O Παναθηναϊκός δεν διαλύεται!!

Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος Καβαλιεράτος γράφουν για τον Παναθηναϊκό που δεν πρόκειται να διαλυθεί και τους παίκτες του Ολυμπιακού που έγιναν... αλτρουϊστές.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Έκπληξη κι αμηχανία... Δεν έχουν περάσει πολλές ώρες από την συνέντευξη Τύπου-βόμβα που εξαπέλυσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κι ακόμα είναι πολύ δύσκολο για όλους να συνθέσουν όλα τα κομμάτια του παζλ. Ετσι ξαφνικά έγιναν όλα. Κι ο Μάικ Μπατίστ έγινε, ακούσια φυσικά, η αφορμή για να ξετυλιχθεί ένα κουβάρι, που, για τους οπαδούς του, αυτές τις ώρες μετατρέπεται σε μέγγενη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δε θα διαλυθεί και για αυτό δε χωρά καμία αμφιβολία. Προσωπική άποψη είναι στο φινάλε θα επικρατήσει ο οικογενειακός δεσμός, ο σεβασμός και όλα αυτά τα στοιχεία που κρατούσαν την οικογένεια δεμένα εδώ και δεκαετίες.
Αυτά που κατέθεσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι "σοκαριστικά", όχι τόσο ως γεγονότα, αλλά εξαιτίας του στοχευμένου προσώπου. Ο νυν πρόεδρος του Παναθηναϊκού, που όντως έχει δεχθεί αρκετές επιθέσεις από το καλοκαίρι εξαιτίας κάποιων λανθασμένων χειρισμών, έχω την αίσθηση ότι προσπάθησε να απενοχοποιηθεί ακολουθώντας τον πιο δύσκολο δρόμο. Να επιτεθεί δηλαδή, στον έναν από τους δύο ανθρώπους που αποτελούν Ιερά Τοτέμ για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, τον Θανάση Γιαννακόπουλο.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η σημερινή αντίδραση του ήταν παρορμητική και στο πλαίσιο μία τεράστιας εσωτερικής έντασης που ένιωσε. Ακόμα κι αν είναι ο πιο κυκλοθυμικός κάποιος ως χαρακτήρας, είναι σχεδόν απίθανο να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια, χωρίς να υπάρξει κάτι που να ξεσπάσει τον εκνευρισμό του. Προσωπικά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η αντίδραση του Δ.Γιαννακόπουλου προήλθε από το γεγονός ότι ανακάλυψε ένα σημαντικό οικονομικό άνοιγμα το οποίο δεν του είχε αποκαλυφθεί το καλοκαίρι όταν αναλάμβανε. Πολύ περισσότερο όταν αναφερόμαστε σε δύο ανθρώπου που τους συνδέει σχέση στενή και συγγενική και τα συμφέροντά τους είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που ορίζει το επιχειρηματικό μέγεθος του Παναθηναϊκού. Η ΚΑΕ είναι απλά ένα παρακλάδι. Αρα, εικάζω ότι κάτι συνέβη πριν ο Δημήτρης αποφασίσει να συγκαλέσει έκτακτη συνέντευξη Τύπου. Τι ήταν αυτό, μόνο ο ίδιος το ξέρει. Ισως και το στενό οικογενειακό περιβάλλον του.
Από εκεί και πέρα όμως και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς το αληθές των λεγόμενων του διαδόχου, το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ο τρόπος που επιλέχθηκε δεν ήταν αυτός που έπρεπε. Μπορεί να έχει δίκιο σε όλα όσα λέει, αλλά επειδή αυτά συμβαίνουν με φόντο έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης με εκατομμύρια κόσμου που έχουν αφιερώσει σημαντικό κομμάτι του εαυτού τους στον Παναθηναϊκό, καλό θα ήταν τα εσωτερικά προβλήματα να παραμένουν εσωτερικά.
Οπως ανέφερα και πριν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επέλεξε να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο. Θεωρώ ότι πολύ σύντομα η κατάσταση θα εξομαλυνθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να ακολουθήσει τη διαδρομή της εσωτερικής επίλυσης των θεμάτων κι όχι της δημοσιοποίησης.
Αναφορικά με τα χρέη του Παναθηναϊκού, ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει το μέγεθος, αλλά όσα κι αν είναι, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, είναι οξύμωρο να βρεθεί στο στόχαστρο για αυτό, πολλώ δε μάλλον από τον ίδιο τον ανιψιό του.
Από την άλλη πλευρά είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι στην αλλαγή της σελίδας του Παναθηναϊκού, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είναι ο άνθρωπος που κουβαλάει ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Διότι ο ψυχισμός του Ομπράντοβιτς και όλων όσοι ακολούθησαν το δικό του δρόμο δεν "χάλασε" το καλοκαίρι, όταν ανέλαβε ο Δημήτρης, αλλά πάρα πολύ καιρό πριν. Οταν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, θεωρητικά ήταν στο τιμόνι, αλλά ουσιαστικά είχε αποσυρθεί. Τότε αποφάσισε ο Ομπράντοβιτς να αποχωρήσει, μα κι όταν συνέβησαν ορισμένα πράγματα το καλοκαίρι για τα οποία ο Ζοτς επικαλέστηκε τον σεβασμό.
