά – νεκρά σημεία.
Ειδικά το γκολ που σημειώνει ο Τσεβάς (πάλι ήρθε απ’ τον πάγκο και πάλι σκόραρε, καλό μαντάτο για τον συγκεκριμένο παίκτη) είναι από αυτά που λατρεύουν να βλέπουν στον αγωνιστικό χώρο οι προπονητές αλλά και χειροκροτούν με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση οι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου.
Και ξεκινάω το κείμενό μου σημειώνοντας ότι περνάει αδικαιολόγητα σε δεύτερη μοίρα το ματς που είδαμε στο ΟΑΚΑ διότι αν η ΑΕΚ δεν απέδιδε καλό ποδόσφαιρο και δεν έφτανε σε εύκολη νίκη όλοι θα είχαμε εστιάσει στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Η αλήθεια είναι πως οι Κιτρινόμαυροι του Δέλλα απέδωσαν καλό ποδόσφαιρο κάτω από πίεση (όχι ελέω κατηγορίας φυσικά) μια και οι μέρες που ακολούθησαν των τελευταίων αγώνων που η ομάδα δεν άρεσε φούντωσε (δικαιολογημένα μιας και υπάρχει και καπνός και φωτιά) τα –πραγματικά– σενάρια που αφορούσαν το μέλλον του προπονητή.
Η κουβέντα υφίσταται και στ’ αλήθεια η εικόνα του Τραϊανού Δέλλα, τόσο στον πάγκο, όσο και μετά το τέλος του αγώνα καταδεικνύει ότι ο ίδιος δεν μασάει απ’ όσα μπορεί να συμβαίνουν παράλληλα με τη δική του δουλειά και αυτό είναι ένα ευχάριστο μήνυμα αφού δείχνει να δημιουργείται σαν προπονητής και ότι όπως όταν ήταν ποδοσφαιριστής, έτσι και τώρα ως κόουτς ξέρει να διαχειρίζεται άψογα καταστάσεις πίεσης για την ομάδα και (κυρίως) τον ίδιο! Είναι σημαντικό αυτό...
Δεν θα εστιάσω στους ποδοσφαιριστές. Τα πήγαν καλά οι περισσότεροι. Ειδικά εκείνοι της μεσαίας γραμμής, Κορδέρο, Ανάκογλου και Γροντής ήταν αρκετά καλοί και δημιούργησαν εκτός από τα γκολ, αρκετές φάσεις (σε άλλες πρωταγωνίστησαν οι ίδιοι) για να επιτευχθεί ένα τέρμα κι ας τις σπατάλησαν οι Ντακόλ (2), Πλατέλλας (που έβαλε μία ακόμη γκολάρα). Ειδικά οι Ανάκογλου και Γροντής θα μπορούσαν να είχαν σκοράρει, μόνο αυτό τους έλειψε.
Και στην άμυνα όμως αν εξαιρέσουμε δυο, τρεις λανθασμένες επιλογές, οι Σταθάκης και Τζανετόπουλος (ένα ακόμη ματς, δεύτερο) ήταν αρκετά καλοί και γι’ αυτό δεν απειλήθηκε η ΑΕΚ περισσότερο από μία, βαριά δυο περιπτώσεις!
Η Ενωση κέρδισε στα γενέθλιά της... Στα 90α γενέθλιά της που έρχονται σε λίγες ώρες και αν μη τι άλλο αλλιώς θα τα περιμέναμε όλοι. Θα γράψω άλλο κομμάτι σχετικά, όπως αργότερα και γι’ αυτή την προπονητολογία που άνοιξε καιρό τώρα, από τα σενάρια Ελλήνων διάδοχων (Τσιώλη και Χριστόπουλο) αλλά και ξένων (Σα Πίντο και Γκαρίδο). Σενάρια που ΔΕΝ προκύπτουν από τη φαντασία των ΜΜΕ...