Ανεξάρτητα αν κάποιους στηρίζει ή όχι την επιλογή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (ήδη ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι βαθιά διχασμένος, δύο είναι τα δεδομένα. Οτι ναι, κάποιο άνοιγμα υπάρχει, για το οποίο είναι άγνωστο μέχρι στιγμής το μέγεθος... Και δεύτερον ότι ο νυν ηγέτης της ΚΑΕ, είπε κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ήταν γνωστό ότι είχε λαμβάνειν από την πράσινη ΚΑΕ αρκετά χρήματα, στην καταβολή των οποίων είχε παρατηρηθεί μεγάλη καθυστέρηση.
Επίσης, ένα αίτημα που κατέθεσε το καλοκαίρι και το οποίο δεν υλοποιήθηκε το καλοκαίρι πριν αναχωρήσει για το Ντουμπάι, έπαιξε το δικό του ρόλο ώστε να σπάσουν οριστικά οι δεσμοί. Ο Ζοτς, όμως ΔΕΝ έφυγε για τα χρήματα από τον Παναθηναϊκό. Ναι μεν υπήρχαν οφειλές προς το πρόσωπό του, αλλά μετά από τόσα χρόνια, ο Ομπράντοβιτς ήξερε με ποιους ανθρώπους συνεργάζεται και γνώριζε καλά ότι δε θα έχανε τίποτα από τον Παναθηναϊκό. Αρα να του χρεώνεται, έστω και τόσο καλοπροαίρετα, από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ότι έφυγε λόγω χρημάτων, είναι κάτι που δεν παραθέτει όλη την αλήθεια.

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Αναγνώριση από φίλους και εχθρούς...
Ακρη δεν είναι εύκολο να βγάλει κανείς με τον Παναθηναϊκό. Η μέρα άρχισε με πόνο και τελείωσε ωραία. Οσα έγιναν το βράδυ στο ΟΑΚΑ ήταν συγκλονιστικά, η αποθέωση του Μάικ Μπατίστ και οι έντονες συγκινησιακά στιγμές, έφεραν στο νου τις σπουδαίες εικόνες που έζησαν μέσα στο γήπεδο οι πράσινοι... Και την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός της νέας εποχής έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στην πάμπλουτη Φενερμπακτσέ, που για άλλη μια φορά έδειξε πως τα παθήματα δεν την έχουν γίνει μαθήματα. Σε μια εβδομάδα παίζει την πρόκρισή της στο Top 16, αν χάσει χάνεται. Εστω κι αν μοιάζει απίθανο να μείνει εκτός από την Καντού, σε ένα 40λεπτο κρίνεται το μέλλον της στην Ευρωλίγκα.
Ποια Φενέρ όμως; Ο Παναθηναϊκός πέτυχε άλλη μια νίκη και είναι πρώτος στον όμιλό του! Ποιος να το έλεγε στην αρχή του δεύτερου γύρου της πρώτης φάσης... Πήρε φόρα μετά τη νίκη επί της Ρεάλ και την άλλη εβδομάδα θα παλέψει για την πρωτιά απέναντι στην Χίμκι. Αν κερδίσει μένει στην κορυφή, αν χάσει λογικά είναι τρίτος.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, λοιπόν, όλα πήγαν καλά. Ομως όσα προηγήθηκαν από το πρωί με τη συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλο προκάλεσαν αναστάτωση άνευ προηγουμένου. Ο εμφύλιος είναι ο χειρότερος πόλεμος και ο Παναθηναϊκός μπήκε σε μια τέτοια διαδικασία. Οι κατηγορίες σε βάρος του Θανάση Γιαννακόπουλου ήταν βαριές, αλλά οι παίκτες στο γήπεδο και οι οπαδοί στις εξέδρες έδωσαν την απάντησή τους. «Βρείτε τα», ήταν το μήνυμα του Δημήτρη Διαμαντίδη, που τα είπε ουσιαστικά όλα... «Μην επηρεάζεστε, θα βγάλουμε τη χρονιά με αξιοπρέπεια», ήταν τα λόγια του Δ. Γιαννακόπουλου στα αποδυτήρια και επί της ουσίας πήρε πίσω ένα μεγάλο μέρος απ' όσα είπε το πρωί. Το θέμα είναι πού θα καταλήξει ο "πόλεμος" και αν θα υπάρξει νικητής. Ή αν τελικά ό,τι έγινε, έγινε. Aν δεν ισχύει ό,τι ειπώθηκε το πρωί ή τέλος πάντων άλλαξαν κάποια πράγματα στην πορεία της ημέρας.
Αυτό, πάντως, είναι ένα θέμα που το ξέρουν καλύτερα στον Παναθηναϊκό, γι αυτό η συνέχεια του κειμένου θα περιλαμβάνει τον Ολυμπιακό, που πρώτος πλέον δύσκολα θα βγει, αλλά παίζει μπάσκετ άλλου επιπέδου και δεν ταλαιπωρείται από προβλήματα εκτός παρκέ. Τη δική του κρίση, την ξεπέρασε πριν από ενάμιση χρόνο.

Τα παιδιά είναι αλτρουιστές, παίζουν και άμυνα...
Ηταν 2 Νοέμβρη, όταν ο Ολυμπιακός κέρδιζε με τα χίλια ζόρια την Τσεντεβίτα... Ηταν μόλις η δεύτερη νίκη των ερυθρολεύκων σε τέσσερα ματς, αλλά ουδείς έδειχνε ενθουσιασμένος... Ακολουθούσαν και δύσκολο πρόγραμμα, που έκρυβε κινδύνους. Ακόμα και ο αποκλεισμός από το Top 16 ήταν στο παιχνίδι.
Το ημερολόγιο έγραφε 6 Δεκέμβρη όταν ο Ολυμπιακός έκανε ακόμα έναν περίπατο, τον πέμπτο συνεχόμενο. Τον τέταρτο εκτός Ελλάδας. Η ομάδα που κόντεψε να νικήσει στο ΣΕΦ, έγινε παιχνιδάκι στα χέρια του Βασίλη Σπανούλη και των συμπαικτών του. Το 62-84 ήρθε δια περιπάτου, με τον Μπαρτζώκα να μοιράζει το χρόνο και να μην ανησυχεί για τίποτα.
Αποδείχθηκε πόσο αδίκησε τον εαυτό του ο Ολυμπιακός με την κακή του εκκίνηση. Αλλά και πόσο τον βοήθησε εκείνη η βραδιά. Για την ακρίβεια ήταν η ιδανική βραδιά για τον πρωταθλητή Ευρώπης. Εφτασε στο χειρότερο δυνατό σημείο, δίχως να υποστεί ήττα. Αν είχε χάσει, ίσως να μην μπορούσε να ανατρέψει την κατάσταση. Ομως νίκησε, πήρε τον απαραίτητο βαθμό και συνάμα κατάλαβε πως η ομάδα είναι άρρωστη. Και χρειάζεται γιατρειά.
Το παραδέχθηκαν όλοι, δεν είναι τυχαίο το ότι οι συζητήσεις μεταξύ παικτών και προπονητών άρχισαν μετά από εκείνο το ματς με την Τσεντεβίτα. Και βέβαια είχε προηγηθεί μια εβδομάδα πριν το ξέσπασμα του Τζόι Ντόρσεϊ: «Αν είδες το παιχνίδι, θα κατάλαβες πως στο πρώτο δεκάλεπτο βγήκα την ώρα που παίζαμε άμυνα και κερδίζαμε. Μετά τα παιδιά έγιναν εγωιστές και μπορούσες να δεις ότι το παιχνίδι της άλλης ομάδας ήταν καλύτερο. Δεν μου αρέσει όταν τα παιδιά δεν παίζουν για την ομάδα και παίζουν για τους εαυτούς τους ή δεν παίζουν άμυνα και ο προπονητής δεν τους βγάζει έξω και ο αμυντικός παίκτης της ομάδας είναι στον πάγκο και χάνουμε με 20 πόντους».
Αυτά είχε πει ο Ντόρσεϊ, σε πολλά είχε δίκιο, όμως έκανε το λάθος να τα πει δημόσια. Εκτοτε ο Ολυμπιακός έγινε ομάδα που παίζει άμυνα, παίζει ομαδικά και νικάει με διψήφιες διαφορές... Στα πέντε ματς που ακολούθησαν την αναμέτρηση με την Τσεντεβίτα, δέχεται 64,2 πόντους, κερδίζει κατά μέσο όρο με διαφορά 17,2 πόντων, στο Ζάγκρεμπ είχε 27 ασίστ... «Τα παιδιά έγιναν πάλι αλτρουιστές, το παιχνίδι των αντιπάλων δεν είναι καλύτερο, τα παιδιά παίζουν για την ομάδα, παίζουν και άμυνα», θα έγραφε τώρα στο status του ο Ντόρσεϊ, αν ήταν ακόμα στον Ολυμπιακό. Ισως βέβαια και η αποχώρησή του να έπαιξε το ρόλο της στη βελτίωσης της εικόνας. Αλλά η ουσία είναι διαφορετική. Μέσα σε ένα μήνα άλλαξαν τόσα πολλά, που οι ερυθρόλευκοι έχουν κερδίσει την αναγνώριση. Φίλων και εχθρών.



πηγή: gazzetta.gr