Ο κόσμος και ειδικά το πέταλο, θύμισε σε όλους τι εστί ΑΕΚ, διότι η κατηγορία και ο εκάστοτε αντίπαλος (ανεξαρτήτως ονόματος και αποτελέσματος) δεν μας βοηθάει καν. Μία υπέροχη εικόνα το πέταλο, ντυμένο στην πιο όμορφη διχρωμία και στην έναρξη του Β΄ ημίχρονου απλά να... φλέγεται! Ναι, ο κόσμος και το μεγαλείο του καθιστά σαφές σε όλους τι εστί ΑΕΚ, τη δυναμική της και αποτελεί τα πάντα... Ολοι θα φύγουν, όλοι μας, όσα και να ‘χουμε, ή και να μην έχουμε, μόνο η ΑΕΚ θα μείνει, το παρελθόν της και ο κόσμος της...
Υγ: Η επίσκεψη του Δημήτρη Μελισσανίδη στα γραφεία της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή που μας πέρασε απέδειξε ένα πράγμα: πλέον η ομάδα και η εταιρεία που θα συσταθεί έχει αφεντικό. Το βεβαιώνουν αυτό και τα... γκάζια που έριξε σε στελέχη και υπαλλήλους (αν ισχύουν, που ισχύουν, όσα μας μετέφεραν εκ των έσω) στη διάρκεια της επίσκεψής του στα γραφεία και σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν απόλυτα δικαιολογημένα. Οσο για τον Αλέξη Δέδε απλά και σίγουρα η πορεία του καταδεικνύει ότι η ΑΕΚ έκανε μία τεράστια και εξαιρετική προσθήκη... Όπως και σωστές ήταν οι επιλογές για αναβάθμιση συγκεκριμένων προσώπων, εκεί κι αν έκανε σούπερ κίνηση που θα αποδειχτεί στο άμεσο μέλλον.
Η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα έδωσε αυτό που ήθελε (και απαιτεί δικαιολογημένα) ο κόσμος της. Ωραία γκολ, θέαμα με καλές φάσεις και σωστή ανάπτυξη και γενικά καλό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, διότι υπήρχε και πάλι ένα – δυο κενά – νεκρά σημεία.
Ειδικά το γκολ που σημειώνει ο Τσεβάς (πάλι ήρθε απ’ τον πάγκο και πάλι σκόραρε, καλό μαντάτο για τον συγκεκριμένο παίκτη) είναι από αυτά που λατρεύουν να βλέπουν στον αγωνιστικό χώρο οι προπονητές αλλά και χειροκροτούν με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση οι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου.
Και ξεκινάω το κείμενό μου σημειώνοντας ότι περνάει αδικαιολόγητα σε δεύτερη μοίρα το ματς που είδαμε στο ΟΑΚΑ διότι αν η ΑΕΚ δεν απέδιδε καλό ποδόσφαιρο και δεν έφτανε σε εύκολη νίκη όλοι θα είχαμε εστιάσει στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Η αλήθεια είναι πως οι Κιτρινόμαυροι του Δέλλα απέδωσαν καλό ποδόσφαιρο κάτω από πίεση (όχι ελέω κατηγορίας φυσικά) μια και οι μέρες που ακολούθησαν των τελευταίων αγώνων που η ομάδα δεν άρεσε φούντωσε (δικαιολογημένα μιας και υπάρχει και καπνός και φωτιά) τα –πραγματικά– σενάρια που αφορούσαν το μέλλον του προπονητή.
Η κουβέντα υφίσταται και στ’ αλήθεια η εικόνα του Τραϊανού Δέλλα, τόσο στον πάγκο, όσο και μετά το τέλος του αγώνα καταδεικνύει ότι ο ίδιος δεν μασάει απ’ όσα μπορεί να συμβαίνουν παράλληλα με τη δική του δουλειά και αυτό είναι ένα ευχάριστο μήνυμα αφού δείχνει να δημιουργείται σαν προπονητής και ότι όπως όταν ήταν ποδοσφαιριστής, έτσι και τώρα ως κόουτς ξέρει να διαχειρίζεται άψογα καταστάσεις πίεσης για την ομάδα και (κυρίως) τον ίδιο! Είναι σημαντικό αυτό...
Δεν θα εστιάσω στους ποδοσφαιριστές. Τα πήγαν καλά οι περισσότεροι. Ειδικά εκείνοι της μεσαίας γραμμής, Κορδέρο, Ανάκογλου και Γροντής ήταν αρκετά καλοί και δημιούργησαν εκτός από τα γκολ, αρκετές φάσεις (σε άλλες πρωταγωνίστησαν οι ίδιοι) για να επιτευχθεί ένα τέρμα κι ας τις σπατάλησαν οι Ντακόλ (2), Πλατέλλας (που έβαλε μία ακόμη γκολάρα). Ειδικά οι Ανάκογλου και Γροντής θα μπορούσαν να είχαν σκοράρει, μόνο αυτό τους έλειψε.
Και στην άμυνα όμως αν εξαιρέσουμε δυο, τρεις λανθασμένες επιλογές, οι Σταθάκης και Τζανετόπουλος (ένα ακόμη ματς, δεύτερο) ήταν αρκετά καλοί και γι’ αυτό δεν απειλήθηκε η ΑΕΚ περισσότερο από μία, βαριά δυο περιπτώσεις!
Η Ενωση κέρδισε στα γενέθλιά της... Στα 90α γενέθλιά της που έρχονται σε λίγες ώρες και αν μη τι άλλο αλλιώς θα τα περιμέναμε όλοι. Θα γράψω άλλο κομμάτι σχετικά, όπως αργότερα και γι’ αυτή την προπονητολογία που άνοιξε καιρό τώρα, από τα σενάρια Ελλήνων διάδοχων (Τσιώλη και Χριστόπουλο) αλλά και ξένων (Σα Πίντο και Γκαρίδο). Σενάρια που ΔΕΝ προκύπτουν από τη φαντασία των ΜΜΕ...
Ο κόσμος και ειδικά το πέταλο, θύμισε σε όλους τι εστί ΑΕΚ, διότι η κατηγορία και ο εκάστοτε αντίπαλος (ανεξαρτήτως ονόματος και αποτελέσματος) δεν μας βοηθάει καν. Μία υπέροχη εικόνα το πέταλο, ντυμένο στην πιο όμορφη διχρωμία και στην έναρξη του Β΄ ημίχρονου απλά να... φλέγεται! Ναι, ο κόσμος και το μεγαλείο του καθιστά σαφές σε όλους τι εστί ΑΕΚ, τη δυναμική της και αποτελεί τα πάντα... Ολοι θα φύγουν, όλοι μας, όσα και να ‘χουμε, ή και να μην έχουμε, μόνο η ΑΕΚ θα μείνει, το παρελθόν της και ο κόσμος της...
Υγ: Η επίσκεψη του Δημήτρη Μελισσανίδη στα γραφεία της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή που μας πέρασε απέδειξε ένα πράγμα: πλέον η ομάδα και η εταιρεία που θα συσταθεί έχει αφεντικό. Το βεβαιώνουν αυτό και τα... γκάζια που έριξε σε στελέχη και υπαλλήλους (αν ισχύουν, που ισχύουν, όσα μας μετέφεραν εκ των έσω) στη διάρκεια της επίσκεψής του στα γραφεία και σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν απόλυτα δικαιολογημένα. Οσο για τον Αλέξη Δέδε απλά και σίγουρα η πορεία του καταδεικνύει ότι η ΑΕΚ έκανε μία τεράστια και εξαιρετική προσθήκη... Όπως και σωστές ήταν οι επιλογές για αναβάθμιση συγκεκριμένων προσώπων, εκεί κι αν έκανε σούπερ κίνηση που θα αποδειχτεί στο άμεσο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου